Να και ένα ελπιδοφόρο άρθρο σχετικά με τις δυνατότητες της χώρας για ανάπτυξη και ευημερία. Ελπιδοφόρο υπό την προϋπόθεση, ότι η χώρα είναι όχι μόνο πεπεισμένη αλλά και αποφασισμένη να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, που όντως διαθέτει σε πάρα πολλούς τομείς της οικονομίας. Στη γεωργία, στον τουρισμό, στον πολιτισμό, στην φιλική στο περιβάλλον ενέργεια και σε πολλούς άλλους τομείς της οικονομίας. Αλλά. Δυστυχώς υπάρχει πάντα σε κάθε θετική προοπτική και ένα αλλά, που μας επαναφέρει στη θλιβερή πραγματικότητα.
Γιατί αν εισάγουμε λάδι από τη Γερμανία που δεν διαθέτει ούτε ένα ελαιόδεντρο και γενικά κάθε τι που μπορεί να παραχθεί εδώ, ή αν δεν προσαρμόσουμε τις τιμές στο πραγματικό τους κόστος, αν δεν βρωμίζουμε τις παραλίες μας με πλαστικές σακούλες και ότι σκουπίδι μπορεί να φανταστεί κανείς, όλα αυτά θα αποτελούν απλά μια ωραία περιγραφή της μίζερης πραγματικότητας. Φαινόμενο στο οποίο δυστυχώς θεωρούμαστε πρωταθλητές. (Γ.Π.)
H προεκλογική διακήρυξη του Πρωθυπουργού ότι λεφτά υπάρχουν δεν ήταν ακριβής, όπως απέδειξε η ζωή. Λεφτά δεν υπάρχουν, μπορούν όμως να βρεθούν και μάλιστα σύντομα, εάν απαλλαγούμε αμέσως από το φοβικό σύνδρομο του ηττημένου. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με τεράστια πλεονεκτήματα που μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά και να μπει σύντομα με αξιώσεις στην ομάδα των πιο πλούσιων χωρών του κόσμου. Απαλλαγμένη από την καθημερινή απειλή της χρεοκοπίας, τις ταπεινώσεις των δανειστών και τις λοιδορίες - κυρίως των βόρειων εταίρων της ότι, δήθεν, σπαταλά τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν με κόπο και σκληρή δουλεία.
Χωρίς αμφιβολία, η χώρα μας είναι προικισμένη από τη φύση. Με φωτεινό ήλιο τις περισσότερες ημέρες του χρόνου, ανέμους, υπέροχες ακτές, άριστο κλίμα και μοναδικά στην παγκόσμια κοινότητα μνημεία πολιτισμού. Μόνο που οι κάτοικοί της επί πολλά χρόνια λειτούργησαν χωρίς σύστημα και καθοδήγηση από την πολιτική τους ηγεσία, με αποτέλεσμα άλλοτε να προσπερνούν και άλλοτε να υποτιμούν τον πλούτο που κληρονόμησαν. Π.χ. ουδέποτε υπήρξε ολοκληρωμένο σχέδιο για την παραγωγή ηλιακής και αιολικής ενέργειας που θα μπορούσε να μετατρέψει τις βραχονησίδες μας σε σύγχρονες πλουτοπαραγωγικές μονάδες. Οπως δεν έγινε ποτέ σοβαρή συζήτηση για τη συστηματική και σε ευρεία κλίμακα καλλιέργεια εξειδικευμένων προϊόντων μεσογειακής διατροφής που είναι περιζήτητα σε Ανατολή και Δύση.
Στον τουρισμό τώρα, εκεί που διαθέτουμε το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα, με φωτεινές εξαιρέσεις, οι περισσότεροι που ασχολήθηκαν με αυτήν τη δραστηριότητα κινήθηκαν πρόχειρα, άναρχα και είδαν τη δουλειά τους ως ευκαιρία για τη λεγόμενη αρπαχτή. Αντίθετα, εκείνοι που επένδυσαν με σοβαρότητα και επιμονή, όχι μόνο αντέχουν στην κρίση, αλλά οι επιχειρήσεις τους αποτελούν πρότυπα ανάπτυξης, φέρνουν πλούτο στον τόπο και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.
Οσο για τον πολιτισμό, οι εκάστοτε αρμόδιοι υπουργοί και μαζί τους οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, έδωσαν ελάχιστη σημασία στα εκατοντάδες μικρά και μεγάλα μνημεία που κληρονόμησε η χώρα από τις χρυσές περιόδους της ιστορίας της. Τα παρέδωσαν στη φθορά του χρόνου και επέτρεψαν να χτίζονται σε απόσταση αναπνοής από αυτά τερατουργήματα - προϊόντα της νεοελληνικής κακογουστιάς.
Ειρωνεία, αλλά η βαθιά κρίση είναι η μοναδική ευκαιρία και η τελευταία ελπίδα η χώρα να ανακαλύψει τους κρυμμένους θησαυρούς της και να σταθεί ξανά στα πόδια της. Απαιτείται άμεση αναδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου με στόχευση στους τομείς όπου διαθέτουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα. Πειραματισμοί και νέα λάθη δεν επιτρέπονται. Οι νέοι πυλώνες ανάπτυξης είναι ξεκάθαροι και για όσους αρνούνται να τους δουν, ο γνωστός οίκος McKinsey (ΣΕΛ. 34) μας υποδεικνύει πού μπορούμε να γίνουμε ξανά πρωταθλητές, με μια προϋπόθεση: να είμαστε γρήγοροι, ευέλικτοι και να μη φοβηθούμε τις ανατροπές.
ΠΗΓΗ: TA NEA 06.09.2011
Γιατί αν εισάγουμε λάδι από τη Γερμανία που δεν διαθέτει ούτε ένα ελαιόδεντρο και γενικά κάθε τι που μπορεί να παραχθεί εδώ, ή αν δεν προσαρμόσουμε τις τιμές στο πραγματικό τους κόστος, αν δεν βρωμίζουμε τις παραλίες μας με πλαστικές σακούλες και ότι σκουπίδι μπορεί να φανταστεί κανείς, όλα αυτά θα αποτελούν απλά μια ωραία περιγραφή της μίζερης πραγματικότητας. Φαινόμενο στο οποίο δυστυχώς θεωρούμαστε πρωταθλητές. (Γ.Π.)
H προεκλογική διακήρυξη του Πρωθυπουργού ότι λεφτά υπάρχουν δεν ήταν ακριβής, όπως απέδειξε η ζωή. Λεφτά δεν υπάρχουν, μπορούν όμως να βρεθούν και μάλιστα σύντομα, εάν απαλλαγούμε αμέσως από το φοβικό σύνδρομο του ηττημένου. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με τεράστια πλεονεκτήματα που μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά και να μπει σύντομα με αξιώσεις στην ομάδα των πιο πλούσιων χωρών του κόσμου. Απαλλαγμένη από την καθημερινή απειλή της χρεοκοπίας, τις ταπεινώσεις των δανειστών και τις λοιδορίες - κυρίως των βόρειων εταίρων της ότι, δήθεν, σπαταλά τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν με κόπο και σκληρή δουλεία.
Χωρίς αμφιβολία, η χώρα μας είναι προικισμένη από τη φύση. Με φωτεινό ήλιο τις περισσότερες ημέρες του χρόνου, ανέμους, υπέροχες ακτές, άριστο κλίμα και μοναδικά στην παγκόσμια κοινότητα μνημεία πολιτισμού. Μόνο που οι κάτοικοί της επί πολλά χρόνια λειτούργησαν χωρίς σύστημα και καθοδήγηση από την πολιτική τους ηγεσία, με αποτέλεσμα άλλοτε να προσπερνούν και άλλοτε να υποτιμούν τον πλούτο που κληρονόμησαν. Π.χ. ουδέποτε υπήρξε ολοκληρωμένο σχέδιο για την παραγωγή ηλιακής και αιολικής ενέργειας που θα μπορούσε να μετατρέψει τις βραχονησίδες μας σε σύγχρονες πλουτοπαραγωγικές μονάδες. Οπως δεν έγινε ποτέ σοβαρή συζήτηση για τη συστηματική και σε ευρεία κλίμακα καλλιέργεια εξειδικευμένων προϊόντων μεσογειακής διατροφής που είναι περιζήτητα σε Ανατολή και Δύση.
Στον τουρισμό τώρα, εκεί που διαθέτουμε το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα, με φωτεινές εξαιρέσεις, οι περισσότεροι που ασχολήθηκαν με αυτήν τη δραστηριότητα κινήθηκαν πρόχειρα, άναρχα και είδαν τη δουλειά τους ως ευκαιρία για τη λεγόμενη αρπαχτή. Αντίθετα, εκείνοι που επένδυσαν με σοβαρότητα και επιμονή, όχι μόνο αντέχουν στην κρίση, αλλά οι επιχειρήσεις τους αποτελούν πρότυπα ανάπτυξης, φέρνουν πλούτο στον τόπο και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.
Οσο για τον πολιτισμό, οι εκάστοτε αρμόδιοι υπουργοί και μαζί τους οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, έδωσαν ελάχιστη σημασία στα εκατοντάδες μικρά και μεγάλα μνημεία που κληρονόμησε η χώρα από τις χρυσές περιόδους της ιστορίας της. Τα παρέδωσαν στη φθορά του χρόνου και επέτρεψαν να χτίζονται σε απόσταση αναπνοής από αυτά τερατουργήματα - προϊόντα της νεοελληνικής κακογουστιάς.
Ειρωνεία, αλλά η βαθιά κρίση είναι η μοναδική ευκαιρία και η τελευταία ελπίδα η χώρα να ανακαλύψει τους κρυμμένους θησαυρούς της και να σταθεί ξανά στα πόδια της. Απαιτείται άμεση αναδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου με στόχευση στους τομείς όπου διαθέτουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα. Πειραματισμοί και νέα λάθη δεν επιτρέπονται. Οι νέοι πυλώνες ανάπτυξης είναι ξεκάθαροι και για όσους αρνούνται να τους δουν, ο γνωστός οίκος McKinsey (ΣΕΛ. 34) μας υποδεικνύει πού μπορούμε να γίνουμε ξανά πρωταθλητές, με μια προϋπόθεση: να είμαστε γρήγοροι, ευέλικτοι και να μη φοβηθούμε τις ανατροπές.
ΠΗΓΗ: TA NEA 06.09.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου