Ολοένα και πιο επίκαιρή γίνεται η συζήτηση για το μέλλον της έκθεσης. Σε συνθήκες μάλιστα οικονομικής κρίσης και δεδομένης της αγωνίας για περιορισμό των εξόδων, εύκολα μπορεί να υιοθετηθεί η άποψη, «αφού ο θεσμός έχει απαξιωθεί, καλύτερα να κλείσει». Είναι όμως έτσι; Οι απόψεις υπέρ ή κατά έλαβαν υπόψη τους όλα τα δεδομένα; Πολλοί μιλούν για παρακμή, για χωρίς νόημα πολιτικές εξαγγελίες και άσκοπα έξοδα. Όλα αυτά περιγράφουν δυστυχώς μια πραγματικότητα. Ευθύνεται όμως γι αυτό ο θεσμός;
Ενδεικτικό είναι το απόσπασμα από άρθρο του Θωμά Θ. Σιώμου που ακολουθεί:
Ενδεικτικό είναι το απόσπασμα από άρθρο του Θωμά Θ. Σιώμου που ακολουθεί:
«Εάν τα κρατικά περίπτερα είναι περισσότερα από αυτά της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας δεν είναι πρόβλημα της έκθεσης αλλά της αναπτυξιακής επιλογής που έκαναν όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις που είχαν στα χέρια τους τις τύχες όλων μας. Εάν κάθε φορά ο πρωθυπουργός έρχεται για να απαντήσει σε στημένες ερωτήσεις και να επαναλάβει όσα λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στο briefing δεν είναι πρόβλημα της έκθεσης αλλά του τρόπου που διαπλέκονται τα μέσα με τις κυβερνήσεις και τους δημοσιογράφους που αποδεδειγμένα εισέπρατταν μαύρα κονδύλια για να στηρίζουν πολιτικές και πολιτικούς. Εάν τον κάθε πρωθυπουργό, που έρχεται στην αποβιομηχανοποιημένη Θεσσαλονίκη του 30% ανεργία, τον συνοδεύουν το πλήθος των κρατικοδίαιτων κηφήνων της Αθήνας δεν είναι πρόβλημα της έκθεσης αλλά του νεοελληνικού πολιτικού συστήματος που επιτρέπει να υπάρχουν αυτοί οι κηφήνες συγκεντρωμένοι στην Αθήνα.
Με λίγα λόγια, θέλω να πω πως όταν αντικρίζεις ορισμένα προβλήματα δομικά στο πολιτικό σύστημα και στην οικονομία της χώρας τότε δε σπας τον καθρέφτη που στα δείχνει αλλά τα διορθώνεις και η έκθεση είναι ένας καθρέφτης.» (Γ.Π.)
ΠΗΓΗ: Το απόσπασμα είναι από άρθρο του Θωμάς Θ. Σιώμου δημοσιογράφου και υποψήφιου διδάκτορα πολιτικών επιστημών ΑΠΘ – Ολόκληρο το άρθρο στο protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου