Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου, αν το σάλτο μορτάλε προετοιμάζονταν εντατικά να το κάνει με δίχτυ ασφαλείας ή όχι. Δικό του θέμα. Σε μας έτσι και αλλιώς το θέαμα θα έμενε. Ούτε με απασχολεί αν έθετε την υπογραφή του κάτω από μια σύμβαση ή όχι. Η απαιτούμενη υπογραφή την ίδια αξία έχει με το γράμμα που
έστειλε, δηλαδή την υπεύθυνη δήλωση.
Άλλωστε ποτέ δεν πίστευα ότι ο Σαμαράς δεν θα υπέγραφε και ότι εννοούσε πραγματικά αυτά που έλεγε. Αυτό που με ενοχλεί, είναι ότι σήκωνε όλο αυτό το διάστημα τον πήχη μιας υποτιθέμενης εθνικής υπερηφάνειας τόσο ψηλά, ώστε να μπορεί να περνάει καμαρωτός από κάτω χωρίς να κινδυνεύει να θεωρηθεί οσφυοκάμπης. Ένα ζήτημα ζωτικής για τη χώρα σημασίας το ενέτασσε με τον πλέον ανεύθυνο τρόπο στις «ενδοοικογενειακές» του υποθέσεις, ανάγοντας ακόμη και τον Καρατζαφέρη σε εκπρόσωπο της κοινής λογικής. Και όλα αυτά ως αρχηγός αντιπολίτευσης. Που να γινόταν και πρωθυπουργός. (Γ.Π.)
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου