3/5/15

ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΚΑΤΙ ΣΑΝ " ΚΡΟΤΟΥ ΛΑΜΨΗΣ"

του Γιάννη Μαγκριώτη
Οι αλλαγές στο επιτελείο της διαπραγμάτευσης, έγιναν κυρίως για εσωκομματικούς λόγους. Ο ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ήταν κάτι σαν "κρότου λάμψης". Ήταν καθαρά επιλογή του Πρωθυπουργού και του επικοινωνιακού σχεδιασμού του, για την αρχή. Οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν, το ισχυρό χαρτί ήταν, η "σκληρή" διαπραγμάτευση. Ο χρόνος στην αρχή ήταν με την κυβέρνηση. Τώρα την καταδιώκει. Καταδιώκει, όμως και την χώρα.
-Η επιλογή Τσακαλώτου, χωρίς να έχει από την κυβερνητική θέση που κατέχει, καμία σχετική αρμοδιότητα, έγινε για να ενσωματωθεί η εσωκομματική αντιπολίτευση.
-Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΌΣ πρέπει να επιλέξει σε λίγες ημέρες με ποιους θα συγκρουσθεί. Με την εσωκομματική του αντιπολίτευση ή με τους εταίρους και δανειστές.
-Αν αποφασίσει να συγκρουσθεί με την εσωκομματική αντιπολίτευση, θα πάει σε εκλογές. Αν αποφασίσει να συγκρουσθεί με τους εταίρους και δανειστές θα πάει σε δημοψήφισμα.
-Και στις δύο περιπτώσεις θα κερδίσει. Στην πρώτη μπορεί να κερδίσει και η χώρα, στην δεύτερη, η χώρα μας σίγουρα θα βγει πολύ χαμένη.
-Ο χώρος του μεταρρυθμιστικού κέντρου και της νέας σοσιαλδημοκρατίας, ο χώρος της λογικής, που είναι;

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Ο καθηγητής Γιάνης Βαρουφάκης θαυμάζει από την μία πλευρά τον Καρλ Μάρξ και από την άλλη ασκεί ως οικονομολόγος κατά την θεωρία του σκληρή κριτική, βασιζόμενη στην δική του αντίληψη για τον ρόλο της εργασίας, της ελεύθερης βούλησης των εργατών, την καταστρεπτική δυναμική του κεφαλαίου σε ότι αφορά τον φυσικό πλούτο και την δημοκρατία. Ο θαυμασμός του κυρίου Βαρουφάκη για τον Μαρξ πηγάζει από το γεγονός ότι ο Μαρξ ήταν και είναι ακόμα ο μόνος οικονομολόγος-φιλόσοφος, ο οποίος λαμβάνει υπ όψη στην θεωρία του για το κεφάλαιο, την διαπίστωση, ότι το κεφάλαιο δεν είναι εις θέση να κερδίσει στις προσπάθειες και τους αγώνες των ανθρώπων, να μετατρέψουν την εργασία σε μία δίχως τέλος ελαστική συνεισφορά, δίχως το ίδιο του να αυτοκαταστραφεί. Αυτό το γεγονός το αγνοούν παντελώς οι οπαδοί της νεοφιλελεύθερης οικονομικής σχολής, όπως επίσης και οι κεϋνσιανιστές. Η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου ως οικονομικός παράγοντας, λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψη μόνο στην οικονομική θεωρία του Μαρξ. Η μεγάλη αξία της εργασίας διατηρείται μόνον όταν οι εργασιακές κινήσεις και η εργασιακή επίδοση δεν διαιρείται και δεν ποσοτικοποιήται από διάφορα συστήματα καταμέτρησης. Διότι με την ποσοτικοποίηση χάνει η εργασία την αξία της και στην συνέχεια χάνει και η παραγωγή την κερδοφόρα της ιδιότητα. Από την άλλη πλευρά δεν παραλείπει ο κύριος καθηγητής να ασκήσει την κριτική του στον μεγάλο ιδεολόγο, ότι με το έργο του ο Μάρξ αγνόησε τον κίνδυνο, ότι κάποιοι άλλοι άνθρωποι διαβάζοντας τις αναλύσεις του θα προσπαθούσαν κατά πάσα πιθανότητα τις διαπιστώσεις οι οποίες πηγάζουν από αυτό να τις χρησιμοποιήσουν αναλόγως κατά των ανθρώπων της εργατικής τάξεως και να κάνουν κατάχρηση του οικονομικού και φιλοσοφικού περιεχομένου , πράγμα που σίγουρα κατά καιρούς θα προσπάθησαν κάποιοι ονομαζόμενοι ηγέτες να εφαρμόσουν. Πέραν τούτου κατακρίνει ο Βαρουφάκης ως επιστήμονας τον Μαρξ, διότι ο τελευταίος επιχείρησε να εμπλουτίσει και να τεκμηριώσει επιστημονικά το έργο του με μαθηματικά αξιώματα και τύπους, παρόλο που σε κάποια βασικά σημεία της οικονομικής του θεωρίας, μας εξηγεί και μας παρουσιάζει λεπτομερώς και με πολύ έμφαση την ελευθερία των αποφάσεων και των κινήσεων των ανθρώπων ως σημαντικό δεδομένο και μάλιστα κάτι περισσότερο από αυτό, δηλαδή ότι η ελεύθερη βούληση των εργάσιμων ανθρώπων είναι ένας από τους ποιο βασικούς παράγοντες της οικονομίας και ότι αυτός δεν ποσοτικοποιήται, ούτε μας είναι δυνατόν την ελευθερία του εργάτη να την εντάξουμε σε κάποιους μαθηματικούς και οικονομολογικούς τύπους. Ο κύριος Βαρουφάκης καταδικάζει τον Μαρξ, ότι έδωσε την μαθηματική διάσταση στο έργο του, λόγω του ότι του άρεσε η ιδέα το έργο με αυτόν τον τρόπο να μπορέσει να εφαρμοστεί και να εδραιωθεί στα πρώην κομμουνιστικά κράτη πιο πειστικά και πιο εύκολα. Με άλλα λόγια ασκεί κριτική στον Μάρξ, ότι ο μεγάλος ιδεολόγος του κομμουνισμού και όπως θα λέγαμε εμείς από την δύση , προσπάθησε να τεκμηριώσει την οικονομική του θεωρία με διάφορους μαθηματικούς παραμέτρους, για να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί αυτή με όλο το πολυδιάστατο της περιεχόμενο πιο αποτελεσματικά ως εργαλείο εξουσίας. Οι Ηγέτες των πρώην ανατολικών κρατών, ιδίως αυτοί της πρώην Σοβιετικής Ένωσης είχαν την δυνατότητα να το χρησιμοποιήσουν και ως μέσον εξουσίας για να καθιερώσουν τον κομμουνισμό ακόμα και υπό την μορφή του .

