Μία δύσκολη βδομάδα

		Τις τελευταίες δέκα ημέρες μου δόθηκε η ευκαιρία να γυρίσω σε πολλά μέρη. Όχι μόνο στην Κρήτη. Και βρέθηκα παντού σε δύο διαφορετικές Ελλάδες. Στη μία Ελλάδα συνάντησα ζεστούς ανθρώπους. Αισιόδοξους με μέτρο, με καθαρή ματιά. Και θεληματικότητα. Στην άλλη Ελλάδα, που είναι μικρότερη και λιγότερη συνάντησα δύσκολους ανθρώπους. Σα να έχουν αποδεχτεί ότι η χώρα έχασε τη μάχη. Και πιο κοντά σε μία Ελλάδα που δε την θέλω. Δε μας πάει. Στην πρώτη Ελλάδα χάρηκα πανέμορφες ακρογιαλιές. Όμορφα σπίτια, χωρίς περιττές πολυτέλειες. Με τις επόμενες γενιές έτοιμες να παραλάβουν τη σκυτάλη. Σε αυτή την Ελλάδα δεν υπάρχουν ιδανικοί άνθρωποι. Ή και αν υπάρχουν δεν τράβηξαν την προσοχή μου. Είδα το μέσο όρο της πρώτης Ελλάδας. Που επιμένει. Που νοικοκυρεύει. Που σφίγγει τα χέρια σαν γροθιά για να δουλέψει και για να παλέψει. Που σφίγγει τα χείλη για να δείξει τη διαρκή θεληματικότητά της. Στη δεύτερη Ελλάδα, στην Ελλάδα της εγκατάλειψης, στην Ελλάδα της συναλλαγής, είδα διάφορα πρόσωπα. Συνάντησα τα πρόσωπα που περιφρονούν το νόμο που οι υπόλοιποι μας ακολουθούν. Που δεν κόβουν αποδείξεις για να φοροδιαφεύγουν. Που συγκρούονται με τις δυνάμεις τάξεως για να προστατεύσουν τον παράνομο επαγγελματία. Συνάντησα στη δεύτερη Ελλάδα αυτούς που δε σέβονται τη μεγάλη μας πολιτιστική κληρονομιά. Που καταστρέφουν αρχαία. Αν δεν τα φυγαδεύουν σε επαύλεις νεόπλουτων. Ή στο εξωτερικό. Συνάντησα στη δεύτερη Ελλάδα κλειστούς αρχαιολογικούς χώρους. Κλειστούς για χιλιάδες λάτρεις της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και τα απογοητευμένα βλέμματά τους. Γιατί, δήθεν, κάποιοι ασκούν τα ¨δικαιώματά τους¨. Αυτή τη βδομάδα ο πρωθυπουργός της χώρας συναντά μία σειρά Ευρωπαίων ηγετών. Μας αρέσει δε μας αρέσει αυτός εκπροσωπεί τη χώρα μας. Να του ευχηθούμε.  Να δείξει την πρώτη Ελλάδα. Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Δευτέρα 20.8.2012 - του Αντώνη Βγόντζα