27/9/11

Σιωπητήριο πριν το Εγερτήριο

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ Γ. ΜΑΜΕΛΗ

Τους πρέπουν κείμενα σιωπής (και τιμής). Σιωπής της αξιοπρέπειας, της ψυχραιμίας, της περηφάνιας, των σύννεφων πριν την καταιγίδα. Το γνωρίζουν άλλωστε. Οταν αυτοί σωπαίνουν, κλείνουν μέσα τους δυνάμεις αστείρευτες, πολλαπλάσιες, νικηφόρες. Το σιωπητήριό τους κοχλασμός πριν το εγερτήριο. Αυτοί. Οι απλοί άνθρωποι του λαού μας που καταλαβαίνουν καλά. Εχουν ένστικτο, έχουν καθαρό μυαλό και χέρια, έχουν επίγνωση του αύριο. Και, προ- πάντων, γήινα, ταπεινά και προβλέψιμα όνειρα.

ΟΧΙ

Έλαβα από φίλο το διπλανό σκίτσο. Καλό, κυρίως από σημειολογικής άποψης. Μόνο μια παρατήρηση. ΤΟ ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, για το ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ αμφιβάλω, το ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ και τέλος  το ΟΧΙ, είχαν ένα λαό αποφασισμένο να αντιταχθεί και για την ελευθερία του να δώσει χιλιάδες νεκρούς.Επειδή πολύς λόγος γίνεται σήμερα για ένα ακόμη περήφανο ΟΧΙ, δεν είμαι και τόσο σίγουρος αν είναι στοιχειωδώς κατανοητό τι αυτό σημαίνει, πόσο καιρό θα διαρκέσει και  πόσους «νεκρούς» θα απαιτήσει. (ΓΠ)

26/9/11

Αλλο το κοινωνικό συμβόλαιο, άλλο ο ταξικός πόλεμος

Αυτή την εβδομάδα, ο πρόεδρος Ομπάμα είπε το προφανές: ότι οι πλούσιοι Aμερικανοί, πολλοί από τους οποίους πληρώνουν πολύ λίγους φόρους, θα πρέπει να επωμιστούν μέρος του κόστους για τη μείωση του μακροπρόθεσμου ελλείμματος στον προϋπολογισμό των ΗΠΑ. Και Ρεπουμπλικάνοι, όπως ο βουλευτής Πολ Ράϊαν, αντέδρασαν με κραυγές για «ταξικό πόλεμο».

Ζακ Αταλί: Στοχοποιήστε τις ελίτ και τις συντεχνίες που φοροδιαφεύγουν

«Η Ελλάδα είναι το πειραματικό εργαστήριο των κινδύνων που διατρέχει η ευρωζώνη» τονίζει στην «Κ.Ε.» ο Ζακ Αταλί, επί δεκαετίες σύμβουλος του Φρανσουά Μιτεράν και πρώτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.
Χαρακτηρίζει ως το κύριο πρόβλημα της Ελλάδας την αδυναμία είσπραξης των φόρων και τονίζει ότι πρέπει να στοχοποιηθούν ελίτ και συντεχνίες που φοροδιαφεύγουν. Ζητάει από την Ε.Ε. να προσφέρει περισσότερο χρόνο στη χώρα μας και καλεί Γερμανούς και Γάλλους να κατανοήσουν ότι η Ελλάδα έχει συμβάλει στην ευημερία τους.

Η χρεοκοπία των νοικοκυριών

ΑΠΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΟ ΠΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ

Ο εργένης των 600 ευρώ θυσιάζει δύο μισθούς. Το ζευγάρι των ιδιωτικών υπαλλήλων χάνει το ένα τέταρτο του εισοδήματός του και εξακολουθεί να ζει με το φόβο της απόλυσης. Κατά ένα τρίτο έχουν μειωθεί οι αποδοχές ενός ζεύγους συνταξιούχων. Δύο δημόσιοι υπάλληλοι που ζουν υπό την ίδια στέγη είναι πολύ πιθανό να υποχρεωθούν να ζήσουν ακριβώς με τα μισά χρήματα. Η χώρα παλεύει ακόμη για να γλιτώσει από τη χρεοκοπία. Εκατοντάδες χιλιάδες από τους πολίτες της, όμως, θυσιάζονται γι' αυτή την αμφισβητούμενη διάσωση.
Οι στατιστικές περιγράφουν με ολοένα και μελανότερα χρώματα το μέγεθος μιας τραγωδίας: περισσότεροι από 600.000 Ελληνες παζαρεύουν ήδη με τις τράπεζες την αναχρηματοδότηση των δανείων τους, καθώς δεν μπορούν πλέον να αποπληρώσουν δάνεια και κάρτες.
Ηδη το 11%-12% των δανείων έχει σταματήσει να εξυπηρετείται. Περισσότεροι από 800.000 Ελληνες είναι χωρίς δουλειά, ενώ όλες οι προβλέψεις κάνουν λόγο για έναν εφιαλτικό χειμώνα. Στα γραφεία των καταναλωτικών οργανώσεων εισρέουν κατά εκατοντάδες οι πολίτες που προσπαθούν να υπαχθούν στις διατάξεις του νόμου της οικογενειακής πτώχευσης.
Τα παραδείγματα που δημοσιεύονται αποτυπώνουν αυτό που έγινε μέσα στους τελευταίους 16 μήνες, αλλά και αυτό που έρχεται μέχρι το τέλος του χρόνου. Αν συνυπολογιστούν όλα τα μέτρα του μνημονίου, προκύπτει ότι τα οικογενειακά εισοδήματα μειώθηκαν -ή θα μειωθούν καθώς πολλά από τα μέτρα ενεργοποιούνται το επόμενο διάστημα- από 20% έως και 50%. Οικογενειακοί προϋπολογισμοί ανατρέπονται, καθώς, με τέτοια ποσοστά περικοπής, τα νοικοκυριά είναι υποχρεωμένα να περικόψουν ακόμη και ανελαστικές δαπάνες.
Από τα παραδείγματα που επεξεργάστηκε η «Κ.Ε.» απουσιάζει αυτό του φοροφυγά. Στη θέση του μπορεί να είναι ένας ελεύθερος επαγγελματίας που συνηθίζει να «προσαρμόζει» το δηλωθέν εισόδημά του στα όρια του αφορολογήτου της κλίμακας και να ζει σε ενοίκιο για να μην φαίνεται σε κανέναν λογαριασμό της ΔΕΗ. Γελάει με την καρδιά του ο φοροφυγάς που εμφανίζει τα 10.000 και τα 12.000 ευρώ ετησίως. Εισφορά αλληλεγγύης δεν θα πληρώσει, καθώς εξαιρείται. Το χαράτσι της ΔΕΗ θα ζητήσει από τον ιδιοκτήτη να το καταβάλει. Ακόμη και το αυτοκίνητο, νοικιασμένο είναι και δεν φαίνεται στη φορολογική του δήλωση. Οσο για τους πελάτες του εξακολουθούν να μην απαιτούν απόδειξη, καθώς ο ΦΠΑ έχει ανέβει στο 23% και κίνητρο για συλλογή αποδείξεων δεν υπάρχει πια. Τον απείλησαν ότι θα του ανοίξουν τον τραπεζικό του λογαριασμό και θα του ζητήσουν να δικαιολογήσει το «πόθεν έσχες», αλλά αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη. Οσο για τους ελεγκτές της εφορίας, λίγα μπορούν να του κάνουν, καθώς με 700 ευρώ ανά έτος έχει ήδη ξεπλύνει -μέσω της περαίωσης- τις φορολογικές αμαρτίες του παρελθόντος. Τουλάχιστον ανανεώθηκαν οι... υποσχέσεις περί σύλληψης της φοροδιαφυγής. Στα «θα» περιλαμβάνονται:
* Επαναφορά των αντικειμενικών κριτηρίων για να υποχρεωθεί ο επαγγελματίας να εμφανίσει ένα μίνιμουμ εισοδήματος.
* Ενεργοποίηση των ισχυροποιημένων τεκμηρίων διαβίωσης.
* Μείωση του αφορολογήτου ορίου (για τους ελεύθερους επαγγελματίες ο λογαριασμός θα έρθει το 2012).
* Νέα μέτρα κατά της φοροδιαφυγής μέσω του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος.

ΠΗΓΗ: Του ΘΑΝΟΥ ΤΣΙΡΟΥ - Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 25 Σεπτεμβρίου 2011

20/9/11

Το μυστικό του εκβιασμού της τρόικας

Το καλοκαίρι, στην 5η δόση οι δανειστές υποχώρησαν την τελευταία στιγμή. Η Ελλάδα πήρε τα χρήματα που χρειαζόταν λίγες μέρες πριν χρειαστεί τα χρήματα για να αποπληρώσει τις ανάγκες της.

Στην έκτη δόση, η συμπεριφορά τους είναι διαφορετική. Η τρόικα δεν έρχεται να ολοκληρώσει τον έλεγχο, το Eurogroup ανέβαλλε την απόφαση για τις αρχές Οκτωβρίου και δεν δείχνουν να βιάζονται καθόλου. Το μετρητό στα ταμεία τελειώνει μέσα Οκτωβρίου ενδεχομένως και νωρίτερα. Από τον Οκτώβριο, η Ελλάδα δεν θα έχει χρήματα να πληρώνει τις υποχρεώσεις της.

Πέρα από την όποια δυσφορία για τις καθυστερήσεις στην εκτέλεση του προγράμματος και την αδυναμία της κυβέρνησης να τηρήσει τις υποσχέσεις της υπάρχει εδώ μια τεχνική λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά. Το Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο δεν υπάρχουν λήξεις ελληνικών ομολόγων.

Η Ελλάδα χρειάζεται τα χρήματα για να αποπληρώσει μισθούς και συντάξεις, όχι όμως για να αποπληρώσει παλαιά δάνεια. Για την τρόικα δεν υπάρχει κίνδυνος στάσης πληρωμών στο εξωτερικό και χρεοκοπίας της Ελλάδας. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι να μην πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Αυτό όμως με τεχνικούς όρους δεν είναι χρεοκοπία. Αυτό θα συμβεί, αν δεν θα έχουμε χρήματα να αποπληρώσουμε τα ομόλογα που λήγουν το Δεκέμβρη.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι δανειστές έχουν περιθώριο δύο μηνών να πιέσουν την κυβέρνηση να πετύχει τους στόχους, βάζοντας της το μαχαίρι στο λαιμό. Αυτό ακριβώς κάνουν. Και έχει σημασία, ότι το διάστημα αυτό είναι αρκετό και για να γίνουν εκλογές…   
ΠΗΓΗ:New Post

18/9/11

Να "κάνει κόλαση τη ζωή της κυβέρνησης και της τρόικας"...

...κάλεσε το λαό η Αλέκα Παπαρήγα, στις εκδηλώσεις του 37ου Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή, ενώ διακήρυξε ότι «το ΚΚΕ επιδιώκει να δημιουργήσει κίνημα που να αρνείται να πληρώσει τα χαράτσια». Ασκώντας επίσης κριτική σε άλλες δυνάμεις της αριστεράς, η κ. Παπαρήγα είπε ότι ακόμη και αν πέσει η κυβέρνηση και στη θέση της αναδειχθεί κυβέρνηση των αυτοαποκαλούμενων "προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων" που φαντασιώνεται ότι θα διαπραγματευθεί τη μείωση του χρέους και θα καταργήσει το Μνημόνιο,καταργώντας το Μνημόνιο και χωρίς να πειράξει την μονοπωλιακή ιδιοκτησία, το μόνο που θα πετύχει είναι τα μονοπώλια να ανασυνταχθούν και να πάρουν εκδίκηση, ο λαός ανέτοιμος και αποπροσανατολισμένος θα απογοητευθεί και θα φουντώσει το γνωστό κίνημα της "κατσαρόλας".
Δηλαδή αν κατάλαβα καλά από την εποχή του «Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς το ΚΚΕ» περνάμε στο πιο καθαρό «Αλλαγή γίνεται μόνο από το ΚΚΕ». Κάτι σαν το «Καθαρή εντολή του Σαμαρά» ας πούμε. (ΓΠ)

Ένα κλικ δε φτάνει....

Τελικά όσο και αν η τεχνολογία μας φέρνει πιο κοντά....θα είμαστε πάντα ένα καλώδιο μακριά.....γιατί ένα κλικ δε φτάνει, έγραφε ιντερνετική φίλη στο fb. Τι πιο αληθινό; 
Ένα καλώδιο μακριά ακόμη και αν καθόμαστε στο ίδιο τραπεζάκι. Χθες σε παραθαλάσσια ταβερνούλα, στο διπλανό τραπέζι καθόταν ένα νεαρό ζευγάρι. Μίλαγαν ασταμάτητα στα κινητά τους.Ο καθένας στο κινητό και στον κόσμο του. Τελείωσαν το φαγητό, πλήρωσαν και έφυγαν. Ελάχιστες οι κουβέντες που αντάλλαξαν. Καμία μεταξύ τους επικοινωνία και ας ήταν τόσο κοντά ο ένας στον άλλον. Και ας ήταν πανέμορφη, ρομαντική και ερωτική η βραδιά. Σαν πίνακας ζωγραφικής το τοπίο, με το φεγγάρι και τα φώτα της πόλης να λαμπιρίζουν στα νερά. Μόνο που αυτοί δεν ήταν εκεί! (ΓΠ)

17/9/11

Καλημέρα...

...τελικά δεν κατάλαβα καλά τι ακριβώς γίνεται εκεί στην Ευρώπη! Είκοσι επτά χώρες διοικούν ένα Ευρώ, ή ένα Ευρώ διοικεί είκοσι επτά χώρες;

15/9/11

Liberation: «Ανάγκη για μια πανευρωπαϊκή κυβέρνηση»

Την ανάγκη χάραξης και τήρησης μιας ενιαίας οικονομκής πολιτικής στις χώρες της Ευρωζώνης, με αφορμή τους κινδύνους που εγκυμονεί η έκταση της ελληνικής κρίσης, τονίζει η γαλλική εφημερίδα Liberation σε άθρο της που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη. Οπως επισημαίνεται στο άρθρο «... Μπορεί το ομοσπονδιακό μοντέλο να είναι αναγκαίο στην Ευρώπη γιατί όλοι καταλαβαίνουν πως δεν μπορείς να έχεις ένα νόμισμα και 27 οικονομικές πολιτικές, αλλά οι ευρωπαίοι πολίτες δεν δέχονται να παραχωρήσουν περισσότερες εξουσίες στους ευρωπαϊκούς θεσμούς αν δεν γνωρίζουν τι θα τις κάνουν.

Μπροστά στην απειλή να καταρρεύσει το ευρώ και να διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι κυβερνήσεις βιάζονται να υιοθετήσουν την αρχή μιας κοινής ευρωπαϊκής κυβέρνησης. Η κυβέρνηση αυτή, όμως, δεν μπορεί ούτε πρέπει να είναι μόνο οικονομική.

Πρέπει να είναι μια κανονική κυβέρνηση, που προέρχεται από μια πανευρωπαϊκή ψηφοφορία και λογοδοτεί για τις πράξεις της μπροστά σ΄ένα πανευρωπαϊκό εκλογικό σώμα. Μια δημοκρατική κυβέρνηση για μια Ευρώπη που πρέπει να γίνει δημοκρατική - γιατί προς το παρόν δεν είναι.

Οι ευρωπαϊκές αποφάσεις λαμβάνονται σήμερα στο εσωτερικό τόσο πολύπλοκων θεσμικών κυκλωμάτων, που η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων δεν μπορεί να κατανοήσει τη λειτουργία τους. Το αποτέλεσμα είναι να βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα στους Ευρωπαίους και την Ευρώπη, να αυξάνει η καχυποψία και η δυσπιστία των πρώτων απέναντι στη δεύτερη και να εντείνεται η αίσθηση ότι η Ενωση είναι μια μηχανή επιβολής αποφάσεων τις οποίες οι πολίτες δεν ελέγχουν».

«Βυθισμένη σε μια χρηματοπιστωτική κρίση», προσθέτει ο αρθρογράφος της Liberation , «η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια να αντιμετωπίσει άλλη μια πολιτική κρίση. Αν πρέπει σήμερα να αποφασίσει για κάποιες οικονομικές πολιτικές που θα επιβληθούν σε όλους τους Ευρωπαίους, αυτό δεν μπορεί να γίνει ύστερα από σκοτεινές διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, που μπορεί να είναι εκλεγμένοι, είναι όμως καταδικασμένοι να συμβιβάζουν τα συμφέροντά τους μακριά από τη βούληση των ψηφοφόρων.

Η οικονομία δεν είναι αριθμητική . Δεν είναι πρόσθεση, είναι σύνθεση πολιτικών επιλογών που προκύπτουν από διαφορετικές προτεραιότητες. Στη σημερινή κρίση χρέους, η Δεξιά θέλει κατά προτεραιότητα να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες, ενώ η Αριστερά ανησυχεί ότι οι υπερβολικά βίαιες μειώσεις θα έχουν επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Πρόκειται για την αιώνια αντιπαράθεση μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, και την τελική απόφαση δεν μπορεί παρά να τη λάβουν οι ψηφοφόροι».

«Μια "νέα συνθήκη" λοιπόν, όπως λέει η Μέρκελ; Ενδεχομένως. Αλλά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει άμεσα, πρώτον επειδή τα ευρωπαϊκά κράτη δεν είναι έτοιμα να παραχωρήσουν την εξουσία σε μια πανευρωπαϊκή δημοκρατία και δεύτερον επειδή οι ευρωπαίοι ψηφοφόροι αρνούνται να δεχθούν την αύξηση των εξουσιών της Ενωσης όσο δεν είναι δημοκρατική.

Τίποτα δεν θα είναι πιο χρονοβόρο και πιο αβέβαιο από την έναρξη νέων θεσμικών διαπραγματεύσεων. Οι μεγάλες πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης πρέπει όμως να ρωτήσουν τους ψηφοφόρους τι χαρακτήρα και τι περιεχόμενο
πρέπει να έχει η κοινή πολιτική που θα ακολουθήσει η Ευρώπη.

Αντί να προσποιούνται ότι τα εθνικά κράτη μπορούν να συνεχίσουν να αποφασίζουν μόνα τους, οι δυνάμεις αυτές πρέπει να συγκροτήσουν πανευρωπαϊκά κόμματα και να προτείνουν στους ευρωπαίους ψηφοφόρους προγράμματα για την Ευρώπη τα οποία θα δεσμευτούν να εφαρμόσουν στους θεσμούς της Ενωσης, το Ευρωκοινοβούλιο και το
Συμβούλιο των αρχηγών κρατών».

«Κάτι τέτοιο», καταλήγει το άρθρο της Liberation «είναι απολύτως εφικτό και θα αποτελούσε μεγάλη πρόοδο. Αλλωστε η Γαλλία και η Γερμανία ακολουθούν ήδη αυτόν το δρόμο. Ενώ η Μέρκελ και ο Σαρκοζί εφαρμόζουν προγράμματα λιτότητας, οι σοσιαλδημοκράτες αντίπαλοί τους υπόσχονται ότι αν έλθουν στην εξουσία θα εφαρμόσουν προγράμματα για την ανάκαμψη της οικονομίας».

ΠΗΓΗ: ΒΗΜΑ, 14.9.11

Καλημέρα...



...στην αγορά λέγεται, πως από την έκτακτη εισφορά στα ακίνητα εξαιρούνται οι Ναοί; Δηλαδή αν κάνω το σπίτι μου χώρο λατρείας, θα απαλλαγώ; (Δικαιόπολις)

14/9/11

Η καταστροφή της Δρακολίμνης

Φίλοι και φίλες γεια χαρά. 
Σας στέλνω αυτό το μήνυμα ζητώντας σας να βοηθήσετε μέσω της δημοσιοποίησης του θέματος.
Εδώ και ενάμιση μήνα γνωστός κτηνοτρόφος αγελάδων, που έχει ενοικιάσει βοσκότοπους γειτνιάζοντες με τον πυρήνα του εθνικού δρυμού, έχει οδηγήσει περισσότερα από 350 βοοειδή, μέσα στο δρυμό, όπου παράνομα έχει εγκατασταθεί.
Το αποτέλεσμα είναι καταστρεπτικό για τον δρυμό αφού μολύνονται οι υδροφόροι ορίζοντες και οι πήγες πόσιμου νερού! Ήδη έχουν καταστραφεί δυο φυσικές πηγές από τις προσπάθειες των αγελάδων να πιουν νερό σε πηγή που οι κτηνοτρόφοι αντί να οργανώσουν με κλασσικές ποτίστρες, τις άφησαν να καταστραφούν .Οι βρύσες αυτές είναι η βρύση του Ρομποζη και η φημισμένη βρύση του Ρωμιού η Ρωμιοβρυση.
Οι δυο παραπάνω πηγές είναι πρακτικά ακατάλληλες για πόση γιατί πέραν της καταστροφής της ροής του νερού οι πηγές έχουν μολυνθεί από τα περιττώματα των εκατοντάδων βοοειδών.
Εδώ και ενάμιση μήνα έχουμε ενημερώσει το Δήμο Ζαγορίου χωρίς να έχουμε κανένα αποτέλεσμα. Οι απαντήσεις είναι πάντα θετικές και από τον δήμο μας διαβεβαίωναν εδώ και τόσο καιρό ότι τα παράνομα βοοειδή θα φύγουν από τον πυρήνα του δρυμού. Δυστυχώς όμως αυτά αποδείχθηκαν ότι ήταν λόγια του αέρα, ντόπιων μικροπολιτικών συμφερόντων, σε μια προσπάθεια του δήμου να τα έχει με όλους καλά. Είναι κρίμα όμως γιατί όπως φαίνεται οι εκπρόσωποι του Δήμου δεν έχουν καμία ιδέα για την σοβαρότητα του δρυμού .
Είναι θλιβερό να βλέπει κανείς τους κάτοικους του Ζαγορίου να παραμένουν απαθείς μπροστά σε αυτή την κατάσταση.
Το Ζαγόρι όπως είναι γνωστό είναι φημισμένο για την ιδιαιτερότητα της φύσης , και την σπάνια βιοποικιλοτητα του. Κάθε χρόνο επισκέπτονται τον Δρυμό και την Δρακολιμνη γύρω στους 5000 φυσιολάτρες εκδρομείς. Ο λόγος της επίσκεψης τους έχει να κάνει αποκλειστικά με την σπάνια και αμόλυντη φύση.
Η μετατροπή του Δρυμού σε παράνομο βοσκότοπο με την ανοχή του Δήμου Ζαγορίου είναι σκανδαλώδης. Είναι σίγουρο ότι εάν δεν εκδιωχθεί σύντομα ο καταπατητής κτηνοτρόφος ,θα μολυνθούν και οι δυο εναπομείνασες πηγές που σήμερα εξυπηρετούν τις ανάγκες του ορειβατικού καταφυγίου της Τυμφης αλλά και όλων των διερχομένων επισκεπτών.
Το αποτέλεσμα σίγουρα θα έχει βλαβερές συνέπειες για τον τουρισμό της περιοχής, και τι κρίμα υπεύθυνος είναι ο ίδιος ο Δήμος που δεν γνωρίζει καν την σημασία μιας αλπικής λίμνης 7000 ετών, που δημιουργήθηκε στον τελευταίο παγετώνα.
Δεν θα μακρηγορήσω άλλο .Παρακαλώ βοηθείστε όλοι να γίνει γνωστό το Θέμα της Δρακολιμνης και των παράνομων βοσκών, που με μαθηματική ακρίβεια θα καταστρέψουν ότι πιο όμορφο και σπάνιο έχει η Ηπειρωτική φύση.

Ιωάννινα 25/08/2011
Γιώργος Ροκάς
Οδηγός Βουνού
Εκπαιδευτής ορειβασίας ΕΟΟΑ
Διαχειριστής ορειβατικού καταφυγίου Τυμφης

«Αγανακτισμένοι» κατά Κουβέλη.

