8/6/12

Άντε να κάνεις ανάπτυξη.....

Άντε να κάνεις ανάπτυξη σε μια χώρα που οι πολίτες της πιστεύουν ότι:
  • Τα δάνεια είναι υποχρεωτικά
  • Η διετία Παπανδρέου ήταν χούντα!
  • Οι αριθμοί είναι κακό πράγμα!
  • Το γιαούρτωμα είναι πολιτική δήλωση (ΛΑΪΚΉ αντιβία την λένε κάποιοι)!

  • Η συμπεριφορά Τατσόπουλου έχει διαφορά από τη συμπεριφορά Κασιδιάρη!
  • Ο Αυτιάς είναι δημοσιογράφος!
  • Το μνημόνιο είναι ένα τέρας της Αποκαλύψεως!
  • Η εργασία είναι δικαίωμα ... αλλά μόνο στο δημόσιο!
  • Ο συνδικαλισμός είναι επάγγελμα!
  • Μπορείς να εκμεταλλευτείς τον ορυκτό πλούτο χωρίς να σκάψεις!
  • Οι ανεμογεννήτριες πειράζουν τα πουλιά!
  • Τα φωτοβολταϊκά πειράζουν την αγροτιά!
  • Οι υδρογονάνθρακες πειράζουν το περιβάλλον!
  • Η πυρηνική ενέργεια το ίδιο!
  • Ο λιγνίτης το ίδιο!
  • Τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια το ίδιο!
  • Και επειδή οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν αρχαίοι πρέπει να μας δίνουν δωρεάν άουντι και μερσεντές!
  • Α! και ότι το Ανατολικό μπλοκ κατέρρευσε για να χαρούμε και μεις φτηνά, ψηλές ξανθιές!
Υπερβολές; Σίγουρα ναι! Ενδεικτικό όμως της έλλειψης μέτρου, που από αρχαιοτάτων χρόνων παραμένει ζητούμενο! (Γ.Π.)

ΠΗΓΗ: Το αντέγραψα από την Eleni Marthari γιατί δεν γινόταν κοινοποίηση! Το σκίτσο είναι του Γ. Καλαϊτζή

1 σχόλιο:

Anestis Moutafidis είπε...

Είμαι της γνώμης ότι η διαπίστωση αυτή κρίβει ένα μεγάλο ποσοστό αλήθειας και το λογικό συμπέρασμα από αυτήν θα πρέπει να ήταν ότι ο ελληνικός λαός, δεν ενδιαφέρεται κατά βάθος για την πρόοδο και την ανάπτυξη της χώρας του, παρά περιμένει από άλλα κράτη να τον στηρίξουν και να τον φροντίσουν με αγαθά, έτσι ώστε να είναι εις θέσην να συμμετέχει και αυτός, έστω ως απλός καταναλωτής στην γενική ανάπτυξη των βιομηχανικών κρατών. Γνωρίζουμε όλες και όλοι μας όμως, ότι αυτό δεν αληθεύει και ότι ο ελληνικός λαός αγαπά την πρόοδο και την ανάπτυξη. Το θέμα είναι ότι η ανάπτυξη και η πρόοδος προϋποθέτουν μία καλή, δηλαδή διοικητικά αποδωτική οργάνωση του κράτους και επίσης μία σταθερή οικονομία του κρατικού μηχανισμού. Αυτά είναι όμως στοιχεία τα οποία δύναται να αποκτήσει ένα κράτος εφόσον καταβάλει πρώτα ανάλογες προσπάθειες, ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει μία ανάλογη υποδομή, η οποία θα του επιτρέψει να δημιουργήσει χρηματικό περίσευμα, με το οποίο θα μπορέσει να επενδύσει είτε στην ανανέωση και επέκταση των υποδομών του που υπάρχουν ήδη, δηλ. σχολεία, νοσοκομεία κ.λ.π., είτε σε νέες τεχνολογίες και υπηρεσίες. Για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε μία τέτοια αναπτυξιακή πορεία στην λεγόμενη εθνική οικονομία της Ελλάδος, θα πρέπει να λάβουμε υπ´ όψιν τους διαθέσιμους πόρους της και τις δυνατότητες οι οποίες της δίνονται για να παράγξει ανταγωνίσημα προϊόντα, τα οποία θα μπορέσουν να μεταβιβαστούν και στο εξωτερικό, για να πουληθούν εκεί σε όσο και περισσότερους καταναλωτές. Μην ξεχνάμε σε αυτό το σημείο, ότι ένας από τους βασικούς δείκτες μίας υγειούς οικονομίας είναι σίγουρα το ποσοστό της απασχόλησης σε ένα κράτος, δηλαδή η ικανότητα απορόφησης του υπάρχοντος εργατικού δυναμικού του και η τέλεια αξιοποίηση αυτού, έτσι ώστε το ετήσιο ακαθάριστο προϊόν και ο κρατικός ισολογισμός του να αποδεικνύουν την ανοδική πορεία της οικονομικής του δραστηριότητας. Μεταφέροντας λοιπόν αυτόν τον βασικό προβληματισμό στα οικονομικά δεδομένα της Ελλάδος, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η εθνική της οικονομία τις περασμένες δεκαετίες, για να μην πούμε από ανέκαθεν, μόνο σε ένα πολύ χαμηλό ποσοστό επλήρωνε τις προαναφερόμενες προϋποθέσεις. Για αυτόν τον λόγο και ο ελληνικός λαός στο σύνολό του δεν είναι πρωτίστως παραγογός αναπτυξιακών εξελίξεων σε πολλούς τεχνολογικούς, αλλά και οικονομικούς τομείς του κράτους του,αλλά μας φανερώνεται σε πρώτη φάση ως διαχειριστής και καταναλωτής αυτών. Έτσι δημιούργησε στην πάροδο του χρόνου μία νοοτροπία , η οποία με την έννοια της αυτοελεγχόμενης ανάπτυξης ενός κράτους, κάθε άλλο παρά οργανωτική και προοδευτική είναι. Λαμβάνοντας υπ όψιν την υπάρχουσα οικονομική κρίση στην Ελλάδα (για να μην πω οικονομική καταστροφή), θα πρέπει να διαλογιστούμε ως Έλληνες πολίτες αυτά τα πράγματα και θα πρέπει στην ερχόμενη εθνική εκλογική αναμέτρηση στις 17. Ιουνίου 2012 να ρίξουμε την ψήφο μας σε εκείνα τα πολιτικά κόμματα, τα οποία θα είναι εις θέσην με ένα ανάλογο πολιτικό πρόγραμμα και με επικοδομητικές συνεργασίες με τους ευρωπαϊκούς εταίρους μας, να θεμελιώσουν μία τέτοια οικονομία στον ελλάδικό χώρο, η οποία θα μπορέσει να φέρει μακροχρόνια της ευημερία και την ανάπτυξη στην Ελλάδα, ώς μέλλος της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Μόνον με την στενή και την αναπτυξιακή συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς μας εταίρους θα μπορέσει να εξελιχθεί η Ελλάδα σε μία ευρωπαΙκή χώρα με μέλλον. Διαφορετικά θα διακυνδινεύει συνεχώς τα εσωτερικά της προβλήματα να την φέρουν στο σημείο της τελικής της αποσύνθεσης ώς κράτος.

Ανέστης Μουταφίδης