Δεν πείθουμε κανέναν απλά επειδή αυτοπροσδιοριζόμαστε ως προοδευτικός πόλος!

"Δεν μπορεί λοιπόν να πάμε σε εκλογές ούτε καν να συνεχίσουμε αυτή την κυβερνητική συνεργασία με ένα ΠΑΣΟΚ που δεν θα έχει αναδείξει τα πραγματικά διακυβεύματα όπως:

• το γκρέμισμα ενός πελατειακού κράτους που ακόμα επιβιώνει
• την σύγκρουση με ένα σύστημα επιχειρηματικής και μιντιακής διαπλοκής το οποίο επιμένει να χειραγωγεί την πολιτική ζωή.
• την ρήξη με ένα μεταπρατικό και παρασιτικό κεφάλαιο, με παθογένειες που κρατούν καθηλωμένες τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου
• την επανασύνδεση, με νέους όρους, με τις κοινωνικές ομάδες που στηρίζουν μια κεντροαριστερή παράταξη
• την ανάδειξη ενός σχεδίου προοδευτικών μεταρρυθμίσεων αλλά και μιας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας που θα τις στηρίξει
• την ανανέωση ιδεών και προσώπων, με σεβασμό στην ιστορία της παράταξης, αφήνοντας πίσω λάθη του παρελθόντος και τον κακό μας εαυτό
• την σύνθεση όλων των προοδευτικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας"
  

Ομιλία του Θάνου Μωραϊτη στην ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ (Όλο το κείμενο)

«Συντρόφισσες και σύντροφοι, είμαστε σε μια από τις πιο κρίσιμες πολιτικές περιόδους και για την χώρα αλλά και για την παράταξή μας. Οι αποφάσεις που θα λάβουμε θα κρίνουν την πολιτική επιβίωση και ανασύνταξη του πολιτικού μας χώρου.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, είμαι εδώ – όπως και άλλα στελέχη – δίνοντας τη μάχη  για μια  παράταξη που άλλαξε την μοίρα της χώρας. Γιατί είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μπορεί να γίνει ξανά ο κυρίαρχος πόλος  και όχι ένα κλοτσοσκούφι είτε ή δεξιάς ή του ΣΥΡΙΖΑ.

Είμαι εδώ  – όπως και άλλα στελέχη -   χωρίς να συμφωνούμε σε όλα.Το κάνουμε αυτό για να υπηρετήσουμε  τη χώρα και τις στρατηγικές επιλογές που έχουν γίνει.

Είμαι εδώ και διαφοροποιούμαι γιατί ποτέ δεν πίστεψα σε ένα μικρό και καθαρό ΠΑΣΟΚ όπου όλοι θα λέμε τα ίδια. Γιατί έχω  – όπως και πολλοί άλλοι – την κουλτούρα της μεγάλης παράταξης που όχι απλά αντέχει την διαφορετική άποψη άλλα την συνθέτει και προχωρά. Γιατί έτσι και μόνο τότε υπερασπιζόμαστε την παράταξη! Κόντρα στις διχαστικές λογικές.

Γι’ αυτό και ενόψει των διαδικασιών που θα ξεκινήσουν οφείλουμε να ξαναβρεθούμε και με όσους συντρόφους έχουμε διαφωνήσει, με όσους έχουμε απογοητεύσει ή μας έκριναν άδικα μέσα σε αυτόν τον απίστευτο κυκεώνα που πέρασε η χώρα και  ο καθένας χωριστά.

Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο δεν θα χαρίσουμε και δεν θα απαξιώσουμε κανέναν! Και πρώτα απ’όλα δεν θα χαρίσουμε τις ιδέες μας και την διαδρομή μας για την οποία είμαστε περήφανοι! Δεν θα τις χαρίσουμε ούτε στην λαϊκίστικη… ούτε στη γλυκανάλατη αριστερά. Αυτή είναι η παρακαταθήκη που άφησε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Συντρόφισσες και σύντροφοι η παράταξη υπέστη μια εκλογική ήττα.Ειπώθηκε οτι φέραμε καλύτερο αποτέλεσμα από αυτό που μας έδειχναν οι δημοσκοπήσεις και ότι ξεκινάμε κάθε φορά από το μηδέν. Διαφωνώ!  Ούτε αποτελέσματα αναλύονται με όρους δημοσκοπήσεων ούτε μια ιστορική παράταξη ξεκινά από μηδέν.  Όλοι μας είμαστε εδώ γιατί υπήρξαν κάποιοι άλλοι πριν.

Εκτιμώ ότι δυο είναι οι παράγοντες που μας οδήγησαν σε αυτό το αρνητικό αποτέλεσμα: Ο πρώτος παράγοντας είναι η κυβερνητική συνεργασία. Ξεκινήσαμε με μια προγραμματική συμφωνία παρωδία όπου δεν τηρήθηκε τίποτα.

Δεν ήταν στη προγραμματική συμφωνία ούτε η ΕΡΤ, ούτε η πώληση της Αγροτικής, ούτε οι διευθετήσεις της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ όπως και άλλα πολλά.

Δεν διδαχθήκαμε τίποτα από αυτό το φιάσκο και πήγαμε σε μια δεύτερη παρόμοια συμφωνία. Κάθε φορά βάζουμε όλο και πιο χαμηλά τον πήχη.

Αντί να συζητάμε το πώς θα στηρίξουμε τους μακρόχρονια άνεργους πάμε σε μια απαράδεκτη ηθικά παράταση της εισφοράς αλληλεγγύης για να δώσει ο Σαμαράς λεφτά στο εκλογικό του κοινό και να κάνει εκλογές το Φθινόπωρο.

Για ποια κυβερνητική συνεργασία μιλάμε όταν την ώρα που συνεδρίαζε το πολιτικό συμβούλιο υπογραφόταν μια αυθαιρεσία που γελοιοποιεί ότι έχει νομοθετηθεί για τις Κυριακές.

Για τη ΔΕΗ είχαμε το προϊόν μιας κακής διαπραγμάτευσης η οποία δεν έγινε από εμάς. Όχι μόνο δεν διαφωνήσαμε αλλά σηκώσαμε και όλο το κόστος.Και το λέω αυτό γνωρίζοντας όλες τις θετικές παρεμβάσεις που έγιναν την τελευταία στιγμή. Μπορώ να πω και αλλά πολλά παραδείγματα.

Καταφέραμε να γίνεται το ΠΑΣΟΚ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μονίμως, μέρος του προβλήματος. Δεν αρκεί να λέμε ότι έχουμε διαφορές με τη ΝΔ.

Όταν κάποιοι  προσπαθούσαν να βάλουν κόκκινες γραμμές έτρωγαν τη σπέκουλα περί ανταρτών και  υπονομευτών της σταθερότητας. Στο τέλος όσα καταφέραμε με τις διαφωνίες αυτές, έγιναν σποτάκι της ΕΛΙΑΣ.

Τελικά,  εμείς υπονομεύαμε την κυβερνητική σταθερότητα ή οι μπαλτάκοι;  Αλλά δυστυχώς επικράτησε ο τακτικισμός ως στρατηγική στην κυβερνητική συνεργασία.

Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι  δεν είναι οι τακτικισμοί που θα μας διαφοροποιήσουν από την ΝΔ . Αυτοί μας βύθισαν και αυτοί θα μας βυθίσουν ακόμα περισσότερο αν δεν αλλάξουμε πορεία.

Είμαστε σε αυτήν την παράταξη για να βρούμε λύσεις σε αυτούς που έχουν ανάγκη και όχι για να σιωπούμε στις διευθετήσεις συμφερόντων και στα ρουσφέτια της δεξιάς ή να σιωπούμε απέναντι στους παλιούς ή αυριανούς Μπαλτάκους .

Δεν πείθουμε κανέναν απλά επειδή αυτοπροσδιοριζόμαστε ως προοδευτικός πόλος. Απαιτούνται θέσεις, προτάσεις και χειροπιαστά αποτελέσματα.