Στόχος αποδοκιμασιών από ομάδα δεκαπέντε περίπου «Αγανακτισμένων» έγιναν προχτές το βράδυ στελέχη της Δημοκρατικής Αριστεράς, που συνέτρωγαν σε εστιατόριο της πλατείας Ναυαρίνου, φωνάζοντας συνθήματα όπως «Φώτη Κουβέλη φύγε από δω, στην πόλη μας δε θέλουμε κανέναν αρχηγό» και «έξω από τη Θεσσαλονίκη του ΠΑΣΟΚ το δεκανίκι".
Το έχουμε πει επανειλημμένα και δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε. Είμαστε αντίθετοι χωρίς περιστροφές σε οποιαδήποτε μορφή βίας. Λεκτικής ή σωματικής. Γιατί θεωρούμε, ότι τέτοιες αντιδράσεις ανοίγουν το δρόμο στον εκφασισμό της κοινωνίας και δημιουργούν συνθήκες επικίνδυνης ανοχής. (Γ.Π.)

Κύριε διαχειριστή μην ανησυχείς....

....οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε άτακτα. Τουλάχιστον πριν προσπαθήσουν να βρουν μια λύση «συντεταγμένης» χρεοκοπίας. (Ι. Ανκαίος)

Η Ιταλία και ο κινέζικος παράγοντας.

Bild: Kaystone
Πολλά ειπώθηκαν και συνεχίζεται να λέγονται για το ενδιαφέρον των κινέζων σχετικά με την αγορά των χρεών μας. Ορισμένοι μιλούν για ευκαιρία μοναδική που μας δόθηκε να βγούμε από την κρίση και δυστυχώς χάσαμε.  Όνειρα θερινής νυκτός; πραγματικότητα; Ποιος ξέρει! Κάτι τέτοιο προσπάθησε κατά τον τύπο να κάνει η γειτονική Ιταλία. Να διαπραγματευτεί με υψηλόβαθμα στελέχη της China Investment Comporation τη μαζική πώληση ομολόγων.
Το αν τους έπεισε θα φανεί. Από ότι φαίνεται η Κίνα με τις γενικές δηλώσεις της ότι «θέλει να υποστηρίξει την Ευρώπη» ενδιαφέρεται περισσότερο για την  αγορά ακινήτων, τη συμμετοχή της σε εταιρίες και γενικά για ότι προωθεί την «εισβολή» της στη γηραιά ήπειρο, παρά για τα αμφίβολης αξίας ομόλογα ή χρηματοπιστωτικά προϊόντα, που θέλουν τα υπερχρεωμένα  κράτη να ρευστοποιήσουν προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις τρέχουσες υποχρεώσεις τους. Γεγονός είναι ότι σε αυτό το παιχνίδι ενδιαφέρονται να μπουν όλοι: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα. Τελευταία ελπίς; Ελλείψει μεγάλων ηγετών, ίσως. (Γ.Π.)

13/9/11

Επίθεση ανάπτυξης και ευρεία εγγύηση των Ευρωπαίων χρειάζεται η Ελλάδα

Καθηγητής Τζέφρει Σακς
«Αν η Ευρώπη λέει ο  νέος Κέυνς καθηγητής του Κολούμπια Τζέφρει Σακς, δώσει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να αντιμετωπίσει το χρέος της με όρους δανεισμού Γερμανίας, δηλαδή με πραγματικά επιτόκια κοντά στο 2%… Τότε, η χώρα με ανάπτυξη 3% ετησίως θα μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος της προσφέροντας περίπου το 2% του ΑΕΠ της ετησίως. Σε 20 χρόνια θα μπορέσει να το μειώσει στο 70% του ΑΕΠ». Και τεκμηριώνει: «Πέραν της αλληλεγγύης, τόσο χαμηλά επιτόκια μπορούν να επιτευχθούν αν υπάρξει ΜΙΑ ΕΥΡΕΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ των Ευρωπαίων για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους.Ταυτόχρονα, θα πρέπει η Ευρώπη να οργανώσει ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ στην Ελλάδα για την αξιοποίηση των απεριόριστων δυνατοτήτων που διαθέτει». [ΒΗΜΑ 12.09.11]

Αλλά για τις πολιτικές αυτές, της ευρείας εγγύησης της Ευρώπης για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους  και της οργάνωσης επίθεσης ανάπτυξης, απαιτείται πολιτικό προσωπικό στον Ευρωπαϊκό χώρο με χαρακτηριστικά ΗΓΕΤΗ. Δυστυχώς για την Ευρώπη οι Σαρκοζί και Μέρκελ αποδεικνύονται μικροί και μοιραίοι αναποφάσιστοι αρχηγοί. Αδύναμοι να σταματήσουν τον ιδιότυπο αυτό οικονομικό πόλεμο. Αδύναμοι να αντιληφθούν πως μία πτώχευση θα έχει αλυσιδωτά αποτελέσματα που θα συντρίψει  όλους. Ανίκανοι να αποδεσμευτούν από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που οδήγησαν την Ευρώπη στο κρίσιμο για την πορεία της σημείο μηδέν. (Γ.Π.)

11/9/11

Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης! Έχει μέλλον;

Ολοένα και πιο επίκαιρή γίνεται η συζήτηση για το μέλλον της έκθεσης. Σε συνθήκες  μάλιστα οικονομικής κρίσης και δεδομένης της αγωνίας για περιορισμό των εξόδων, εύκολα μπορεί να υιοθετηθεί η άποψη, «αφού ο θεσμός έχει απαξιωθεί, καλύτερα να κλείσει». Είναι όμως έτσι; Οι απόψεις υπέρ ή κατά έλαβαν υπόψη τους όλα τα δεδομένα; Πολλοί μιλούν για παρακμή, για χωρίς νόημα πολιτικές εξαγγελίες και άσκοπα έξοδα. Όλα αυτά περιγράφουν δυστυχώς μια πραγματικότητα. Ευθύνεται όμως γι  αυτό ο θεσμός;

Ενδεικτικό είναι το απόσπασμα από άρθρο του  Θωμά Θ. Σιώμου που ακολουθεί:

«Εάν τα κρατικά περίπτερα είναι περισσότερα από αυτά της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας δεν είναι πρόβλημα της έκθεσης αλλά της αναπτυξιακής επιλογής που έκαναν όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις που είχαν στα χέρια τους τις τύχες όλων μας. Εάν κάθε φορά ο πρωθυπουργός έρχεται για να απαντήσει σε στημένες ερωτήσεις και να επαναλάβει όσα λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στο briefing δεν είναι πρόβλημα της έκθεσης αλλά του τρόπου που διαπλέκονται τα μέσα με τις κυβερνήσεις και τους δημοσιογράφους που αποδεδειγμένα  εισέπρατταν μαύρα κονδύλια για να στηρίζουν πολιτικές και πολιτικούς. Εάν τον κάθε πρωθυπουργό, που έρχεται στην αποβιομηχανοποιημένη Θεσσαλονίκη του 30% ανεργία, τον συνοδεύουν το πλήθος των κρατικοδίαιτων κηφήνων της Αθήνας δεν είναι πρόβλημα της έκθεσης αλλά του νεοελληνικού πολιτικού συστήματος που επιτρέπει να υπάρχουν αυτοί οι κηφήνες συγκεντρωμένοι στην Αθήνα.
Με λίγα λόγια, θέλω να πω πως όταν αντικρίζεις ορισμένα προβλήματα δομικά στο πολιτικό σύστημα και στην οικονομία της χώρας τότε δε σπας τον καθρέφτη που στα δείχνει αλλά τα διορθώνεις και η έκθεση είναι ένας καθρέφτης.»
(Γ.Π.)

ΠΗΓΗ: Το απόσπασμα είναι από άρθρο του  Θωμάς Θ. Σιώμου  δημοσιογράφου και υποψήφιου διδάκτορα πολιτικών επιστημών ΑΠΘ – Ολόκληρο το άρθρο στο protagon.gr

Θα μπορούσε να λέει.....

Φωτο από τον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ
....ως  πολίτης στα πλαίσια των δημοκρατικών μου δικαιωμάτων διαδηλώσω ειρηνικά ενάντια στην ασκούμενη πολιτική.....Άλλωστε ως εργαζόμενοι είμαστε έτσι και αλλιώς μαζί!

