«Να κλείσει ο κύκλος του συντηρητικού συμβιβασμού ως αδιέξοδος…»

του Χάρη Τσιόκα

Η ανακοίνωση της Eurostat ότι επιτεύχθηκε «πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,4 δις ευρώ» ήταν προφανές ότι - πέραν της επικοινωνιακά προεκλογικής χρήσης - θα τροφοδοτούσε έντονες αντιπαραθέσεις όχι μόνο στους «οικονομικούς κύκλους», αλλά και στην παραγωγική και κοινωνική βάση με κεντρικό ζητούμενο, αν έχει βιώσιμο χαρακτήρα! Γιατί εκτός από τις σκοπιμότητες προεκλογικής περιόδου, δύσκολα μπορεί να σκιασθεί το θέμα πως μετεπιτάσεως, δυνάμεις της πραγματικής οικονομίας, συζητούν πως πρόκειται για «Πλεόνασμα χωρίς ανάπτυξη! Που σημαίνει απλά πως κόπηκαν δαπάνες και αυξήθηκαν οι φόροι»! 

Καλό Σαββατοκύριακο!

Το πρόβλημα με τον κόσμο είναι, ότι οι έξυπνοι άνθρωποι είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ενώ οι ηλίθιοι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση! Charles Bukowsi

Στον συρμό του απολιτικού

Είναι της μόδας το αδέσμευτον...Είναι της μόδας επίσης το απολιτικό. Διεθνώς....Στη Σλοβακία, λ.χ., στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές επικράτησε με 60% ο «Καλός Αγγελος» Αντρέι Κίσκα...διαφήμισε εαυτόν σαν άμωμο και άφθαρτο...Το ότι, όπως καταγγέλλεται, πλούτισε δίνοντας αφειδώς καταναλωτικά δάνεια με ελαφρώς τοκογλυφικούς όρους, κι ύστερα καθησύχασε τη συνείδησή του με φιλανθρωπίες, είναι τάχα μη πολιτικό...

...όση πολιτική παράγουν από κοινού είκοσι βουλευτές (από τους «μη αναγνωρίσιμους») σε μια τετραετία, την παράγουν μέσα σε ένα μήνα οι υψηλής θεαματικότητας τηλεοπτικές εκπομπές.

Το «τέλος της πολιτικής» το κηρύσσουν όσοι επιθυμούν διακαώς να ανατεθεί η διαχείριση των κοινών σε (δήθεν απολιτικούς) τεχνοκράτες και μάνατζερ, και μετρούν ακόμα και τη Βουλή σαν εμπόδιο στην «πρόοδο»· σαν απολίθωμα. Είναι οι ίδιοι που κηρύσσουν (άλλη μόδα κι αυτή) το «τέλος της ιδεολογίας», διότι λέει οι ιδεολογίες κάνουν κακό στην ανθρωπότητα. Μόνο που δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο ιδεολογικό από αυτό που αυτοθαυμάζεται σαν μη ιδεολογικό ή και αντιιδεολογικό. Και τίποτε αντιδραστικότερο, με την παλιά, σαφή σημασία της λέξης.

Ολόκληρο το άρθρο του ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 25.04.2014 στη συνέχεια:

ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΙΑ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ;

 ... Δηλαδή ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που φεύγει και γυρνάει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, που κατηγορεί την ηγεσία του ότι του ζητά δηλώσεις μετανοίας, που θεωρεί ότι θα του κάνει χάρη ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αν τον διαγράψει και αναθεματίζει την κυρίαρχη επιλογή του κόμματός του για συμμετοχή στην κυβέρνηση, ζητά από τον Παπανδρέου να δηλώσει ότι στηρίζει ΔΗΜΑΡ επειδή πάει στην παρουσίαση του βιβλίου της Κοππά!

            Ε!!! σαν πολλά δεν μας τα λέει ο κ. Κασσής;

           Εκτός και αν το ζόρι του είναι ότι την ώρα που αυτός σήκωνε επαναστάσεις για το «γάλα» ο Παπανδρέου καταψήφιζε για τους καναλάρχες και τους τραπεζίτες. Ας μην το παίρνει κατάκαρδα. Καθένας στα μέτρα του. Ας πάρει και καμιά συμβουλή από τους πολιτικούς του φίλους κκ. Σκανδαλίδη και Αργύρη.

Ολόκληρο το άρθρο του Σωκράτη Ξυνίδη από το προσωπικό του ιστολόγιο στη συνέχεια

Περί φαιάς δημοσιογραφίας!

Πολύ εύστοχος ο τίτλος που διάβασα σε σχόλιο σχετικά με τον ταξιτζή του Παπανδρέου “ο Ευαγγελάτος πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος”. Τέτοιο κάζο δεν τον εύχεσαι ούτε στον εχθρό σου. Σχολιάστηκαν πολλά. Τρία όμως ήτανε τα βασικά στοιχεία της παρέμβασης – διάψευσης του ταξιτζή: 1. Έκανε “ρόμπα” τον δημοσιογράφο αποκαλύπτοντας τους πραγματικούς του στόχους! 2. Έπεισε ότι η σημερινή δημοσιογραφία δεν αναδεικνύει τα πραγματικά προβλήματα, ασχολείται συνειδητά με τα μη ουσιώδη, αλλοιώνει την πραγματικότητα και παραπλανά τον ελληνικό λαό! 3. Εμφανίζονται στο πάνελ, όχι σαν δημοσιογράφοι που επιδιώκουν την αντικειμενική παρουσίαση των γεγονότων, αλλά απροκάλυπτα ως εκπρόσωποι κομμάτων, προσωπικών συμφερόντων, πολιτικών επιδιώξεων και διαδρομών.

Ο Ευαγγελάτος μπορεί να φεύγει τελικά από το ΣΚΑΙ, αλλά η φαιά δημοσιογραφία θα συνεχίζει δυστυχώς να υπάρχει! (Γ.Π.)

«Πετάνε την μπάλα στην… κερκίδα»

του Χάρη Τσιόκα

Βδομάδα ανακοινώσεων για την στελέχωση των ευρωψηφοδελτιων, και περισσεύει το σκηνικό που επιβεβαιώνει την θυμόσοφη κρίση των πολιτών, ότι μετά την συμβολική υποψηφιότητα Ζαγορακη, αβίαστα αποδίδεται ο σχολιασμός πως «πετάνε την μπάλα στην… κερκίδα» !

Η αναγκαία πολιτική αντιπαράθεση για το περιεχόμενο των πολιτικών που εχει ανάγκη η κοινωνία, για την έξοδο της χώρας, το σχέδιο ανασυγκρότησης, και τις αξιόπιστες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες που θα χρειαζόταν, επιχειρείται επικοινωνιακά να υποκατασταθεί!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ - ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

φωτο: ΓΠ

ΠΟΡΝΗ Η ΑΓΙΑ

Με το υπέροχο αυτό κομμάτι σε στίχους Πελαγίας Κουκίδου, σύνθεση Πέτρου Βένερη, ερμηνεία Κατερίνα Τριανταφυλλίδου, φωνητικά και κιθάρα, Πέτρος Βένερης, σας εύχομαι καλό ΠΑΣΧΑ (ΓΠ)

Πέρασα μέσα απατηλά απ’ την κιθάρα σου
ήθελα πόσο σ’ αγαπώ για να σου δείξω
κι όπως μπερδεύτηκα στα τάστα και τα χάδια σου
άντεξα λίγο μοναχά για να σ’ αγγίξω...

Έλιωσα μάτια μου στο βλέμμα της αγάπης σου
και στις χορδές, νυχτιές γαντζώθηκα του πόθου
με πήρες μέσα λιγωμένη απ’ την ανάγκη σου
ζητιάνα, σκλάβα, ενός φιλιού έρωτα νόθου...

Κάθισα λίγο στη σκοπιά του παραδείσου σου
διακριτικά σαν αγριολούλουδο στο πέτο
μα η αρχή ήτανε μόνο της αβύσσου σου
εκεί που απώλεσα και το δικό μου μέτρο...

Κι όπως βυθίστηκα στ’ ατέλειωτα σεκόντα σου
πνίγηκα μέσα στης κιθάρας την μαγεία
ήσουν Ντα Βίντσι κι εγώ έγινα Τζοκόντα σου
πόρνη ζωγράφισες μαζί και μια αγία...

Πελαγία Κουκίδου 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Πίνακας του γερμανού θρησκευτικού ζωγράφου Mathias Grünewald (1470-1528)

Mη πέσετε με τα μούτρα στο φαεί!!!

Mη πέσετε με τα μούτρα στο φαΐ!!! Ξεκινήστε ήπια σήμερα το βράδυ με τη μαγειρίτσα! 

