Λεφτά υπάρχουν — και τα πληρώνουμε ξανά: Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, η Ευρωπαία Εισαγγελέας και η σιωπή της εξουσίας!

Για χρόνια ακούμε ειρωνικά το «λεφτά υπάρχουν» να επαναλαμβάνεται σαν ανέκδοτο. Μα σήμερα, υπό το φως των αποκαλύψεων της Ευρωπαίας Εισαγγελέως για τις παράνομες αγροτικές επιδοτήσεις στην Ελλάδα, το ερώτημα αλλάζει: πράγματι λεφτά υπήρχαν — αλλά πού πήγαν; Και το κυριότερο: ποιος πληρώνει τώρα το τίμημα της διαφθοράς;

Λεφτά υπάρχουν – αλλά τα πληρώνουμε ξανά από την τσέπη μας

Όποιος συνεχίζει να ειρωνεύεται το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» του Γιώργου Παπανδρέου, ας ρίξει μια σοβαρή ματιά στα δισεκατομμύρια του ΟΠΕΚΕΠΕ — και κυρίως στην τεράστια υπόθεση κακοδιαχείρισης που αποκάλυψε η Ευρωπαία Εισαγγελέας Λάουρα Κοβέσι, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να βρεθεί στο επίκεντρο σκανδάλου παράνομων επιδοτήσεων και διασπάθισης κοινοτικών πόρων.

Για χρόνια, ο ΟΠΕΚΕΠΕ μοίραζε αγροτικές επιδοτήσεις ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Όμως, σύμφωνα με την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO), μέρος αυτών των χρημάτων πήγαινε σε «αγρότες-μαϊμού», σε εικονικές καλλιέργειες, ή ακόμα και σε ιδιώτες χωρίς καμία αγροτική δραστηριότητα. Χρησιμοποιούνταν ανύπαρκτες εκτάσεις, διπλοεγγραφές, πλαστογραφημένα στοιχεία και εικονικά συμβόλαια μίσθωσης δημόσιας γης.

Η απάτη δεν ήταν μικρή. Ήταν συστηματική, διαρκής και καλυπτόταν πολιτικά, με ευθύνη όχι μόνο κρατικών υπηρεσιών αλλά και πολιτικών προσώπων που συντηρούσαν και επωφελούνταν από ένα πελατειακό δίκτυο εξαγοράς ψήφων. Η έρευνα δείχνει ότι οι μηχανισμοί ήταν τόσο καλά οργανωμένοι, ώστε έφτασαν να ξεγελούν ακόμη και τους αυτοματοποιημένους ελέγχους της Ε.Ε.

Και τώρα, ποιος πληρώνει;

Όπως σε κάθε περίπτωση ευρωπαϊκής απάτης, όταν διαπιστωθεί παραβίαση, τα χρήματα πρέπει να επιστραφούν. Η Κομισιόν επέβαλε στην Ελλάδα την επιστροφή εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ — χρήματα που είχαν δοθεί παράνομα ή χωρίς σωστό έλεγχο.

Αυτό σημαίνει πως ο ελληνικός λαός θα πληρώσει από τον κρατικό προϋπολογισμό τα πρόστιμα και τις επιστροφές, επειδή το πολιτικό σύστημα απέτυχε να διαφυλάξει τη νομιμότητα και τη διαφάνεια. Αντί να πάνε τα κονδύλια στους μικρούς και πραγματικούς παραγωγούς, χρηματοδότησαν φίλους, γνωστούς και εκλεκτούς.

Οι επίορκοι πρέπει να καταδικαστούν και οι παρανόμως επιδοτούμενοι να επιστρέψουν τις επιδοτήσεις.

Άρα τελικά, ναι — λεφτά υπάρχουν

Λεφτά υπήρχαν και υπάρχουν. Στην ΚΑΠ. Στα ευρωπαϊκά ταμεία. Στα ΕΣΠΑ. Στο Ταμείο Ανάκαμψης. Το πρόβλημα δεν ήταν η έλλειψη πόρων. Το πρόβλημα ήταν (και παραμένει) ποιος τα διαχειρίζεται και με ποια κριτήρια.

Η φράση «λεφτά υπάρχουν» δεν ήταν αφελής. Ήταν μια αλήθεια που δεν αντέξαμε να κοιτάξουμε. Γιατί πίσω της κρύβεται ένα βαθύ ερώτημα: Θα επιτρέπουμε για πάντα ένα κράτος να χρηματοδοτεί την παρανομία και να μετατρέπει την πολιτική σε συνδιαλλαγή;