9/9/11

ΕΥΠΟΡΟΙ - Πήραν πίσω αμέσως όλα όσα έχασαν

Εκπλήσσει η ευκολία και η ταχύτητα με την οποία οι πλούσιοι -οι οποίοι υπήρξαν τα πρώτα θύματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης ακριβώς επειδή έχουν τα λεφτά τους κυρίως σε σύνθετα τραπεζικά και χρηματιστηριακά προϊόντα- πήραν πίσω αμέσως τα λεφτά που αρχικά είχαν χάσει. Η περιουσία τους, που ήταν το 2007 περίπου 40,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, βυθίστηκε στα 32,8 τρισ. το 2008.
Μέσα σε έναν χρόνο όμως ξανάφτασε σχεδόν το προ κρίσης ύψος: ανήλθε στα 39 τρισ. το 2009, και το 2010 με τα 42,7 τρισ. δολάρια το ξεπέρασε κατά πολύ! "Σαν να μη συνέβη ποτέ το κραχ, οι πλουσιότεροι του κόσμου γίνονται διαρκώς πλουσιότεροι" έγραφε εύστοχα στους τίτλους της η βρετανική εφημερίδα "Γκάρντιαν".

ΠΗΓΗ: Βαγγέλης Λόης - Facebook

"Ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος", μετά την αραβική άνοιξη

Foto: REUTERS
Όλοι οι ειδικοί συμφωνούν, ότι η αραβική άνοιξη αλλάζει ριζικά ολόκληρη την περιοχή. Ανοιχτό παραμένει βέβαια το ερώτημα κατά πόσο η νέα κατάσταση θα είναι καλύτερη για τους ανθρώπους. Η κατανόηση της ανάγκης και απαίτησης για μεταρρυθμίσεις μπορεί να οδηγήσει σε δημοκρατικό άνοιγμα και σε μια άλλη ισορροπία της πολιτικής εξουσίας. Αν όχι θα βιώνουν για χρόνια «νικητές» και ηττημένοι τα αποτελέσματα ενός εμφύλιου σπαραγμού. (Γ.Π.)

Ό,τι και να κάνεις, πέρνα τον μισό σου χρόνο εξηγώντας το στον κόσμο

Κεμαλ Ντερβίς
Κάθε κρίση έχει κάποιες βασικές προϋποθέσεις που πρέπει να εκπληρωθούν ώστε να ξεπεραστεί τόνισε σε συνέντευξή του Ο Κεμάλ Ντερβίς ο άνθρωπος που ξέρει από οικονομικές κρίσεις, γιατί ως υπουργός οικονομίας της Τουρκίας, ήταν ο αρχιτέκτονας της εξόδου της χώρας από το τραπεζικό κραχ του 2001 και της μετέπειτα δυναμικής πορείας ανάπτυξης.
  • Η πρώτη προϋπόθεση είναι να αξιοποιηθεί η ευκαιρία που δημιουργεί η διάθεση του κόσμου να αποδεχτεί μεταρρυθμίσεις που δεν θα δεχόταν υπό κανονικές συνθήκες, αλλαγές που αναδιαρθρώνουν με δραστικό τρόπο το σύστημα. Η κινεζική ρήση «η κρίση αποτελεί ευκαιρία» είναι σωστή.
  • Το δεύτερο ζητούμενο είναι η εθνική συνοχή. Στην Τουρκία, η χώρα συσπειρώθηκε, υπήρξε μία πατριωτική αντίδραση. Αυτό βοήθησε πολύ. Βοήθησε επίσης ότι εγώ, που ήμουν υπεύθυνος για την οικονομία, ήμουν ένα νέο πρόσωπο, χωρίς βάρη από το παρελθόν, και με αυτή την έννοια ο κόσμος μπορούσε να συσπειρωθεί γύρω μου. Φρόντισα να εργαστώ με όλες τις κοινωνικές ομάδες -τα συνδικάτα, τους συνδέσμους εργοδοτών, τους συνδέσμους μικρομεσαίων επιχειρήσεων- και πέρασα πολύ χρόνο ταξιδεύοντας στη χώρα και εξηγώντας τι χρειαζόταν να γίνει. Αυτό ήταν κάτι που με είχε συμβουλέψει ο φίλος μου πρώην υπουργός οικονομίας του Μεξικού, που είχε αντιμετωπίσει την κρίση του 1994. Μου είχε πει: «'Ο, τι και να κάνεις, πέρνα τον μισό σου χρόνο εξηγώντας το στον κόσμο». Ήταν η καλύτερη συμβουλή που μου έδωσε κανείς....

ΠΗΓΗ: Απόσπασμα από τη συνέντευξή του στον Γιάννη Παλαιολόγο.

Ο «ΚΡΥΦΟΣ» ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Να και ένα ελπιδοφόρο άρθρο σχετικά με τις δυνατότητες της χώρας για ανάπτυξη και ευημερία. Ελπιδοφόρο υπό την προϋπόθεση, ότι η χώρα είναι όχι μόνο πεπεισμένη αλλά και αποφασισμένη να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, που όντως διαθέτει σε πάρα πολλούς τομείς της οικονομίας. Στη γεωργία, στον τουρισμό, στον πολιτισμό, στην φιλική στο περιβάλλον ενέργεια και σε πολλούς άλλους τομείς της οικονομίας. Αλλά. Δυστυχώς υπάρχει πάντα σε κάθε θετική προοπτική και ένα αλλά, που μας επαναφέρει στη θλιβερή πραγματικότητα.
Γιατί αν εισάγουμε λάδι από τη Γερμανία που δεν διαθέτει ούτε ένα ελαιόδεντρο και γενικά κάθε τι που μπορεί να παραχθεί εδώ, ή αν δεν προσαρμόσουμε τις τιμές στο πραγματικό τους κόστος, αν δεν βρωμίζουμε τις παραλίες μας με πλαστικές σακούλες και ότι σκουπίδι μπορεί να φανταστεί κανείς, όλα αυτά θα αποτελούν απλά μια ωραία περιγραφή της μίζερης πραγματικότητας. Φαινόμενο στο οποίο δυστυχώς θεωρούμαστε πρωταθλητές. (Γ.Π.)

H προεκλογική διακήρυξη του Πρωθυπουργού ότι λεφτά υπάρχουν δεν ήταν ακριβής, όπως απέδειξε η ζωή. Λεφτά δεν υπάρχουν, μπορούν όμως να βρεθούν και μάλιστα σύντομα, εάν απαλλαγούμε αμέσως από το φοβικό σύνδρομο του ηττημένου. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με τεράστια πλεονεκτήματα που μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά και να μπει σύντομα με αξιώσεις στην ομάδα των πιο πλούσιων χωρών του κόσμου. Απαλλαγμένη από την καθημερινή απειλή της χρεοκοπίας, τις ταπεινώσεις των δανειστών και τις λοιδορίες - κυρίως των βόρειων εταίρων της ότι, δήθεν, σπαταλά τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν με κόπο και σκληρή δουλεία.
Χωρίς αμφιβολία, η χώρα μας είναι προικισμένη από τη φύση. Με φωτεινό ήλιο τις περισσότερες ημέρες του χρόνου, ανέμους, υπέροχες ακτές, άριστο κλίμα και μοναδικά στην παγκόσμια κοινότητα μνημεία πολιτισμού. Μόνο που οι κάτοικοί της επί πολλά χρόνια λειτούργησαν χωρίς σύστημα και καθοδήγηση από την πολιτική τους ηγεσία, με αποτέλεσμα άλλοτε να προσπερνούν και άλλοτε να υποτιμούν τον πλούτο που κληρονόμησαν. Π.χ. ουδέποτε υπήρξε ολοκληρωμένο σχέδιο για την παραγωγή ηλιακής και αιολικής ενέργειας που θα μπορούσε να μετατρέψει τις βραχονησίδες μας σε σύγχρονες πλουτοπαραγωγικές μονάδες. Οπως δεν έγινε ποτέ σοβαρή συζήτηση για τη συστηματική και σε ευρεία κλίμακα καλλιέργεια εξειδικευμένων προϊόντων μεσογειακής διατροφής που είναι περιζήτητα σε Ανατολή και Δύση.
Στον τουρισμό τώρα, εκεί που διαθέτουμε το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα, με φωτεινές εξαιρέσεις, οι περισσότεροι που ασχολήθηκαν με αυτήν τη δραστηριότητα κινήθηκαν πρόχειρα, άναρχα και είδαν τη δουλειά τους ως ευκαιρία για τη λεγόμενη αρπαχτή. Αντίθετα, εκείνοι που επένδυσαν με σοβαρότητα και επιμονή, όχι μόνο αντέχουν στην κρίση, αλλά οι επιχειρήσεις τους αποτελούν πρότυπα ανάπτυξης, φέρνουν πλούτο στον τόπο και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.
Οσο για τον πολιτισμό, οι εκάστοτε αρμόδιοι υπουργοί και μαζί τους οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, έδωσαν ελάχιστη σημασία στα εκατοντάδες μικρά και μεγάλα μνημεία που κληρονόμησε η χώρα από τις χρυσές περιόδους της ιστορίας της. Τα παρέδωσαν στη φθορά του χρόνου και επέτρεψαν να χτίζονται σε απόσταση αναπνοής από αυτά τερατουργήματα - προϊόντα της νεοελληνικής κακογουστιάς.
Ειρωνεία, αλλά η βαθιά κρίση είναι η μοναδική ευκαιρία και η τελευταία ελπίδα η χώρα να ανακαλύψει τους κρυμμένους θησαυρούς της και να σταθεί ξανά στα πόδια της. Απαιτείται άμεση αναδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου με στόχευση στους τομείς όπου διαθέτουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα. Πειραματισμοί και νέα λάθη δεν επιτρέπονται. Οι νέοι πυλώνες ανάπτυξης είναι ξεκάθαροι και για όσους αρνούνται να τους δουν, ο γνωστός οίκος McKinsey (ΣΕΛ. 34) μας υποδεικνύει πού μπορούμε να γίνουμε ξανά πρωταθλητές, με μια προϋπόθεση: να είμαστε γρήγοροι, ευέλικτοι και να μη φοβηθούμε τις ανατροπές.

ΠΗΓΗ: TA NEA 06.09.2011

8/9/11

Ο Γκράμσι στη ΔΕΘ!

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ Γ. ΜΑΜΕΛΗ

Η μυθοπλασία αποτελεί την -καθ' ημάς και όχι μόνον- «άλλη πλευρά» της πολιτικής. Πρόκειται για ισχυρή σύμφυση όσων (πολιτικών) αρνούνται πως «ο βασιλιάς είναι γυμνός». Κι ας ισχύει, σχεδόν πάντοτε, ως το «φύλλο συκής» τους. Κάπως έτσι εξηγείται ο μύθος της ΔΕΘ, όπου -κατά τους συμβατικούς της ελληνικής δημοσιολογίας- «για λίγες μέρες στη Θεσσαλονίκη χτυπά η καρδιά της χώρας»!

Ο μύθος εξετράφη από τη μεταπολίτευση και δώθε (που η πολιτική της τάξη εναγωνίως αναζητούσε «εθνικές αφηγήσεις» ενισχυτικές του μεγέθους της και αποκαλυπτικές της ένδειάς της), έλαβε τα χαρακτηριστικά ενός προκλητικού «daybreak» στην κατ' ευφημισμόν ερωτική «συμπρωτεύουσα» (άλλος απατηλός μύθος) και κατέληξε να γεμίζει με κρατικά και ιδιωτικο - κρατικοδίαιτα στελέχη επιδοτούμενων επιχειρήσεων, ξενοδοχεία - σκυλάδικα και χασαπο - ψαρο - ταβέρνες. Εκεί περιέφεραν τα αλαζονικά, εξουσιαστικά σαρκία τους ως ντεκόρ στην εκάστοτε πρωθυπουργική κουστωδία και στα αμφιβόλου αισθητικής και χρησιμότητας περίπτερα, πληρωτέα από τον Ελληνα φορολογούμενο.

Η πόλη, στερημένη ταυτότητας, στόχων και ηγεσιών (οι ταγοί της μόνιμα αλληθωρίζουν «προς κέντρα»), βολευόταν να επαίρεται ως «νταρντάνα επαρχιώτισσα» και να σεμνύνεται γιατί εκσυγχρόνισε το μεγάλο πανηγύρι της (ξέρετε, αυτό του '60, μαύρη μπίρα - γύρος του θανάτου - βεγγαλικά, κ.λπ.) σε «έκθεση», αντί των τετριμμένων ζωοπανηγύρεων Αγίου Μάμα και Αιγινίου (απλώς υποκαθιστώντας τα ζώα με αυτοκίνητα). Μέσα σε τούτο τον ορυμαγδό -εσχάτως διανθισμένο από τις γνωστές «ταξικές δυνάμεις» των σε πλήρη ανυποληψία συνδικαλιστών που διαδηλώνουν αμυνόμενες «γραμμών Μαζινό»- οι μη αντιπροσωπευόμενοι πολίτες βρίσκονται μακριά. Οι μικροαστοί στα «εξοχικά», οι προλετάριοι στο μεροκάματο, οι άνεργοι στην απόγνωση.

Θα ακουστεί, λοιπόν, η κρίσιμη αλήθεια της χώρας (εθνικόν το αληθές) ή το γαϊτανάκι της ΔΕΘ ξανά «καλά κρατεί»; Οι εξαγγελίες περί λιτής κυβερνητικής παρουσίας θα 'ναι ειλικρινείς ή πομπώδεις;

Ο πρωθυπουργός μάς έρχεται όπως κάθε πρωθυπουργός, με μόνη αλλαγή τον... Διονύση Μπουτάρη στη θέση του... Πανίκα Παπαγεωργόπουλου, ή μετατρέπει το εθνικό ακροατήριο σε πρωτοπορία, χωρίς μεταφορά του τρόπου έκφρασης ενός μόνο ρητορικού ηρωισμού;

Κι ο Γκράμσι, θα με ρωτήσετε, τι σχέση έχει;

Ομολογώ, καμία, μπήκε μόνο για τη διάκριση της πολιτικής της αλήθειας απέναντι στην πολιτική της απόκρυψης (Τετράδια της Φυλακής): «…είναι ουσιαστικό στην πολιτική τέχνη το ψέμα, η ικανότητα να κρύβουμε πονηρά τις πραγματικές μας γνώμες, τους αληθινούς μας στόχους, η ικανότητα να κάνουμε τους άλλους να πιστεύουν το αντίθετο από αυτό που πραγματικά θέλουμε;».

Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 7 Σεπτεμβρίου 2011 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Βρετανία: Οργή ταξιτζήδων για την επιβολή κώδικα ενδυμασίας!

Οργισμένοι εμφανίζονται τις τελευταίες ημέρες οι οδηγοί ταξί στην πόλη του Λίβερπουλ. Όχι βέβαια όπως λανθασμένα θα υποθέσετε γιατί απελευθερώνεται το επάγγελμά τους, αυτοί έχουν άλλα πιο σοβαρά προβλήματα, αλλά γιατί το αεροδρόμιο της περιοχής, τους έχει επιβάλει κώδικα ενδυμασίας, αν θέλουν να έχουν πρόσβαση στο αεροδρόμιο.Οι φανατικοί λοιπόν ταξιτζήδες οπαδοί της Λίβερπουλ δεν θα επιτρέπεται εφεξής να φορούν τις φανέλες και τα διακριτικά της ομάδας τους. Πάντως δηλώνουν αγανακτισμένοι και ότι θα αρνηθούν να πληρώνουν τα πρόστιμα. Ρε τι ζόρι τραβάν οι άνθρωποι; (Γ.Π.)

