2/8/14

"Μακάρι να είμασταν Αργεντινή!"

Μακάρι να είμασταν Αργεντινή, όμως δεν είμαστε! Το 2001 η Αργεντινή χρεοκόπησε γιατί δεν είχε  και δεν έβρισκε τα δολάρια που χρειαζόταν για να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος της. Προέβη σε μονομερή στάση πληρωμών, υποτίμησε το νόμισμά της και είδε το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της να εξανεμίζεται. Σύντομα όμως ξαναβρέθηκε μέσω των εξαγωγών της σε τροχιά ανάπτυξης. Η  Αργεντινή αντιμετώπισε μια μεγάλη κρίση και συνεχίζει να αντιμετωπίζει και σήμερα τις πιέσεις αγορών και κερδοσκόπων σε ένα μεγάλο βαθμό σχεδιασμένα, εξαιτίας του πάντα θετικού της ισοζυγίου πληρωμών. Γιατί θετικό ισοζύγιο σημαίνει περισσότερες εξαγωγές, αυξημένη παραγωγικότητα, κάλυψη σε μεγάλο βαθμό βασικών αναγκών της χώρας και βέβαια διαπραγματευτική δυνατότητα και αντοχές στις διεθνείς πιέσεις! Δεκατρία χρόνια μετά και παρά τις δύο αναδιαρθρώσεις χρέους που έκανε η Αργεντινή το 2005 και το 2010, η χώρα συνεχίζει να είναι όμηρος διάφορων αρπακτικών. Γιατί η χρεοκοπία ενός κράτους ποτέ δεν είναι περίπατος! Το "μακάρι να είμασταν Αργεντινή" που ακούσθηκε στην Βουλή, αν δεν σήμαινε "μακάρι να είχαμε και εμείς θετικό ισοζύγιο, υψηλή παραγωγικότητα, δυνατότητα κάλυψης των αναγκών μας για να μπορέσουμε ως χώρα να αντισταθούμε στις πιέσεις του διεθνούς  κεφαλαίου", θα επρόκειτο για την πιο επιπόλαια και εθνικά επικίνδυνη προοπτική. Γιατί πολιτική δεν γίνεται με ευχές, αλλά με τα πραγματικά δεδομένα της χώρας. Και τα πραγματικά δεδομένα της χώρας ούτε ήταν, ούτε είναι αυτά της Αργεντινής! Και αν η  Αργεντινή με τη μεγάλη παραγωγική της βάση ακόμη δεν συνήλθε από τη χρεοκοπία του 2001, φανταστείτε τι θα σήμαινε για την Ελλάδα μια μονομερής χρεοκοπία, που το επίπεδο διαβίωσής της εξαρτάται ακόμη από τις εισαγωγές.
Είναι να απορεί κανείς με όλους αυτούς, ειδικούς, "ειδικούς", πολιτικούς και πολιτικά κόμματα, που ακόμη και τώρα ισχυρίζονται πως η Ελλάδα με τα εντελώς διαφορετικά οικονομικά δοσμένα, θα μπορούσε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής, δηλαδή μονομερή παύση πληρωμών, δηλαδη μια ελεγχόμενη πτώχευση. Ο άκρατος όμως λαϊκισμός απέκλεισε δυστυχώς κάθε προοδευτική συμμαχία και προοδευτική εκδοχή εξόδου της χώρας από την κρίση. Και για να μη θεωρούμασθε γενικώς ψεκασμένοι, έτοιμοι να σχίσουμε τα μνημόνια, καλό είναι να θυμόμαστε κάπου καπου, ότι η εθνική "μαγκιά" χωρίς προϋποθέσεις πάντα πληρώνεται. Και ιστορικά την πληρώσαμε πολύ ακριβά. (Γ.Π.)