Το 2^ο σημείο είναι η Ελιά.Η στρατηγική απέτυχε. Αντί να έρθουν ευρύτερες δυνάμεις του χώρου έγιναν συνομιλητές του ΠΑΣΟΚ πολιτικές κινήσεις φαντάσματα ή μεμονωμένα πρόσωπα που κουβαλούσαν τα πολιτικά  τους αδιέξοδα.

Αυτό το σχήμα λοιπόν δεν ήταν Ελιά. Και ο κόσμος το κατάλαβε αυτό. Γιατί δεν ανασυγκροτείς τον προοδευτικό πόλο, με απούσες τις κοινωνικές δυνάμεις που τον εκπροσωπούν και χωρίς διεργασίες βάσης.

Αναγκαστήκαμε να γίνει το σποτ με την κοπέλα που έλεγε 30 φορές την ημέρα ότι είναι ΠΑΣΟΚ και ψηφίζει ΕΛΙΑ.  Και τι ήταν αυτό το 8%; ;Ήταν ο σκληρός πυρήνας του ΠΑΣΟΚ. 

Οφείλουμε να τα πούμε αυτά διότι αν δεν δούμε τα λάθη δεν θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε την τελευταία ευκαιρία που έχουμε για την ανασυγκρότηση του χώρου.

Συντρόφισσες και σύντροφοι είμαστε στο χείλος του πολιτικού γκρεμού και κάποιοι θεωρούν ότι υπάρχει ακόμα η πολυτέλεια του τακτικισμού ο οποίος δυστυχώς έχει αναγορευτεί ως επίσημη πολιτική πρακτική και ιδεολογία.

Πιστεύουν ορισμένοι ότι μεταθέτοντας τις εξελίξεις θα έχουν ρόλο στο πολιτικό νταραβέρι της επόμενης ημέρας και ας έχει εξαϋλωθεί το σύμπαν γύρω τους.

Ας γνωρίζουν όμως ότι αν η παράταξη εξαϋλωθεί στην πιο πολωτική αναμέτρηση των τελευταίων δεκαετιών  τα πράγματα θα έχουν πάρει οριστικά αρνητική τροπή. Και τότε  την ευθύνη δεν θα την φέρει μόνος του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Οι ευθύνες θα επιμεριστούν  σε όσους την κρίσιμη ώρα είτε τηρούσαν ισορροπίες, είτε έπαιζαν παιγνίδια, είτε φοβήθηκαν και σιώπησαν.

Μπροστά μας υπάρχει μια τελευταία ευκαιρία. Και αυτό είναι ένα ανοιχτό, ιδρυτικό συνέδριο της παράταξης. Αν με ρωτήσετε αν αυτό με ικανοποιεί θα σας απαντήσω ξεκάθαρα όχι. Αλλά έχουμε αυτό το δεδομένο. 

Άρα, ας πάμε  σε ένα συνέδριο με ένα ευρύ προσκλητήριο.Γιατί δεν μπορεί να αναζητάμε, δεξιά αριστερά, τριτοκλασάτα στελέχη και να μην είμαστε σε θέση να ξεπεράσουμε τις αντιθέσεις μας απευθύνοντας ένα γενναίο προσκλητήριο σε ιστορικά στελέχη του κινήματος. Η περιχαράκωση εξυπηρετεί μόνο προσωπικούς εγωισμούς.

Ήρθε η ώρα να ακουμπήσουμε θέματα που καίνε. Ταυτότητα, θέσεις, στρατηγική,  ηγεσία. Να μη κρύψουμε τίποτα κάτω από το χαλί. Και πάνω απ’όλα με διεργασίες βάσης.  Συνέδριο λοιπόνμε διακυβεύματα αλλιώς απλά θα κοροϊδέψουμε τους εαυτούς μας οχι όμως και τους προοδευτικούς πολίτες  οι οποίοι θα μας γυρίσουν οριστικά την πλάτη. Και μάλιστα στην κάλπη.