Η μετάβαση από τη νηστεία και τη στέρηση της Μεγάλης Εβδομάδας στην … κραιπάλη του πασχαλινού τραπεζιού δεν είναι απλή υπόθεση. Χρειάζεται να γίνει σταδιακά και με προσοχή αν δε θέλετε να βάλετε το στομάχι σας και τελικά την υγεία σας σε περιπέτειες, δηλώνουν σε έντυπα και τηλεοράσεις διαιτολόγοι και διατροφολόγοι. Θα είχαν δίκαιο, αν βέβαια συνέβαινε να νηστεύουμε. Γιατί στην πραγματικότητα κανείς ή σχεδόν κανείς δεν νηστεύει με την έννοια της στέρησης. Οι περισσότεροι από μας θεωρούμε νηστεία, το να αποφύγουμε απλά το κρέας και τα γαλακτοκομικά. Καταβροχθίζουμε όμως τα θαλασσινά και όλα τα σχετικά με άφθονα τσίπουρα! Ποια στέρηση δηλαδή και ποιον οργανισμό θεωρούμε καταβεβλημένο, που χρειάζεται μάλιστα και ήπια προσαρμογή; Η νηστεία είναι "αμαρτία", έλεγε σχετική διαφήμιση νηστίσιμων εδεσμάτων και δεν είχε άδικο. (Γ.Π.)

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Αλκίνοος Ιωαννίδης Μεγάλη Πέμπτη

Αυτός που κρέμασε τον ήλιο
στο μεσοδόκι τ' ουρανού
κρέμεται σήμερα στο ξύλο
ίλεως, Κύριε, γενού.
Και στ' ασπαλάθια της ερήμου
μια μάνα φώναξε, παιδί μου.

Με τ' Απριλιού τ' αρχαία μάγια
με των δαιμόνων το φιλί
μπήκε στο σπίτι κουκουβάγια
μπήκε κοράκι στην αυλή
κι όλα τ' αγρίμια στο λαγκάδι
πήραν το δρόμο για τον Άδη.

Θα ξανασπείρει καλοκαίρια
στην άγρια παγωνιά του νου
Αυτός που κάρφωσε τ' αστέρια
στην άγια σκέπη τ' ουρανού
κι εγώ κι εσύ, και εμείς κι οι άλλοι
θα γεννηθούμε τότε πάλι.

Επάγγελμα Ολυμπιονίκης

Δεν αντιλήφθηκε ποτέ ότι η πολιτική είναι και αποστολή. Διαμαρτυρόταν στα κανάλια σαν συμβασιούχος ορισμένου χρόνου που δεν τον μονιμοποίησαν. Όμως ο Γιώργος δεν ήταν άνθρωπος που κρατάει κακίες (τότε). Την ξανακατέβασε υποψήφια Περιφερειάρχη, μολονότι το δημόσιο προφίλ της πια, κυρίως στα εθνικά θέματα, μάλλον ήταν περισσότερο συμβατό με του παλιού συγκατοίκου του. Τι να κάνουμε, εκείνος δεν της είχε κάνει πρόταση. Έκανε έναν προεκλογικό αγώνα παραβγαίνοντας τον Ψωμιάδη σε εθνικισμό και έχασε από το πρωτότυπο.

Τώρα είναι υποψήφια με τον αντάρτη της δεξιάς. Άλλο ένα χαμηλό εμπόδιο στην κούρσα εξαργύρωσης του παλιού μεταλλίου. Και ασφαλώς θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να κερδίσει. Ακόμα και να χαϊδέψει τα αυτιά των χρυσαυγιτών- καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.

Ολόκληρο το άρθρο

Ο μπαξές με το κουτόχορτο

του Κώστα Μαμέλη

Έχουμε και λέμε.

Επιλεγμένοι δημοσιογράφοι-σχολιαστές κεντρικών καναλιών πανελλήνιας εμβέλειας, πιστοί στη φωνή του κυρίου. Ηθοποιοί σίριαλ υψηλής τηλεθέασης και χαμηλής ποιότητας, συμβάλλοντες στην πολιτιστική και αισθητική μας άνοδο. Γόνοι μεγάλων πολιτικών οικογενειών, συνήθως αχθοφόροι επιθέτων βαρέος τύπου. Τιβι-περσόνες πρωινάδικων με ροπή στον υποκρυπτόμενο ερωτισμό.

Αθλητές, πρώην και νυν, με μετάλλια ή χωρίς, «κόουτς» δημοφιλών ομάδων, διαιτητές και παράγοντες (διαβιούντες σε παράγκες). Αυλικοί αρχηγών κομμάτων, εφαψίες της εξουσίας, μεταπηδούντες αενάως (και αναισχύντως) στον επόμενο, καλλίφωνοι χορωδοί «ωσαννά», γνωστότεροι ως κηπουροί.

Αλαζόνες και μωροφιλόδοξοι νεαροί, με περισσή άγνοια κινδύνου για την πολιτική και τις απαιτήσεις της, θωρώντας την είσοδο στα κοινά ως ΟΑΕΔ ενός καλού μισθού. Καλλίπυγες νεαρές, με προϋπηρεσία σε κυβερνητικούς διαδρόμους, με θητεία σε κολωνακιώτικο lifestyle και μυκονιάτικες βίλες. Έμμισθοι συνεργάτες και yesmen μεγαλοεπιχειρηματιών και μεγαλοτραπεζιτών, εθισμένοι σε κινήσεις κύπτουσας κεφαλής και ευπροσάρμοστης σπονδυλικής στήλης.

Η τραγική ιστορία ζωής του Έλληνα τηλεοπτικού Χριστού, ο οποίος κατέληξε στα αζήτητα του νεκροτομείου

Το τηλεοπτικό σήριαλ που τον έκανε διάσημο και αγαπητό στην Ελλάδα, επαναπροβάλλεται αυτό το διάστημα, στις 8 το βράδυ καθημερινά στο κανάλι της ΔΤ (Δημόσια Τηλέοραση) και πραγματικά θυμίζει άλλες εποχές, πιο αγνές της Ελληνικής τηλεόρασης.

Ο λόγος φυσικά για τον ξανθό ηθοποιό Αλέξη Γκόλφη που πρωταγωνίστησε στην ασπρόμαυρη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» στα μέσα της δεκαετίας του 70, πλάι σε σημαντικούς ηθοποιούς όπως ο Λυκούργος Καλλέργης και η Κάτια Δανδουλάκη.

Ο Γκόλφης όπως θυμίζει ανάρτηση του σάιτ gossip-tv.gr, ήταν γεννημένος το 1948 και ασχολήθηκε με την υποκριτική από τα 25 του ενώ έγινε ευρύτερα γνωστός και αγαπητός στο ελληνικό κοινό μέσα από την προσεγμένη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» που βασιζόταν στο αριστουργηματικό βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη.

ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ

Μετέωρα (Φωτο Γ.Π.)

Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες,

σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα και σε άλειψε με μυρουδικά

πριν από τον ενταφιασμό σου κι έλεγε οδυρόμενη:

Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι,

η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.

Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων,

εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας.

Λύγισε στ’ αναστενάγματα της καρδιάς μου,

εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.

Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου,

και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου•

αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό, τ’ άκουσε να περπατάνε,

από το φόβο της κρύφτηκε.

Των αμαρτιών μου τα πλήθη

και των κριμάτων σου την άβυσσο, ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση,

ψυχοσώστη Σωτήρα μου;

Μην καταφρονέσης τη δούλη σου,

εσύ που έχεις τ’ αμέτρητο έλεος

Μετάφραση Φώτη Κόντογλου
Πηγή: http://anastasiosk.blogspot.com/

Εδώ σε θέλω κάβουρα

“Στην Ελλάδα της κρίσης γεννήθηκε ο νεοναζισμός, ήρθαν τα καθαρά χέρια, να προσωποποιήσουν το θυμό μας, να στοχοποιήσουν το μίσος που αποκτήσαμε μέσα μας, χάνοντας καταρχήν τις δουλειές μας, ύστερα τα προς το ζειν, την αξιοπρέπειά μας......Πώς όμως πολεμάμε τα «καθαρά χέρια»; Ναι, εγώ που δεν ασκώ εξουσία θα μιλήσω στις παρέες μου, θα πω ότι το φασισμό το νικάς πρώτα μέσα σου. Και συ που ασκείς εξουσία; Την άλλη μέρα θα διορίσεις τον Λιντζέρη, την Καϊλή, τον Παπαθανασίου, τη Μεσσηνία όλη, σε θέσεις ευθύνης. Και γω; Θα σκύψω το κεφάλι στις επόμενες ερωτήσεις φίλων ή γνωστών. Και συ; Θα αναρωτιέσαι τάχα μ΄ γιατί θεριεύει ο φασισμός...”

