ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΟΡΦΗ ΔΕΝ ΕΜΠΝΕΟΥΝ

Του Χάρη Τσιόκα

Οι μήνες μέχρι το καλοκαίρι για τους πολιτικούς σχηματισμούς της χώρας εξελίσσονται σε πρόκληση που εμπεριέχει κινδύνους και ευκαιρίες!

Αναφέρομαι αφενός μεν, στο γεγονός ότι πολλαπλασιάζονται οι εκτιμήσεις ότι τα μέτρα θα αποδειχθούν ατελέσφορα στη δημοσιονομική...

τους απόδοση, λόγω της ύφεσης που παράγουν. Αφετέρου δε, με τα συνέδρια που έχουν προκηρύξει σχεδόν όλα τα κόμματα, θα κληθούν η να εξουσιοδοτήσουν τους αρχηγούς για σχετικές αποφάσεις ή θα αποφασίσουν τα σώματα δηλαδή η ιδία βάση για τις επιλογές τους!

Δεν πρόκειται για ανώδυνες επιλογές,αλλά για στάσεις  και αποφάσεις που θα προσδιορίσουν την πραγματική ταυτότητα ,τη φυσιογνωμία, το ιδεολογικό , πολιτικό. κοινωνικό και προγραμματικό στίγμα τόσο του κεντροδεξιού όσο και του κεντροαριστερού χώρου τα επόμενα χρόνια.

ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΧΩΜΑΤΕΡΩΝ

Τα εργοστάσια καύσης σκουπιδιών προμηθεύουν ζεστό νερό και θερμαίνουν με ελάχιστο κόστος τα νοικοκυριά. Εδώ συνεχίζουμε να πληρώνουμε πρόστιμα αποδεχόμενοι εικόνες τριτοκοσμικές! (Γ.Π.)

Η είδηση της νέας παραπομπής της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις ανεξέλεγκτες χωματερές πρέπει να αφυπνίσει – επιτέλους – τους πάντες. Η Κομισιόν κατατάσσει την Ελλάδα στην τελευταία θέση μεταξύ των 27 της Ενωσης στη διαχείριση των απορριμμάτων. Αυτή η διαχρονική αποτυχία αποτελεί εθνική ντροπή: ευθύνες – πέρα από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τα κόμματα – έχουν και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, ακόμη και οι τοπικές κοινωνίες. Τα σκουπίδια θεωρούνται θησαυρός σε όλη την Ευρώπη – πλην Ελλάδας: εδώ θριαμβεύει το δόγμα «μακριά από την αυλή μου» – τρανό παράδειγμα η Κερατέα – και οι καταγγελίες περί «συμφερόντων». Αν δεν υπάρξει αλλαγή νοοτροπίας, η χώρα κινδυνεύει σύντομα με βαριά πρόστιμα, τα οποία θα κληθεί να πληρώσει ο φορολογούμενος. Ας το σκεφθούμε καλά αυτή τη φορά!

TA NEA 22/02/2013

Πλάκα έχουμε!

Με μια βροχή αναδείχθηκαν όλα τα προβλήματα της χώρας και πιάσανε δουλειά όλοι οι αναλυτές παντός καιρού και είδους! Έκτακτα "πολεμικά" δελτία! Και που να έπεφτε ο μετεωρίτης στον Όλυμπο αντί στα Ουράλια! Θα είχαμε λαϊκό και θεοκρατικό θέμα για πολύ καιρό! (Γ.Π.)

Η κατάσταση παράγινε

„...Προχθές οι νεοναζί πήγαν στο νοσοκομείο της Τρίπολης να ελέγξουν αν μετανάστριες εργάζονται ως νοσοκόμες. Και η διευθύντρια του Νοσοκομείου, αντί να φωνάξει την αστυνομία και να τους πετάξει έξω, τους καλοδέχτηκε και έκανε συνάντηση εργασίας μαζί τους. Αντιθέτως στη Γερμανία, όταν βουλευτής της Χρυσής Αυγής προσγειώθηκε στο Βερολίνο τον περίμεναν δύο εκπρόσωποι του γερμανικού κράτους. Τον ενημέρωσαν ότι ο εθνικοσοσιαλισμός είναι εκτός νόμου και ότι κάθε ενέργεια φιλική προς αυτήν την ιδεολογία -πόσω μάλλον πράξεις- διώκονται. Για να μη γυρίσει πίσω με το ίδιο αεροπλάνο υπέγραψε ένα χαρτί και υποσχέθηκε ότι θα είναι καλό παιδί κατά τη διάρκεια της παραμονής του. Ούτε τσαμπουκάδες ούτε τίποτε, αρνάκι ο κύριος. Αλλά εκεί είναι η Γερμανία της Μέρκελ, το «Τέταρτο Ράιχ», «οι δυνάμεις κατοχής». ..

