Άννα Κοκκινίδου: Ζω για να το αποτυπώνω/να το αναφέρω/να το διηγούμαι/να το μοιράζομαι/να το 'δημοσιεύω' παρά για να το ζήσω

Γιατί να μαγειρέψω; Μπορώ να παραγγείλω το νο. 1, 15, 18, 34 και 42 από το μενού του Χ εστιατορίου και μάλιστα on-line. Γιατί να πάω στην αγορά; Μπορώ να παραγγείλω τα ψώνια μου, ποιος χώνεται τώρα στα στενά της αγοράς, στις λαϊκές και στη γλίτσα, μ’αυτά τα βρωμοπερίστερα παντού. Γιατί να ερωτευτώ; Γα..σέ τα! Μπορώ να τσεκάρω κατεβατά, με το κιλό Χ,Ψ, Ω profiles, να βρω ‘ταίρι’ που και του αρέσει ο Τσαϊκόφσκι και ακούει Άντζελα, τα Καψούρικα, πάει στο Μέγαρο και σε μπουζούκια τελειωμένα, σύμφωνα με τις δηλώσεις του. Δεν μου αρέσει αυτός ο συνδυασμός; Πάω σε άλλο…και σε άλλο. Μια φίλη μου έκανε ‘ψευδοπροφίλ’ με όνομα «Παντρεμένη ψάχνει…» και μέσα σε λιγότερο από τέταρτο είχε δεκάδες χτυπήματα/αιτήματα. Γιατί να ψάχνω …ερεθίσματα; Μπαίνω στο …και βρίσκω ό,τι γουστάρει η ψυχή μου (και όχι μόνο) σε κατηγορίες, άμεσα, ό,τι πιο τρελό βάζει ο νους, χωρίς καμία ‘ιδιωτικότητα’, κατά τα άλλα άσημοι επιβήτορες και παρτουζιάρες φρόντισαν να κάνουν το χούι τους δημόσια για να χορταίνει το μάτι. Γιατί να ερωτευτώ; Οι πιθανότητες είναι μιλούνια/τριλούνια στο εικονικό περιβάλλον-σπάνια και δύσκολα στο ζωντανό περιβάλλον (άσε με να πιστεύω κατά βάθος πως ο έρωτας είναι μόνο το ζωντανό, και μόνο από ζωντανή πρώτη γνωριμία, και μόνο όταν τα μάτια λένε πιο πολλά, και οι σιωπές, και η βραδύτητα, από τα ‘πολυβόλα’ λόγια). Kαι έτσι σιγά, σιγά μπορώ να γίνω sociopath βλέποντας μια πενηντάρα ξεσηκώμενη-χωρισμένη-με εγγονάκι η ίδια, να σέρνει τον εικοσιπεντάχρονο συνοδό που κονόμησε από το ίντερνετ και θέλει να γα… και να τον κερνά μπύρες. Πληρώνει η γκόμενα, μπορεί να το ονομάσει όπως θέλει. Όρια πλέον δεν υπάρχουν και το παιχνίδι παίζεται με άψογη χειραγώγηση, δειλά και έξυπνα συγχρόνως. Γιατί να μου ανέβει η πίεση να σε βρίσω; Θα σε λούσω πατόκορφα με ένα κλικ ενώ οι μάγκες μάνα μου πρόσωπο με πρόσωπο τα λένε αυτά που εννοούν, τα πιο βαριά και τα πιο βαθιά. Υπάρχει, όμως, και ιστοχώρος όπου πληρώνεις για να σε χωρίσουν, όπου αγοράζεις ωάρια και σπερματοζωάρια, όπου πουλάς όργανα, αγοραπωλησίες δηλαδή. Και μου έλεγε ένας φίλος μου δικαστής πώς την πάτησε ένας τύπος, παντρεμένος ήταν ο κακομοίρης, ούτε ζωντανά δεν το χάρηκε, του την έπεσε μια τύπα, του ξηγήθηκε Τσαϊκόφσκι και Άντζελα και τα σου, μου, του, μπήκε αυτός, έβαλε κάμερα, έκανε cyber-sex, και τον πήρανε βιντεάκι, και τον εκβίασαν κανονικά να παίξει πρώτη μούρη στο διαδίκτυο, και ανακάλυψαν ότι αυτό έγινε από τις Φιλιππίνες…και…Και γιατί να πιστέψω όσα μου λες; Θα σου σπάσω τους κωδικούς να σε κάνω ρόμπα, κανονικά και με το νόμο της υπέρβασης, που επιτρέπει και το κάπνισμα παντού με σικέ σταχτοθήκες, αν και ο καρκίνος είναι κανονικότατος και δεν εγχειρίζεται διαδικτυακά. Κι αν αντιληφθώ πως είμαι sociopath και πατήσω σε μηχανή αναζήτησης τον όρο, και κάνω την αυτοδιάγνωσή μου, ε…τότε, θα κάνω therapy-on-line και μην με είδατε.
Something the fuck is going on…What the fuck! And almost no-one gives a fuck about it.
Κάνω πρακτική στα αγγλικά μου, για το ταίρι που με κυνηγά από την Ινδία, σε τέλεια αγγλική επιπέδου…δηλώνει πως διαβάζει Byron, πώς να μην πέσω; Είναι μοιραίο…Μια γειτονιά ‘γίναμε’ όλοι, μόνο που δεν είμαστε.
Μόνο που στα κανονικά βιβλία που μου αρέσει να διαβάζω και πάντα διάβαζα ο αντί-ήρωας αυτός δηλαδή που πάει να υπερβεί τα όρια της ανθρώπινης φύσης, ακόμα και αν είναι η ίδια η Αντιγόνη και έχει λόγο ηθικό και ανυπέρβλητο, πάντα τιμωρείται. Και η κάθαρση, αν έλθει, έρχεται πολύ αργότερα.
Και όχι ηλεκτρονικά.
Ζω για να το αποτυπώνω/να το αναφέρω/να το διηγούμαι/να το μοιράζομαι/να το 'δημοσιεύω' παρά για να το ζήσω. "Εχθρικά εργαλεία" για τα μεγάλα συναισθήματα.

 ΣΧΟΛΙΟ του Στέφανου Τζουμάκα :Η Άννα Κοκινίδου φιλόλογος από τη Θεσσαλονίκη .με ενάργεια αποδομεί την εικονική μας ''πραγματικότητα''.
 

ΠΗΓΗ: Το θαυμάσιο αυτό κείμενο το „δανείστηκα“ από το facebook.