Πάντα φταίνε οι άλλοι

...Η εθνική αφήγηση που έλεγε ότι από τη μια πλευρά υπάρχει ένας αθώος λαός και από την άλλη μια διεφθαρμένη πολιτική τάξη, βρήκε από την αρχή βολικό ακροατήριο: έναν κόσμο που έψαχνε ευθύνες παντού, εκτός από τον εαυτό του. Οταν προστέθηκαν λίγη συνωμοσιολογία, διεθνείς κερδοσκόποι, τραπεζικό κεφάλαιο, το Τέταρτο Ράιχ, το παραμύθι έγινε ακόμη πιο πειστικό. Βεβαίως, κάθε τόσο έρχονται οι απατεώνες του ΙΚΑ, οι ανάπηροι που χαίρουν άκρας υγείας, οι αγρότες που εισπράττουν αποζημιώσεις για ανύπαρκτες ζημίες για να μας ρίξουν από τα αναπαυτικά σύννεφα της βεβαιότητας. Μπορεί να μην τα φάγαμε όλοι μαζί, κατά κυριολεξία, αλλά τα φάγαμε πολλοί μαζί. Ενας δραματικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων, κατά βάση από την «ηρωική γενιά» της μεταπολίτευσης, τη γενιά που γεννήθηκε καβάλα στο γαϊδουράκι και πέρασε στη Μερσεντές, άρπαζε ό,τι μπορούσε από το δημόσιο χρήμα. Αυτή είναι η αλήθεια. Απλώς, μας βολεύει να πιστεύουμε τον Τσίπρα, τον Καμμένο και τον Δημαρά. Και τον Καρατζαφέρη, ανάλογα με τα κέφια του.
ΠΗΓΗ: ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ 18.03.2012