=><=

Ολόκληρο το άρθρο του Νίκου Μπίστη, Μεταρρύθμιση,  13.2.13

" Π ρ ο σ γ ε ί ω σ η "

να`μαι !

ντύθηκα, στολίστηκα
και έγινα μια κούκλα
το νύχι κατακόκκινο
περλέ σκιά στο μάτι
ζαρτιέρες, κάλτσα διχτυωτή
δώδεκα πόντους γόβα
αβυσσαλέο ντεκολτέ
απόψε είμαι για ρόδα

αλλάζω πόδι σταυρωτά
εκεί σε περιμένω
σε βελουδένιο καναπέ
κι ένα τριαντάφυλλο κρατώ
κόκκινο, μαραμένο

απόψε έχω πολύ τρακ
γιορτή ερωτευμένων !
στρίβω καπνό, πίνω κονιάκ
βρίζω τους Βαλεντίνους μου
το σκηνικό στημένο

γουστάρω την χρυσόσκονη
ή τις καρδιές με 'ήλιον' ;
δεν είναι τίποτα απ`τα δυο
δε φταις εσύ, ούτε εγώ
είναι που πλέον γέρασα
και πίνω μόνο τίλιο..

Της Πελαγίας Σ. Κουκίδου από το fb

Κι εγώ σας βρίσκω αρκετά ηλίθιο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα!

Φίλος, μου έστειλε τη «συνέντευξη» του καθηγητή Μπαμπινιώτη στο δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα. Μια σπαρταριστή, φανταστική συνέντευξη  με πολλές όμως αλήθειες. Δεν είναι λίγοι αυτοί που την αναδημοσίευσαν ως πραγματική. «Ειπώθηκαν» πολλά, που πολλοί θα ήθελαν να πουν, αλλά δεν τόλμησαν. Αμφιβάλλει κανείς σήμερα για την ύπαρξη και τον ρόλο του καθηγητικού και δημοσιογραφικού κατεστημένου; Γι΄ αυτό και μου είναι ακατανόητη η δήλωση καταγγελίας Μπαμπινιώτη! Ή μήπως έπρεπε να είναι κατανοητή; (Γ.Π.)  

Ολόκληρη η «συνέντευξη» από τον Γελωτοποιό (http://sanejoker.blogspot.gr/)

Περιμένοντας τον Μεσσία

«Πώς γιατρεύεις έναν φανατικό;», αναρωτιόταν ο Οζ. Και απαντούσε με μια ιστορία της γιαγιάς του.

 

«Οι χριστιανοί πιστεύουν ότι ο Μεσσίας εμφανίστηκε κάποτε επί της γης και μια μέρα θα επιστρέψει. Οι Εβραίοι πιστεύουν ότι ο Μεσσίας δεν ήρθε ακόμη. Και γι' αυτή τη διαφωνία αιώνες τώρα μισούνται και σφάζονται. Αλλά γιατί δεν περιμένουν να δουν; Αν ο Μεσσίας έρθει και πει "γεια σας, χαίρομαι που σας ξαναβλέπω", οι Χριστιανοί θα πανηγυρίσουν πως είχαν δίκιο. Αν έρθει και πει "τι κάνετε, χαίρω για την γνωριμία", θα ζητήσουν συγγνώμη για το λάθος τους από τους Εβραίους. Ως τότε, παιδί μου, ζήσε και άσε τους άλλους να ζουν».

Θα ήθελα να μπορούσα να επαναλάβω την ιστορία στο αυτί του παιδιού με το Καλάσνικοφ και τις εκχυμώσεις.

 =><=

Ολόκληρο το άρθρο του Παύλου Τσίμα από ΤΑ ΝΕΑ 09.02.2013

 =><=

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

ΦΩΤΟ Γ.Π.: Blautopf. Είναι η δεύτερη πιο πλούσια σε νερό καρστική πηγή στη Γερμανία. Εκεί πηγάζει ο Blau που χύνεται μετά από διαδρομή 15 χιλ. στο Δούναβη στην περιοχή του Ulm. (Από το άλμπουμ “Χειμωνιάτικη βόλτα στο Blaubeuren am Blautopf”)

Για μια σακούλα

Ντρέπεσαι ή λυπάσαι; Αρχικά δεν το πιστεύεις. Και μετά επιλέγεις συναίσθημα. Εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες,  άνθρωποι μαζεύτηκαν για να παραλάβουν δωρεάν τρόφιμα που μοίρασαν μικροπαραγωγοί, διαμαρτυρόμενοι για τις οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν. Ήταν, λέει, περίπου 65 τόνοι με φρέσκα κηπευτικά. Και οι άνθρωποι έτρεξαν, στριμώχτηκαν, έσπρωξαν για να πάρουν μία σακούλα για το σπίτι τους. 

