Ταυτότητες

"Η κρίση επέτρεψε τη γενίκευση μιας κουλτούρας της ανομίας, κι η ανομία της Χρυσής Αυγής στηρίζεται στην ανομία της «αγανάκτησης». Διαλεκτική: όταν θεωρείται προοδευτικό να μην ασχολείσαι με την ανεξέλεγκτη μετανάστευση (αποστρέφοντας στην πραγματικότητα το βλέμμα από το πρόβλημα και, απλώς, κρύβοντάς το κάτω από το χαλί), έρχεται ο ιδεολογικώς απέναντι, με τα μπρούτα αισθήματα και την ιδεολογία του μίσους, και κερδίζει ακροατήριο ανάμεσα σε εκείνους που ζουν μέσα στο πρόβλημα. Και ο μεν ιδεολόγος του μίσους, μίσος διαθέτει, μίσος εμπορεύεται. Οι άλλοι;"

Ταυτότητες

Του Ηλία Κανέλλη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ:TA NEA, Πέμπτη 09 Αυγούστου 2012

Ενώ ακόμα παλεύει για τη ζωή του το νεαρό κορίτσι που βρέθηκε, πριν από μερικές εβδομάδες, τραυματισμένο στην Πάρο, τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Η Αστυνομία κατέληξε ότι ήταν εγκληματική ενέργεια. Εντοπίστηκαν ύποπτοι, άρχισαν παρακολουθήσεις, έγιναν ανακρίσεις και οι διωκτικές αρχές συνέλαβαν έναν νεαρό από τον οποίο απέσπασαν ομολογία. Σύμφωνα με το παζλ, όπως το συνέθεσε η Αστυνομία, εκείνος προσπάθησε να πάρει το κινητό της κοπέλας, εκείνη αντιστάθηκε, εκείνος τη χτύπησε με ιδιαίτερη βιαιότητα και, ενώ είχε χάσει τις αισθήσεις της, τη βίασε. Φρίκη.

Λόγω της καταγωγής από το Πακιστάν του νεαρού που ομολόγησε, το θέμα συνδέθηκε με το Μεταναστευτικό και, ουσιαστικά, με τις ιδεολογίες της εσωστρέφειας, που η μετάφρασή τους στις εκλογές έκανε κοινοβουλευτική δύναμη τη Χρυσή Αυγή. Πενήντα μέλη της οργάνωσης, μάλιστα, προσπάθησαν να τον λιντσάρουν εισβάλλοντας στο καράβι που τον μετέφερε στον Πειραιά από τη Σύρο, όπου απολογήθηκε στον ανακριτή.

Προφανώς, ο λόγος της Χρυσής Αυγής είναι ρατσιστικός και ο ακτιβισμός της εξτρεμιστικός. Οι ιδέες για λιντσάρισμα ενός καθ' ομολογίαν του δολοφόνου επί της ουσίας αντιβαίνουν στον νόμο. Αλλά σ' αυτήν τη χώρα ο καθένας σέβεται τους νόμους που ο ίδιος γουστάρει, τους νόμους που του ταιριάζουν. Η κρίση επέτρεψε τη γενίκευση μιας κουλτούρας της ανομίας, κι η ανομία της Χρυσής Αυγής στηρίζεται στην ανομία της «αγανάκτησης». Διαλεκτική: όταν θεωρείται προοδευτικό να μην ασχολείσαι με την ανεξέλεγκτη μετανάστευση (αποστρέφοντας στην πραγματικότητα το βλέμμα από το πρόβλημα και, απλώς, κρύβοντάς το κάτω από το χαλί), έρχεται ο ιδεολογικώς απέναντι, με τα μπρούτα αισθήματα και την ιδεολογία του μίσους, και κερδίζει ακροατήριο ανάμεσα σε εκείνους που ζουν μέσα στο πρόβλημα. Και ο μεν ιδεολόγος του μίσους, μίσος διαθέτει, μίσος εμπορεύεται. Οι άλλοι;

Από τους άλλους, οι ιδεολόγοι των ανοιχτών κοινωνιών, θα ήταν πιο χρήσιμοι αν, αντί να γκρινιάζουν για τις προκαταλήψεις, διεκδικούν την ανοιχτή κοινωνία. Υπάρχει, ας πούμε, ο εικονιζόμενος ολυμπιονίκης με τα ελληνικά χρώματα. Γεωργιανός εκ καταγωγής, χρειάστηκε να αλλάξει το όνομά του, να το κάνει Ηλίας Ηλιάδης, για να αγωνιστεί με την ελληνική ομάδα. Ποιος, κάποια στιγμή, θα εξηγήσει ότι, στον σύγχρονο κόσμο, δεν υπάρχουν φυλετικά ή πολιτιστικά ομοιογενείς κοινωνίες, ότι οι πόλεμοι της ταυτότητας έχουν τελειώσει - κι ότι δεν χρειάζεται να υποκρίνεσαι πως είσαι κάποιος άλλος για να κάνεις τη δουλειά σου;

Και ο, κατά ομολογία του, δολοφόνος της Πάρου; Δεν παίζουν ρόλο η ταυτότητά του, ο πολιτισμός του, η κοινωνική του κατάσταση; Για τον νόμο, ένα πράγμα μόνο έχει σημασία. Αν έκανε ή όχι την πράξη για την οποία κατηγορείται. Και τα κίνητρά του. Και ο νόμος είναι υπόθεση των δικαστηρίων, όχι του όχλου.