Εισαγωγή... ελαιόλαδου από τη Γερμανία

Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Αρχή εισήγαγε η χώρα μας το 2010 ελαιόλαδο από την Γερμανία αξίας 1,5 εκ. €, που ενδεχομένως να είναι ελληνικό κατά τον κύριο Γ. Γονιωτάκη, μέλος της ΓΕΣΑΣΕ. Όταν λοιπόν εισάγουμε ένα από τα κατ΄ εξοχήν εθνικά μας προϊόντα από χώρες που δεν έχουν ούτε για δείγμα ένα ελαιόδεντρο, πως άραγε αντιλαμβανόμαστε την ανάπτυξη αλλά και τη μείωση του εμπορικού μας ισοζυγίου, βασικού προβλήματος της κρίσης που μαστίζει τη χώρα; (Γ.Π.)

6/9/11

Διαστροφικές συγγένειες

Είναι να τρελαίνεται κανείς αν προσέξει ποιες πολιτικές δυνάμεις αντιδρούν στο ενδεχόμενο να επιστραφεί τιμητικά η ελληνική ιθαγένεια στους τελευταίους εν ζωή τετρακόσιους υπέργηρους Εβραίους της Θεσσαλονίκης και στα παιδιά τους. Το σκέφτηκαν καλά; Κι αν αύριο μεθαύριο αποδειχθεί ότι ανάμεσά τους είναι κι ο Σαρκοζί;
Για τον, κατά τ' άλλα «συναινετικό» και νοικοκυραίικο, ΛΑΟΣ δεν είχα καμιά αμφιβολία. Και να θέλει να κρυφτεί τον προδίδουν τα εξαρτημένα αντανακλαστικά του. Το ΚΚΕ όμως; Πώς ξέθαψε με τέτοια βία μέσα από τα μπάζα του παρελθόντος του τον αντισημιτισμό του Στάλιν μεταμφιέζοντάς τον σε σύγχρονη φοβία;
Προσωπικά δεν βλέπω καμία διαφορά ανάμεσα στο σημερινό του κείμενο περί «προώθησης ιμπεριαλιστικών υπερατλαντικών σχεδίων για τους αγωγούς» και «του τσακίσματος των δικαιωμάτων των εργαζομένων» με το τελευταίο παρανοϊκό πρότζεκτ του Πατερούλη που είχε στόχο να ξεπαστρέψει ομαδικά το ιατρικό staff του Κρεμλίνου, συμπεριλαμβανομένου και του προσωπικού του ιατρού, όταν υπέπεσε στην αντίληψή του ότι όλοι ανεξαιρέτως είχαν κάποια εβραίικη ρίζα.
Ευτυχώς ο Αβραάμ Μπεναρόγια, εκ των ιδρυτών του Σοσιαλιστικού Εργατικού κόμματος Ελλάδας και της ΓΣΣΕ, και ο Αλβέρτος Κουριέλ, βουλευτής Θεσσαλονίκης εκλεγμένος με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, δεν υπάρχουν πια για να τους καμαρώσουν. Αλλά μήπως και ο Ιωσήφ Στάλιν είναι ζωντανός; Ζει μονάχα μέσα στις καρδιές τους.

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ 06.09.2011. Της Ρούλας Γεωργακοπούλου

«ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΝ ΜΑΘΗΜΑ»

Με αφορμή το θάνατο του  Γ.Α.Μαγκάκη δημοσιεύουμε την περίληψη του μαθήματος που παρέδωσε ο Γ.Α. Μαγκάκης στους μαθητές του, στις 2/2/1969.
Μία ώρα πριν την παράδοση είχε γνωστοποιηθεί στον καθηγητή η απόλυσή του. Το κείμενο - περίληψη, που κυκλοφόρησε ύστερα από λίγες μέρες και δημοσιεύτηκε στο εξωτερικό παραμένει και στις μέρες μας εξαιρετικά επίκαιρο...
Αγαπητοί μου μαθηταί,

Σκοπός των πανεπιστημιακών παραδόσεων δεν είναι μόνον να σας εισαγάγουν εις το δόγμα του Δικαίου και να σας μεταδώσουν απλώς μίαν ειδικήν συλλογιστικήν.
Σκοπός των είναι προπαντός να σας καταστήσουν σαφές το πνεύμα και την ουσίαν του Δικαίου. Εις τας μέχρι τούδε συναντήσεις μας εις αυτό ακριβώς το πνεύμα του Δικαίου προσεπάθησα να σας εισαγάγω.
Σήμερον ας επανέλθωμε εις αυτό το πνεύμα, ας ασχοληθούμε μόνον με αυτό και ας τονίσουμε διά μίαν ακόμα φοράν αυτό το οποίον είναι το πλέον θεμελιώδες.
Το Δίκαιον δεν είναι ένας οποιοσδήποτε εξαναγκαστικός κανών ρυθμίζων την συμβίωσιν των ανθρώπων. Αν ήτο μόνον αυτό καθ’ ουδέν θα διέφερε από τους κανόνας οι οποίοι διέπουν ωρισμένας κοινωνίας του ζωικού βασιλείου. Δεν θα διέφερε π.χ. από την κοινωνίαν των μελισσών ή των μυρμήγκων. Εκείνο το οποίον είναι το χαρακτηριστικόν γνώρισμα του Δικαίου, η πεμπτουσία του, είναι ο προσανατολισμός του προς τας αξίας.
Μόνον δι’ αυτού του προσανατολισμού το Δίκαιον καθίσταται κατάκτησις του πολιτισμού και δικαιώνεται ηθικώς.
Η βασική Δε αξία προς την οποίαν είναι προσανατολισμένο το Δίκαιον ως θεσμός πολιτισμού είναι η ελευθερία.
Τούτο αποδεικνύεται προπαντός από την ιστορίαν.
Η ιστορία των ανθρώπων δεν είναι παρά μία πορεία οδύνης και αγώνος δια την κατάκτησιν της ελευθερίας και δια την εξασφάλισιν και την κατοχύρωσίν της διά του Δικαίου.
Μία είναι η μεγάλη αλήθεια εις το πλαίσιον της επιστήμης μας, ότι το Δίκαιον αποκτά το ηθικόν του περιεχόμενον, καθίσταται δηλαδή ηθική αξία, μόνον εφόσον αποβλέπει εις το να διασφαλίση την ελευθερίαν εις τους ανθρώπους.
Άλλως το Δίκαιον, άνευ δηλαδή αυτού του προσανατολισμού, καθίσταται μέσον καταπιέσεως εις τας χείρας του ισχυρού, προς εξασφάλισιν της κυριαρχίας του.
Προς την αξίαν της ελευθερίας πρέπει όμως να είναι προσανατολισμένος και ο νομικός και ως επιστήμων και ως άνθρωπος. Διότι άλλως καθίσταται άνας απλούς τεχνικός, γνώστης δηλαδή της τεχνικής απλώς του Δικαίου, ο οποίος διατρέχει τον κίνδυνον να γίνει ταπεινός υπηρέτης του ισχυρού.
Την ανάγκην αυτού του προσανατολισμού προσεπάθησα εις την μέχρι τούδε σειράν των μαθημάτων να σας καταστήσω σαφή.
Αυτό ήτο και το βαθύτερον νόημα και η βαθυτέρα επιδίωξις αυτών των μαθημάτων.
Πρέπει σήμερον να σας το τονίσω. Διότι το σημερινόν μάθημα είναι το αποχαιρετιστήριον. Μετά βαθυτάτης λύπης μου είμαι υποχρεωμένος να σας αφήσω.
Αλλά ο χωρισμός αυτός είναι το τίμημα της συνέπειας προς τας αξίας τας οποίας εσεβάσθην εις όλην μου την ζωήν. Και είναι το τίμημα της επιδιώξεως να κρατήσω και εγώ την έδραν αυτήν βήμα ελευθέρας σκέψεως.
Αι έδραι του Πανεπιστημίου μας έχουν μακράν παράδοσιν. Αξιόλογοι άνδρες τας ετίμησαν εις χαλεπούς χρόνους με τον αγώνα των να τας κρατήσουν βήμα ελεύθερον. Θα ήτο τρομερόν αν η έδρα αυτή εις τας ασθενείς μου χείρας εταπεινούτο.
Από την σειράν των συναντήσεών μας εύχομαι και ελπίζω να παραμείνη εις το πνεύμα μας ο προσανατολισμός προς την ελευθερίαν.
Αυτόν τον προσανατολισμόν, τον τον οποίον οφείλομεν να λάβωμεν ως νομικοί, οφείλομεν να λάβωμεν και ως Έλληνες.
Διότι η Ελλάς δεν είναι απλώς μια γεωγραφική έννοια. Είναι προπαντός ιδέα ταυτιζόμενη με την ιδέαν της ελευθερίας.
Ας αναλογισθούμεν λοιπόν αυτήν την ώραν τους λόγους του ποιητού μας και με αυτούς ας αποχαιρετισθώμεν:
«Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία»

Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.

O πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ, με συνέντευξή του, που δημοσιεύεται στις εφημερίδες Financial Times και Le Monde, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στον ισχυρισμό της διαδόχου του, ότι οι Έλληνες εργάζονται λιγότερο σκληρά και κάνουν περισσότερες διακοπές από τους Γερμανούς. Ένας ισχυρισμός που ήταν, όπως είπε, εσφαλμένος και ένα «τεράστιο λάθος» πολιτικά. «Τους πρώτους μήνες της ελληνικής κρίσης, η κυρία Μέρκελ είχε το βλέμμα της στραμμένο υπερβολικά στην κοινή γνώμη και συμμετείχε στο να πλήξει την Ελλάδα», συνέχισε ο κ. Σρέντερ, προσθέτοντας: «Η στάση της άλλαξε οριστικά, αλλά τώρα είναι πολύ δύσκολο για αυτή να εισαγάγει αυτό το πράγμα στο κόμμα της».
Έτσι είναι. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα. Αντιφατικές κραυγές οδηγούν σε αντιφατικές πολιτικές και σύγχυση. Και η σύγχυση με τη σειρά της σε εκλογικό Βατερλό. Συμβαίνει πλέον πολύ συχνά η κυρία Μέρκελ να χάνει αλυσιδωτά όλες τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Τώρα καλό ή κακό για μας; Οψόμεθα. (ΓΠ)

4/9/11

Handelsblatt: « Τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα επέστρεφε στη δραχμή»

 Με ένα, επιστημονικά ελεγμένο, φανταστικό όσο και φρικιαστικό σενάριο έρχεται σήμερα η οικονομική Handelsblatt να καταγράψει τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα αποχωρούσε από το ευρώ. Υπό τον τίτλο « Τι θα συμβεί αν?…»

Ομάδα οικονομολόγων της εφημερίδας με επικεφαλής τον Dirk Heilmann σκιαγράφησαν το „Worst-Case-Szenario“, πώς δηλ. θα μπορούσε να επέλθει η διάλυση της ευρωζώνης. Επιστημονικός συνεργάτης της ομάδας των οικονομολόγων που το επεξεργάστηκαν ήταν ο καθηγητής Clemens Fuest, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

- Σύμφωνα με το σενάριο αυτό, το Φεβρουάριο του 2012 η κρίση χρέους στην Ελλάδα οξύνεται, οι αντοχές και η προθυμία των Ελλήνων για μεταρρυθμίσεις έχουν φθάσει στα όρια τους, η κοινή γνώμη εξεγείρεται και η κυβέρνηση Παπανδρέου πέφτει αφού χάνει την ψήφο εμπιστοσύνης στη βουλή.

- Ο νέος πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ανακοινώνει τον Απρίλιο 2012 την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την επαναφορά της δραχμής. Η αλλαγή ευρώ και νέας δραχμής γίνεται στην αρχή 1:1, όλες οι καταθέσεις στις τράπεζες μετατρέπονται στο νέο νόμισμα και η Αθήνα προτείνει την ανταλλαγή των κρατικών ομολόγων στο νέο νόμισμα στο 80% της ονομαστικής τους αξίας. Η κυβέρνηση κρατάει επί τρεις ημέρες κλειστές τις τράπεζες, εξαγγέλλει ελέγχους συναλλάγματος και απαγορεύει την εξαγωγή ευρώ στο εξωτερικό Τα χρηματιστήρια Φραγκφούρτης και Παρισιού υφίστανται καθίζηση, το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου καταρρέει.

- Τρεις μέρες αργότερα οι ελληνικές τράπεζες δίνουν τα ευρώ με σφραγίδα που λέει «Νέα Δραχμή». Στα ΑΤΜ μπορούν να σηκώσουν οι Έλληνες ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ ανά λογαριασμό. Η αστυνομία στις μεγάλες πόλεις φυλάσσει τράπεζες και δημόσια κτήρια. Οι καταθέτες σε Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία και Ισπανία προσπαθούν να αποσύρουν από τις τράπεζες τις καταθέσεις τους. Οι τράπεζες ανοίγουν για λίγες μόνο ώρες. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων διπλασιάζουν τα κονδύλια του μηχανισμού στήριξης. Η τραπεζική κρίση έχει φθάσει ήδη στην Ευρώπη.

- Τον Ιούνιο 2012 η τραπεζική κρίση οξύνεται ακόμα περισσότερο. Η Πορτογαλία αποχωρεί από την ευρωζώνη. Στην Ισπανία και τη Γαλλία λαμβάνουν χώρα μαζικές διαδηλώσεις κατά των νέων μέτρων λιτότητας που επιβάλει η ευρωζώνη.

- Τον Ιούλιο 2012, ύστερα και από πιέσεις του Προέδρου Ομπάμα, οι Βρυξέλλες αποφασίζουν την καθιέρωση ευρωομολόγων. Οι ΗΠΑ φοβούνται νέα παγκόσμια οικονομική κρίση. Γερμανία και Γαλλία εκδίδουν ευρωομόλογα 100 δις προκειμένου να στηρίξουν την Ισπανία και την Ιταλία. Στη Γερμανία βουλευτές του συνασπισμού παραιτούνται σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την καθιέρωση ευρωομολόγων.

- Τέλη του ίδιου μήνα η γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ χάνει την εμπιστοσύνη της Βουλής, η οποία αρνείται να δεχθεί ευρωομόλογα. Το κόμμα των Φιλελευθέρων αποχωρεί από τον συνασπισμό και η κ.Μέρκελ κυβερνά μέχρι τις επόμενες εκλογές με κυβέρνηση μειοψηφίας με την ανοχή των σοσιαλδημοκρατών. Εντυπωσιακή πτώση του χρηματιστηρίου. Σε Ρώμη, Παρίσι και Μαδρίτη χιλιάδες διαδηλωτές διαμαρτύρονται κατά της Γερμανίας.

- Ένα μήνα αργότερα Μέρκελ και Σαρκοζύ αποφασίζουν σε μυστική τους συνάντηση την καθιέρωση του «ευρώ του Βορρά» και καλούν να μετάσχουν Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Φινλανδία, Εσθονία, Αυστρία και Σλοβενία.

- Η γερμανική βουλή εγκρίνει μετά από δύο εβδομάδες τη συμμετοχή της Γερμανίας στο ευρώ του Βορρά και την καθιέρωση κοινής δημοσιονομικής πολιτικής . Στην ευρωζώνη ανήκει τώρα το 1/3 των χωρών της ΕΕ.

- Η αποδεκατισμένη ΕΚΤ αποδεικνύεται ότι δεν είναι πια σε θέση να εξασφαλίσει την νομισματική σταθερότητα. Η τιμή του νέου ευρώ υπερτιμάται σε σχέση με τα νομίσματα των χωρών που έχουν εκδιωχθεί. Τα γερμανικά προϊόντα είναι πανάκριβα και οι καταναλωτές στα κράτη της νοτίου Ευρώπης δεν τα αγοράζουν. Η γερμανικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Στις αγορές επικρατεί χάος και οι ευρωσκεπτικιστές παίρνουν το πάνω χέρι. Με δημοψηφίσματα περιορίζεται η ελεύθερη διακίνηση στην Ευρώπη και η εσωτερική αγορά. Ο πρώην καγκελάριος (σ.σ.: ο Γκέρχαρτ Σρέντερ) υπενθυμίζει ότι ήδη πριν χρόνια προειδοποιούσε ότι αν παραμελήσει κανείς την Ευρώπη, δεν θα απομείνει τελικά στο τέλος τίποτε άλλο από αυτήν εκτός από ένα ιστορικό γεγονός..

ΠΗΓΗ: ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