Στην Ελλάδα της κρίσης, ποδοσφαιροποιήσαμε αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές, γεμίσαμε τα παγκάρια με αθλητές, ηθοποιούς, τραγουδιστές, δημοσιογράφους και γενικότερα όσους γνωστούς στο ευρύ κοινό, ακόμη και αν δε γνωρίζουν τα στοιχειώδη.

Στην Ελλάδα της κρίσης, ο Σταύρος Θεοδωράκης αποφάσισε να κάνει κόμμα! Αγανάκτησε με τους νυν; Δικαίως. Όμως κόμμα με τον ίδιο επικεφαλής; Και κανείς δεν αναρωτιέται πως αν ο ίδιος άνθρωπος έκανε κόμμα πριν την κρίση, θα μας φαινόταν τουλάχιστον αστείο.

Στην Ελλάδα της κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ πενταπλασίασε τα ποσοστά του με ύβρεις, γιαούρτια και το σκίσιμο του μνημονίου.

Στην Ελλάδα της κρίσης κάνει κόμμα ο Καμμένος και εκπροσωπεί κάθε συνωμοσιολόγο που ψάχνει να βρει ποιο νεφελίμ φταίει και έφτασε η Ελλάδα εδώ.

Στην Ελλάδα της κρίσης ο Σαμαράς κυβερνά με εντολές που παραπέμπουν σε άλλες δεκαετίες και ο Βενιζέλος ξεκληρίζει έναν ολόκληρο δημοκρατικό χώρο για να σώσει τον εαυτό του.

Στη συνέχεια ολόκληρο το άρθρο

Ο ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΛΥΣΗ !...

Εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να οργανώσουν λίγο τη δημόσια επικοινωνία των αληθινών προθέσεών τους ή εν πάση περιπτώσει των ανακοινώσιμων επίσημων θέσεων του κόμματος. Γιατί και τα αυτογκόλ θα είναι περισσότερα από τα γκολ και εμείς θα αποτρελαθούμε με όσα ακούμε…

Βγαίνει λ.χ. ο καθηγητής Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης και όσα λέει τα ακούς με σεβασμό, είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς. Η σκέψη του έχει αρχή, μέση και τέλος. Προβάλει, με επιχειρήματα, ένα μοντέλο σωτηρίας, διαχείρισης και ανάπτυξης της οικονομίας που ή το δέχεσαι ή το απορρίπτεις. Και πάντως το συζητάς.

Βγαίνουν όμως, την ίδια στιγμή, και κάποιοι άλλοι που, όταν τους ακούς, σου έρχεται να σπάσεις την τηλεόραση – γιατί στην εποχή μας δεν υπάρχουν πολλά κέφια για διασκέδαση με όσα λέγονται…

Ο κύκλος του «συντηρητικού συμβιβασμού» επιμηκύνεται ατελέσφορα!

Του Χάρη Τσιόκα

Παρ΄ ότι ο κοινός τόπος κάθε καλοπροαίρετης πολιτικής δύναμης είναι πλέον η διατύπωση μιας αξιόπιστης στρατηγικής για την ανασυγκρότηση, το κοινωνικό και οικονομικό αυτό ζητούμενο φαίνεται να γίνεται "κρεμαστός κήπος" όσο οι δυνάμεις που την επικαλούνται στηρίζουν το σχέδιο εφαρμογής στα αμφιλεγόμενα αποτελέσματα μιας κοινωνικά διχαστικής και παραγωγικά ελλειμματικής δημοσιονομικής μακροχρόνιας "πειθαρχίας"! Ένα σχέδιο ανασυγκρότησης για την οικονομική -παραγωγική και κοινωνική ανάπτυξη για να γίνεται αξιόπιστο πρέπει να στηρίζεται αποφασιστικά μεταξύ των άλλων και στις προϋποθέσεις βιωσιμότητας του χρέους, της πραγματικής αποτύπωσης των ελλειμμάτων και της σταθεροποίησης των δεικτών παραγωγής "καθαρού" πρωτογενούς πλεονάσματος, διατυπώνουν όλοι οι οικονομολόγοι! Παραμονές εκλογών, και μετά την ψήφιση ενός πολυνομοσχεδίου με έκδηλα τα σημάδια πληγμάτων που επιφέρει (τα νέα μέτρα;) στην αγορά, την παράγωγη την εργασία την ασφάλιση και τον τραπεζικό δανεισμό, περισσεύουν οι δηλώσεις ότι:

Καλό Σαββατοκύριακο

Πάνω απλο τις Ελβετικές Άλπεις λίγο πριν νυχτώσει!

Με το “Σχέδιο Β΄”...

...του κυρίου Αλαβάνου διαφωνώ. 

Η εξήγηση όμως που έδωσε στο ΣΚΑΙ ότι «η πλειοψηφία της κοινωνίας στις δημοσκοπήσεις δεν θέλει εκλογές, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα αριστερής προέλευσης, δεν πείθει» είναι πολύ εύστοχη.

Όταν κάτω από αυτές τις πολύ δύσκολες συνθήκες που ζει ο κόσμος, ένας κόσμος που βρίσκεται κυριολεκτικά στα “κάγκελα”, δεν είναι επιθυμητές στην μεγάλη του πλειοψηφία εκλογές, όχι γιατί δεν θέλει αλλαγή πολιτικής και κατεύθυνσης, αλλά γιατί δεν πιστεύει ότι υπάρχουν σημαντικές άλλες δυνατότητες, τότε αυτό πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη από όλους: Συμπολιτευόμενους, αντιπολιτευόμενους και μελλοντικούς σχεδιαστές κινήσεων! 

Η αντιπολίτευση δίνει ελπίδα μόνον όταν οι προτάσεις της κινούνται στο πραγματικό και όχι ιδεατό πεδίο. (Γ.Π.)

«Το αίτημα της κοινωνίας είναι η αλλαγή πολιτικής»

Του Χάρη Τσιόκα

Οι δυνάμεις του Κέντρου και της Αριστεράς πρέπει να έχουν ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας και η ζωή θα είναι αυτή που θα ωριμάσει τις πολιτικές συγκλήσεις και τη συμπόρευση τους, τόνισε ο πρώην βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ, Χάρης Τσιόκας, μιλώντας στο «Κόκκινο 93,4». Όπως υπογράμμισε, τους «Δύο Λύκους» τον Λευτέρη Αρβανίτη και τον Θεόφιλο Σιχλετίδη, το αίτημα της κοινωνίας είναι η αλλαγή πολιτικής και όχι το να συνεχιστεί η «σωτηρία» της χώρα μέσα από τη θυσία των πολιτών. Σε ότι αφορά την κρίση στο ΠΑΣΟΚ, ο πρώην βουλευτής του κόμματος υποστήριξε πως το πρόβλημα δεν εντοπίζεται σε πρόσωπα αλλά στ’ ότι θα πρέπει να κλείσει ο κύκλος του συντηρητικού συμβιβασμού. 

Ζωντανά η συνέντευξη στο "Κόκκινο" εδώ

Η πολιτική ηθική δεν είναι ούτε μέσο, ούτε προϊόν συναλλαγής και ομηρίας!

"Ο κύριος Παπανδρέου έχει άρρηκτους δεσμούς και μεγάλες εκκρεμότητες με το ΠΑΣΟΚ", δήλωσε ο Βενιζέλος βγαίνοντας από τη Βουλή μετά το τέλος της ψηφοφορίας σχετικά με τη μομφή του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στον Πρόεδρο της Βουλής. Η απειλή είναι σαφής! “Μεγάλες εκκρεμότητες” λοιπόν. Και όλα αυτά ενώπιον εκλογών! Ίδωμεν! Ο καθένας βέβαια κατανοεί τι στην πραγματικότητα επιδιώκεται. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε. Τυχαίνει όμως καμιά φορά οι απειλές να μη διασφαλίζουν τη σιωπή! Γι΄ αυτό και δεν μπορώ να σιωπήσω. Θεωρώ χυδαίο, μικρόψυχο, φοβικό, ανασφαλή και ανεπαρκή, όποιον επιδιώκει την σιωπή, την ταπείνωση, την πολιτική συναλλαγή και ομηρία, κουνώντας το δάκτυλο της απειλής! Η πολιτική ηθική που ο τόπος και το πολιτικό σύστημα έχουν ανάγκη, επιβάλει διαφανείς λύσεις όλων των εκκρεμοτήτων. Η πολιτική ηθική δεν είναι ούτε μέσο, ούτε προϊόν συναλλαγής και ομηρίας. "Αν έχεις να πεις κάτι να το πεις τώρα. Να τελειώνουμε!" (Γιώργος Παπ.)