Σκέψεις από το παρελθόν με αφορμή ένα αφιέρωμα των New York Times!

Ο ζωγράφος Πάνος Βαφειάδης

Ο Βασίλης Δημητρίου έχει ζωγραφίσει χιλιάδες αφίσες ταινιών. Από τα 15 του χρόνια ο 78χρονος καλλιτέχνης επιμελείται το εξωτερικό του κινηματογράφου Αθήναιον, έχοντας ζωγραφίσει δεκάδες χιλιάδες αφίσες. Οι New York Times σε αφιέρωμά τους τον παρουσιάζουν ως τον τελευταίο του είδους του στην Ελλάδα και έναν από τους τελευταίους στην Ευρώπη.

Η εξιστόρηση της διαδρομής του ξαναζωντάνεψε στο νου μου τις παλιές ρομαντικές εποχές του θερινού σινεμά. Παιδιά τότε σκαρφαλώναμε στη μεγάλη καγκελόπορτα της Νομιατρικής Υπηρεσίας, απέναντι από τα Δημοτικά Εκπαιδευτήρια και με την “άνεση” που παρέχει το κρέμασμα σε μια σιδεριά, βλέπαμε τις προβολές του θερινού Ολύμπια! Τρία θερινά σινεμά είχε τότε η Δράμα, Ολύμπια, Έσπερος, Ορφέας και πέντε χειμερινά, Ολύμπια, Ορφέας, Αστέρια, Αττικόν και Απόλλων. Όλες οι γιγαντοαφίσες δια χειρός καλλιτεχνών! 

Στο θερινό Ολύμπια συνάντησα τον Πάνο. Αυτοδίδακτος ζωγράφος. Τον Πάνο τον γνώριζα από το Δημοτικό Σχολείο. Πρώτη τάξη εγώ προσπαθούσα με μια κιμωλία να ζωγραφίσω ένα πρόσωπο πάνω στην τσιμεντένια σκάλα του σχολείου. Μεγαλύτερος αυτός, στην έκτη αν δεν κάνω λάθος, μου είπε ευγενικά, “έλα να σου δείξω πως θα ζωγραφίσεις αυτό που θέλεις”. Ακόμη θυμάμαι την ζωντάνια των γραμμών του σκίτσου που ζωγράφισε με την κιμωλία. “Να γίνεις ζωγράφος του είπα”! Το καλοκαίρι που δεν είχα σχολείο παρακολουθούσα με έκσταση κάθε πρωί στο Ολύμπια το ταλαντούχο χέρι του να κινεί το πινέλο με άνεση πάνω στο τεράστιο χαρτί μεταφέροντας τις εικόνες των μύθων- ηθοποιών της εποχής, Τζον Γουέιν, Κλαούντια Καρντινάλε, κλείνοντάς μου πονηρά το μάτι για την επιτυχή και έντονη εμφάνιση του αισθησιακού μπούστο της! Το βράδυ έκοβε τα εισιτήρια στην είσοδο του κινηματογράφου. Μόνιμος επισκέπτης στα κατάλληλα για ανηλίκους έργα εγώ, με το “ελευθέρας” του Πάνου. Τα ακατάλληλα συνέχιζα με την παρέα μου να τα βλέπω σκαρφαλωμένος στην καγκελόπορτα! Ο Εισαγγελέας ανηλίκων έκανε τακτικά εφόδους! Δεν νομίζω πως ο Πάνος κράτησε κάποια αφίσα! Γύρναγε το χαρτί από την ανάποδη για το επόμενο έργο του! Ότι έκανε ήτανε “απαίδευτο”! Έβγαινε ατόφια από την ψυχή του! Ο Πάνος ότι έκανε το έκανε μόνος του στηριζώμενος στο ταλέντο του, όπως άλλωστε όλοι οι ταλαντούχοι φτωχοί νέοι, χωρίς στηρίγματα, που δεν είχανε την τύχη και την ευκαιρία στη μικρή επαρχιακή μας πόλη να θητεύσουν σε κάποιο ζωγράφο. Ταλαντούχα παιδιά και δε βρέθηκε κανείς να τα πάρει από το χέρι! (ΓΠ)

ΥΓ: Ο ζωγράφος Παναγιώτης Βαφειάδης ζει σήμερα στη Δράμα στην παραδοσιακή γειτονιά της Αγίας Βαρβάρας.