Unknown είπε...

(Δεύτερο μέρος του άρθρου για τον Γιάνη Βαρουφάκη)

Σε ότι αφορά τις απόψεις του για την δημοκρατία της δύσης και συγκεκριμένα αυτήν της Ενωμένης Ευρώπης, ο κύριος Γιάνης Βαρουφάκης είναι σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό κάθετος, διότι είναι της γνώμης ότι η εφαρμογή της φιλελεύθερης οικονομίας στα κράτη της Ευρώπης, είχε το αποτέλεσμα να καταρρεύσει η οικονομία της Ευρώπης και να δημιουργήσει επαναλαμβανόμενες οικονομικές κρίσεις. Η τελευταία μεγάλη οικονομική κρίση του 2008 και οι οικονομικές ανισορροπίες, οι οποίες ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια, έφεραν την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη συγκεκριμένα στο σημείο αντί να εξελιχθούν και οι δύο γεωγραφικές περιφέρειες σε μία σταθερή οικονομική οντότητα, να καταντήσουν ως μία ζώνη μονίμων οικονομικών διαταραχών και κρίσεων. Κατά τις απόψεις του καθ. Γιάνη Βαρουφάκη το αίτιο για αυτήν την οικονομική αποτυχία της Ευρωζώνης, είναι οι λανθασμένοι οικονομικοί χειρισμοί από τους αντιπροσώπους της Eurogroup, ιδίως σε ότι αφορά τον συντονισμό του τραπεζικού μηχανισμού των κρατών μελών, αλλά και ότι αφορά την διαρρύθμιση της αγοράς εργασίας. Οι φιλελεύθεροι διαχειρισμοί του τραπεζικού συστήματος, οι αυθαίρετες παρεμβάσεις στα χρηματιστήρια από κάποιους γνωστούς αλλά αόρατους τζογαδόρους και λομπιστές, οι επίσης μονόπλευρα κατευθυνόμενες επενδύσεις σε είδη, υπηρεσίες και τεχνολογίες εντός και εκτός της Ευρωζώνης από τους κεφαλαιοκράτες της Ευρώπης είναι κάτι με το οποίο ο καθηγητής Γ. Βαρουφάκης από ότι μας άφησε στα άρθρα του αλλά και στις διάφορες συνεντεύξεις του να εννοηθεί, ποτέ δεν θα μπορέσει να εξοικειωθεί, αλλά ούτε και θα επιθυμούσε ο ίδιος του κάτι τέτοιο. Είναι της άποψης ότι η Ενωμένη Ευρώπη ως προς το παρόν έχει αποτύχει διπλά, δηλαδή από την μία πλευρά σε ότι αφορά την πολιτική της πορεία, αλλά και από την άλλη σε σχέση με τις οικονομικές της προσδοκίες τις οποίες δήλωνε με έμφαση αρχικά. Η ανάκληση του καθηγητού Γιάνη Βαρουφάκη από το αξίωμα του Υπουργού Οικονομικών δεν ήταν τυχαία. Ο χρόνος κυλάει ασταμάτητα και άρχισε τώρα να δουλεύει κατά την Ελλάδα. Οι Ευρωπαϊκοί μας Εταίροι απαιτούν από εδώ και πέρα από την Ελλάδα συναίνεση και στενή συνεργασία επάνω στις ενωμένες προσπάθειες για την καταπολέμηση της οικονομικής κρίσεως στην Ευρώπη. Οι αντιλήψεις ενός απροσδιόριστου Μαρξιστή (δήλωση του Γιάννη Βαρουφάκη για τον εαυτό του), δεν μας εγγυώνται δυστυχώς την σύντομη ανάκαμψη της οικονομίας στην Ευρώπη, αλλά ούτε και πείθουν τους αρμόδιους παράγοντες οι οποίοι αποφασίζουν για τα ζητήματα της Ενωμένης Ευρώπης, για κάτι τέτοιο.

Ανέστης Μουταφίδης Στουτγάρδη, τη 03.05.2015