Με αφορμή το δημοψήφισμα...

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, εδώ τελειώσαμε. Και εδώ αποφάσισε ο πρωθυπουργός να στραφεί σε δημοψήφισμα. Η ορθότερη πολιτική επιλογή που έχει πάρει πρωθυπουργός μετά την μεταπολίτευση, αν θέλετε τη γνώμη μου. Απαντούσε στις πιέσεις του λαού, που σχεδόν καθημερινά διαμαρτυρόταν και εξέφραζε τη δυσαρέσκειά του. Ζητούσε την απάντησή του σε ένα ΥΠΑΡΚΤΟ δίλημμα. Εκβιαστικό; ΝΑΙ, εκβιαστικό. Εκβιαστικό εκ φύσεως όμως, όχι κατ’ επιλογήν. Πρέπει να γίνει σαφής η κατανόηση εδώ.    
    Με αφορμή το δημοψήφισμα...

    Πίστεψα και πιστεύω ακράδαντα στον Γ. Α. Παπανδρέου , τις δημοκρατικές πεποιθήσεις που τον εκφράζουν , την επιμονή του σε αυτές μέχρι το τέλος του (που δυστυχώς δεν είναι μακριά, χωρίς να θέλω να προδικάζω).

    Το ξεκαθαρίζω από την αρχή αυτό λοιπόν, για να είμαι συνεπής και ειλικρινής προς αυτά που πιστεύω στον αναγνώστη.
    Πολεμήθηκε όσο κανένας πολιτικός μετά την μεταπολίτευση, όντας πρωθυπουργός σε εξαιρετικά κρίσιμες και ρευστές παγκόσμιες συνθήκες. Η διαχείριση που έκανε ήταν και είναι, κατά τη γνώμη μου, η καλύτερη δυνατή που μπορούσε να επιτύχει και οι ιδεολογικές του αρχές εμπόδισαν από την πλήρη κοινωνική εξαθλίωση των χαμηλότερων στρωμάτων. Μπορεί να ακούγεται αστείο/γελοίο ή και προκλητικό  το παραπάνω στις παρούσες συνθήκες, κρατήστε το όμως στην σημειολογία σας για τις μελλοντικές σας αξιολογικές κρίσεις σε λίγα χρόνια από τώρα.
    Η επιλογή του για δημοψήφισμα αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για την πιο χυδαία και ξεδιάντροπη επίθεση από κάθε πολιτειακό, θεσμικό ή μη και βεβαίως μιντιακό παράγοντα.  Επίθεση, ακόμα και από τα αριστερά κόμματα της βουλής , που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να τον συγχαρούν για την επιλογή αυτή, καθώς ανοιγόταν για αυτά ο δρόμος να γίνει  ευρύτερα αποδεκτή η πάγια πολιτική τους θέση τόσα χρόνια. Αλλά «αποκαλύφθηκε αποκαλυπτικά» και η δική τους αναλήθεια.  Και ο κομματισμός φυσικά.
    Ποιες επιλογές είχε λοιπόν μετά την υπογραφή της σύμβασης της 26/27ης Οκτωβρίου; Ας τις δούμε συνοπτικά:
    - Υπερψήφιση της σύμβασης στη βουλή με πλειοψηφία 151 βουλευτών. Όπως φάνηκε από τις προθέσεις της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, αυτό πλέον κατέστη αδύνατον.
    - Υπερψήφιση της σύμβασης με συναίνεση της αξ. αντιπολίτευσης στη βουλή με 180 ψήφους. Αδύνατον, κατανοούμε όλοι το γιατί. Εγκλωβισμένη στην απολυτότητα της κομματικής της γραμμής, η Ν.Δ. δεν επρόκειτο να συναινέσει.
    - Εκλογές. Είναι μία επιλογή πάνω στην οποία βασίζει την επιχειρηματολογία της η Ν.Δ. . Για την τωρινή, επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγηθώ, για την τωρινή (και με αυτό εννοώ τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο) περίσταση, πρόκειται για μια εγκληματική επιλογή. Εγκληματική γιατί η ύπαρξη ισχυρής, νομιμοποιημένης κυβέρνησης είναι καθοριστική αυτήν την περίοδο, καθώς πρέπει να ληφθούν σειρά από αποφάσεις ΚΡΙΣΙΜΕΣ για την πορεία της χώρας την επόμενη δεκαετία.
    Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, εδώ τελειώσαμε. Και εδώ αποφάσισε ο πρωθυπουργός να στραφεί σε δημοψήφισμα. Η ορθότερη πολιτική επιλογή που έχει πάρει πρωθυπουργός μετά την μεταπολίτευση, αν θέλετε τη γνώμη μου. Απαντούσε στις πιέσεις του λαού, που σχεδόν καθημερινά διαμαρτυρόταν και εξέφραζε τη δυσαρέσκειά του. Ζητούσε την απάντησή του σε ένα ΥΠΑΡΚΤΟ δίλημμα. Εκβιαστικό; ΝΑΙ, εκβιαστικό. Εκβιαστικό εκ φύσεως όμως, όχι κατ’ επιλογήν. Πρέπει να γίνει σαφής η κατανόηση εδώ.

    Έδινε άμεσα την εντολή για το μέλλον της χώρας στον κόσμο, άμεσα και γνήσια, παρακάμπτοντας όποια κομματικά, πολιτικά, οικονομικά και κατ’ επέκταση μιντιακά συμφέροντα.
    Και αυτό τους εξόργισε, έγινε απροκάλυπτα φανερό τις προηγούμενες ημέρες. Αποτέλεσε λοιπόν αυτή η πολιτική του επιλογή την απαρχή της  προσπάθειας εξοβελισμού του με κάθε τρόπο από την πολιτική σκηνή με επεμβάσεις ακόμα και από εξωτερικούς προς τη χώρα παράγοντες. Και τελικά και το διαφαινόμενο κύκνειο άσμα του.
    Χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία για ένα βήμα προς μια μεγαλύτερη εκδημοκρατικοποίηση των θεσμών, τουλάχιστον όσον αφορά σε ιστορικά σπουδαίες και καθοριστικές αποφάσεις. Όχι μόνο σε ελληνικό, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κάντε τους κατάλληλους συνειρμούς και αλληλουχίες σκέψεων για να κατανοήσετε το παραπάνω.
    Τολμώ να προβλέψω πως όλα αυτά θα τα βρούμε μπροστά μας τα χρόνια που έρχονται, με όσα πρόκειται να συμβούν. Το απεύχομαι, αλλά φαίνεται αναπόφευκτο.

         
        ΠΗΓΗ: alexop.blogspot.com