Το λέω αυτό για όσους ψιθυρίζουν ότι δεν γίνεται να συζητάμε περί ταυτότητας όταν πάμε για εκλογές. Εγώ λέω ότι είναι αδιανόητο να πάμε για εκλογές χωρίς να έχουμε επανακαθορίσει την ταυτότητα μας.

Πιστεύετε ότι μόνο εμείς θα βάζουμε εκβιαστικά διλήμματα ; Τι θα λέμε στους πολίτες όταν τα διλήμματα θα πέφτουν σαν βόμβες από τον σύριζα και τη ΝΔ ;

Δεν μπορεί λοιπόν να πάμε σε εκλογές ούτε καν να συνεχίσουμε αυτή την κυβερνητική συνεργασία με ένα ΠΑΣΟΚ που δεν θα έχει αναδείξει τα πραγματικά διακυβεύματα όπως:

• το γκρέμισμα ενός πελατειακού κράτους που ακόμα επιβιώνει
• την σύγκρουση με ένα σύστημα επιχειρηματικής και μιντιακής διαπλοκής το οποίο επιμένει να χειραγωγεί την πολιτική ζωή.
• την ρήξη με ένα μεταπρατικό και παρασιτικό κεφάλαιο, με παθογένειες που κρατούν καθηλωμένες τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου
• την επανασύνδεση, με νέους όρους, με τις κοινωνικές ομάδες που στηρίζουν μια κεντροαριστερή παράταξη
• την ανάδειξη ενός σχεδίου προοδευτικών μεταρρυθμίσεων αλλά και μιας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας που θα τις στηρίξει
• την ανανέωση ιδεών και προσώπων, με σεβασμό στην ιστορία της παράταξης, αφήνοντας πίσω λάθη του παρελθόντος και τον κακό μας εαυτό
• την σύνθεση όλων των προοδευτικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας.
  

Σήμερα λοιπόν, με διαδικασίες που θα τιμούν την παράταξη,πρέπει να τεθεί ένας οδικός χάρτης που θα μας οδηγήσει στο συνέδριο.

Με αδιαπραγμάτευτες αρχές ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ο πρωταγωνιστής. Ότι το ΠΑΣΟΚ διατηρεί την οργανωτική και πολιτική του αυτονομία και ότι την μετεξέλιξη του θα αποφασίσει η βάση του και μόνο αυτή!Ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν, είναι και θα είναι ο κορμός της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης.

Και βέβαια αν θέλουμε πράγματι ένα συνέδριο που θα διαμορφώσει μια πλατιά πολιτική συμμαχία δεν μπορεί να υπάρχουν σύνεδροι αριστίνδην, δεν μπορεί να υπάρχουν μεγαλοπαράγοντες και μεγαλοστελεχη που θα περνάνε μια ζωή bypass .Οι πάντες να εκλέγουν από τη βάση.

Θέλω όμως κλείνοντας να πω το εξής: Θα πρέπει να απευθύνουμε ένα γενναίο προσκλητήριο. Αν σε αυτή την πρόσκληση δεν υπάρξει ανταπόκριση δεν πρέπει να υποκριθούμε.  Δεν μπορεί να φταίνε πάντα οι άλλοι που δεν ανταποκρίνονται στις προσκλήσεις. Κάτι θα φταίει και με εμάς που τις απευθύνουμε.

Οφείλουμε, τότε, να αντιμετωπίσουμε την πολιτική πραγματικότητα διότι οι εξελίξεις μπορεί να τρέξουν πιο γρήγορα.

Δεν πρέπει να γίνει ξανά το ίδιο λάθος – όπως με την ΕΛΙΑ -  και να εισέλθουμε στην σφαίρα μιας εικονικής πραγματικότητας που θα βολεύει και θα εξυπηρετεί κάποιους.

Μορφώματα που θα υποδύονται την παράταξη δεν μπορεί να ξαναυπάρξουν. Βαφτίσια με το ζόρι δεν γίνονται.

  Σε αυτή την περίπτωση ο λόγος θα ανήκει στη βάση του ΠΑΣΟΚ».