Η κρίση έχει αλλάζει ριζικά τις διατροφικές συνήθειες μεγάλης μερίδας του πληθυσμού. Ακόμα και αν δεν καταφεύγουν στη διανομή δωρεάν τροφίμων, επιλέγουν να τρώνε φθηνή έτοιμη τροφή από fast food και σουβλατζίδικα. Αυτή τη μεταστροφή στις διατροφικές συνήθειες θα τη βρούμε μπροστά μας στο μέλλον. Τουλάχιστον κάποιοι έφαγαν φρέσκα κηπευτικά.

ΠΗΓΗ: protagon.gr

Φωτογραφίες Α. Κατσής @fosphotos.com

Τουρισμός

της Γωγώ Πελέκη

Παρακολουθώντας σε τηλεοπτική εκπομπή την Τρίτη 29/1/2013 την Υπουργό Τουρισμού να προσπαθεί να προσδιορίσει τη νέα Εικόνα της Ελλάδας ως τουριστικής ατραξιόν, κατανόησα πλήρως πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, όσο σκεφτόμαστε τόσο μπερδεμένα – άτακτα – επιπόλαια – “στο πόδι” – πρόχειρα και άκομψα. Κυρία Υπουργέ,
Εάν θέλετε να αλλάξει η εικόνα, πρέπει να αλλάξετε τον τρόπο που σκέπτεστε .
Πρέπει να αποδείξετε πως δεν είμαστε μία κοινωνία πρόχειρο -επαγγελματιών αλλά σοβαρών επαγγελματιών.
Όχι απλά να Εξυπηρετούμε αλλά να Υπηρετούμε τους ανθρώπους.
Να φύγουμε μπροστά με οδηγό την τεχνολογία.
Να υπάρξει όραμα και σαφής στρατηγική. Το “χτίσιμο” ενός Νέου Πολιτισμού.
Η Aνάπτυξη του Τουρισμού δεν χρειάζεται Marketing.

Το bullying

Και όμως, υπάρχει και η άλλη πλευρά

[Αυτό είναι το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα. Ένα «μωσαϊκό εξαιρέσεων και ειδικών καθεστώτων που οικοδομήθηκε διαχρονικά στη βάση πελατειακών αντιλήψεων και παραμένει δαιδαλώδες και κατακερματισμένο». Έτσι φτάσαμε να έχουμε πάνω από εκατό ασφαλιστικά ταμεία και μερικές εκατοντάδες «περιπτώσεις». Συνταξιούχους που δούλεψαν δεκαπέντε χρόνια όλα κι όλα και, γερές να 'ναι, θα πληρώνονται για καμιά πενηνταριά από τις εισφορές του εργάτη που έφτασε τα εξήντα πέντε πάνω στη σκαλωσιά. Συνταξιούχους 43 χρόνων από ευγενείς ΔΕΚΟ που κάθε τρεις και λίγο εφάρμοζαν κάποιο πρόγραμμα «εθελουσίας» χαρίζοντας χρήμα και συνταξιούχους που δουλεύουν μια ζωή, αλλά στο τέλος μετρούν ένσημα και δεν τους φτάνουν. Συνταξιούχους που εισέφεραν πολλά στο κοινό ταμείο αλλά παίρνουν λίγα και συνταξιούχους που εισέφεραν λίγα αλλά παίρνουν πολλά.

Όποιος, αποδελτιώνοντας, σαράντα χρόνια μεταπολιτευτικού Τύπου, βρει ψήγμα αριστερής διαφωνίας για κάποια από τις χιλιάδες «ειδικές ασφαλιστικές ρυθμίσεις», θα έχει βρει το ειδησεογραφικό ισοδύναμο της Ατλαντίδας.]

=><=

Ολόκληρο το άρθρο του TOY ΜΑΚΗ ΒΟΪΤΣΙΔΗ από τον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ -03.02.2013

Καλημέρα και καλό μήνα!

Φωτο Γ.Π. Από το άλμπουμ "Ξημέρωμα στο Ρήνο"