Του Λευτέρη Τζιόλα
Έχω τη γνώμη ότι ο Θούριος (του Ρήγα) όπως και άλλα σημαντικά πνευματικά έργα ελλήνων πατριωτών δημιουργών είναι άγνωστα στο σύνολό τους και πολύ περισσότερο στην ιστορική τους, -συνειδησιακή, πολιτικο-κοινωνική, εθνική και δι-εθνική λειτουργία τους. Συνήθως είναι γνωστές οι πρώτες τους στροφές και κάποιο ρεφραίν... Κι εκεί τελειώνουν όλα !
Λόγω της σημερινής ημέτας, της παλιγενεσίας, δράττομαι της ευκαιρίας να πω δύο λόγια για τον πρόδρομο της ελληνικής (και όχι μόνο) εθνικής επανάστασης τον αξεπέραστο Ρήγα Βελεστινλή (Φερραίο) :
1. Όταν ο Ρήγας συνελήφθη, τον Σεπτέμβριο 1796, στη Βιέννη από τις Αυστριακές αρχές (σε συνεργασία με τις οθωμανικές και κεντροευρωπαϊκες υπηρεσίες), -εκείνη τη στιγμή, κι ενώ οι ατυνομικοί είχαν περικυκλώσει το κτίριο και εισέρχονταν στο χώρο του-, τραγουδούσε τον Θούριο ! Αντιγράφω από το επίσημο δελτίο/κε'ιμενο της σύλληψης του Ρήγα : " Τον Σεπτέμβριον του 1796 εν τω οίκω εαυτώ επί παρουσία άλλων πολλών...έψαλλε το επαναστατικόν άσμα : Ως πότε παλληκάρια θα ζώμεν...'', και έπαιζεν αυτό επί του αυλού''.
2. Ο Θούριος είναι ένα σημαντικό έργο για όλους τους Βαλκανικούς Λαούς,- με άξονα, με κορμό το ελληνικό έθνος. Γράφει ο Ρήγας στο Θούριο :
" Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυραετοί,
κι Αγράφων τα ξεφτέρια, γενήτε μια ψυχή.
Ανδρείοι Μακεδόνες, ορμήσετε για μιά
και αίμα των Τυράννων ρουφήστε σα θεριά.
Του Σάβα του Δουνάβου αδέρφια χριστιανοί,
με άρματα στο χέρι καθένας άς φανή.
Λεβέντες αντρειωμένοι Μαυροθαλασσινοί,
ο βάρβαρος ώς πότε θε να σας τυραννή ;
Της Κρήτης και της Νύδρας θαλασσινά πουλιά,
καιρός είν΄της Πατρίδας ν΄ακούστε τη λαλιά!....
Κ΄εις την Δικαιοσύνην να σκύψει ο εχθρός
ο κόσμος να γλυτώσει, απ΄αύτην την πληγή
κι ελεύθεροι να ζώμεν, αδέρφια εις την Γη ! ''
Αυτά τα λίγα..
Για να ξέρουμε που βρισκόμαστε, ποιοί είμαστε, που πατάμε και που πάμε.
Μάλλον που πρεπει, που οφείλουμε να παμε !
25 Μαρτίου 2011 [ μέρες μνημονίου ]
Πηγή: από το Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου