Ο Διογένης ο κυνικός φιλόσοφος ήταν πόντιος από την Σινώπη που τον εξόρισαν, γιατί παραχάραξε το τοπικό νόμισμα. Ο πατέρας του ο Ικεσίας ήταν ο επόπτης του νομισματοκοπείου. Ανήκει στους λεγόμενους κυνικούς φιλοσόφους (κύων=σκύλος) και κυκλοφορούσε στην Αθήνα ξυπόλυτος, κοιμόταν σε ένα πιθάρι. Κάποτε τον έπιασαν αιχμάλωτο Αιγινήτες πειρατές και τον πούλησαν σαν δούλο σε έναν πλούσιο Κορίνθιο. Εκεί έκανε τον δάσκαλο των παιδιών. Τον αγάπησαν και το αφεντικό του τον ελευθέρωσε, αλλά πήγαινε εκεί τα καλοκαίρια. Ο Πλάτων τον αποκαλούσε «μαινόμενο Σωκράτη». Οι κυνικοί φιλόσοφοι είχαν για έμβλημά τους έναν σκύλο και πρέσβευαν την απόλυτη αμφισβήτηση των πάντων, την απόρριψη κάθε εξουσίας και την απόλυτη ελευθερία του ατόμου. Θα λέγαμε ότι ήταν ο αναρχικός της αρχαιότητας, δεν πίστευε σε θεσμούς (κυβέρνηση, ατομική ιδιοκτησία, γάμο, θρησκεία). Πίστευε ότι ο άνθρωπος επινοεί τις τεχνητές ανάγκες και υποδουλώνεται σε αυτές τελικά.
Την εποχή που ζούσε στην Κόρινθο μεσουρανούσε η περίφημη Λαΐς, όμορφη, μορφωμένη, καλλιεργημένη, κατέθεταν περιουσίες στα πόδια της για μια βραδιά μαζί της. Ο Διογένης μιλούσε περιφρονητικά για αυτήν, οπότε η Λαίς αποφάσισε να τον εκδικηθεί. Τον κάλεσε να περάσει μαζί της ένα βράδυ χωρίς να πάρει αμοιβή. Πράγματι πήγε, αλλά στο σκοτεινό δωμάτιο της τον περίμενε η πιο άσχημη υπηρέτρια. Την επόμενη μέρα όλοι συζητούσαν για το πάθημά του. Τότε είπε το περίφημο: Λυχνίας σβησθείσης πάση γυνή ομοία…..
ΠΗΓΗ: Γιώτα Ιωακειμίδου από το facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου