Μόσχα, Ρωσία. Μασκοφόροι εθνικιστές και Νεοναζί της ρωσικής ακροδεξιάς με συνθήματα «Έξω οι ξένοι» και «Η Ρωσία στους Ρώσους» σε διαδήλωση την "Ημέρα της Εθνικής Ενότητας». Η «Ημέρα της Εθνικής Ενότητας» γιορτάζεται από το 2004 στις 4 Νοεμβρίου ως ανάμνηση της απελευθέρωσης της Μόσχας από την Πολωνικολιθουανική κατοχή τον 17ο αιώνα και αντικατέστησε τις γιορτές για την Οκτωβριανή Επανάστασης του 1917. ΠΗΓΗ: Stern © Denis Sinyakov / Reuters
|
2 σχόλια:
Τα εθνικιστικά και νεοναζιστικά φαινόμενα στην Ρωσία είναι γνωστά. Ένα μεγάλο μέρος των Ρώσων πολιτών διαθέτει εθνικιστικές τάσεις, διότι είναι ακόμα προσηλωμένο στις παλιές δόξες της Σοβιετικής Ένωσης, με τις οποίες οι Ρώσοι και οι Ρωσίδες συνήθιζαν να ζούνε και να καυχιόνται , για τις διάφορες επιτεύξεις του τότε πολιτικού συστήματος, επίσης και για τις επεκτατικές τάσεις της Σοβιετικής
Ένωσης, κατά το χρονικό διάστημα του με τα κράτη της Δύσης, πιο συγκεκριμένα οι επίσημες και οι μυστικές αντιπαραθέσεις των κρατών μελών του Σύμφωνου της Βαρσοβίας, με τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ. Μα και σήμερα ακόμα, μετά την εποχή της κυβέρνησης του Πούτιν μόνο ελάχιστα άλλαξε ο ρώσικος λαός επάνω σε αυτό το σημείο. Η νικηφόρα εισβολή του ρώσικου στρατού στην Γεωργία προτού λίγο καιρό, σήμαινε για πολλούς κομμουνιστές και οπαδούς του παλιού πολιτικού συστήματος την επιβεβαίωση ότι η Ρωσία συνεχίζει ακόμα και καλλιεργεί την παλιά της επιρροή και ηγεμονία απέναντι στα γειτονικά της κράτη, έτσι ακριβώς όπως την ασκούσε και παλιά επί του Προέδρου Λεονίντ Μπρέζνιεφ. Οι εθνικιστές της Ρωσίας πιστεύω πως ενοχλούνται πάρα πολύ από τις επιρροές που δέχεται η Ρωσία από την Δύση, επίσης από την αρκετά αποδυναμωμένη οικονομία της και από το γεγονός ότι ο τωρινός Πρόεδρος Μέντβεντεβ έχει συμβιβαστεί πάρα πολύ με τα κράτη της Δύσης και έχει προωθήσει σε μεγάλο βαθμό τις συνεργασίες με τα ανεπτυγμένα κράτη της όπως π.χ. την Γερμανία, σε διάφορους πολιτικούς, οικονομικούς και επιστημονικούς τομείς. Αυτό φυσικά έχει ως αποτέλεσμα να πηγαίνουν πιο πολύ άνθρωποι από το εξωτερικό προς τη Ρωσία, με σκοπό όχι μόνο την απόλαυση σχετικά τις ενδιαφέρουσες τουριστικές δυνατότητες που προσφέρει η Ρωσία, αλλά ιδιαίτερα για να εγκατασταθούν εκεί μόνιμα και να εργαστούν, ακόμα και ως απεσταλμένοι ξένων εταιριών, οι οποίες έχουν την πρόθεση να κάνουν επενδύσεις στην Ρωσία, για να διεκδικήσουν και να κατοχυρώσουν τις εκεί αγορές, παράγοντας πιο φτηνά τα προϊόντα τους και πουλώντας τα έπειτα με πιο μεγάλο κέρδος στις ευρωπαϊκές, αλλά και στις ρώσικες αγορές. Αυτό σημαίνει για τους ντόπιους παραγωγούς της Ρωσίας, ότι δέχονται μεγάλο ανταγωνισμό από το εξωτερικό, τον οποίο δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν έτσι όπως θα επιθυμούσαν οι ίδιοι. Το γεγονός ότι οι Πρόεδροι Πούτιν και Μέντβεντεβ δρομολόγησαν και εφάρμοσαν μία εντελώς διαφορετική οικονομική πολιτική για την Ρωσία, εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια, δημιούργησε διάφορες αντιξοότητες μέσα στην ρώσικη κοινωνία, η οποία ανησυχεί για το μέλλον των πολιτών της, ιδίως για αυτό της νεολαίας της, την οποία οι Ρώσοι πολίτες την βλέπουν να συνεχίζει κατά μεγάλο ποσοστό να παραμένει στο περιθώριο και να εξαρτάται όπως και παλιά μόνον από τις εργασιακές προσφορές των μεγάλων πόλεων και τώρα τελευταία ακόμα και από τις ξένες επιχειρήσεις, τις οποίες εγκατέστησαν τα πολυεθνικά τραστ του εξωτερικού στην Ρωσία, κατόπιν παρεμβάσεων και εντολών του Πούτιν και του Μέντβεντεβ. Θα πρέπει να περάσουν μάλλον ακόμα πολλά χρόνια, κατά τα οποία θα χρειαστεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση της Ρωσίας ποικίλα μέτρα, για να μπορέσει να καταπολεμήσει, ή τουλάχιστον να περιορίσει τον υπάρχον εθνικισμό και ρατσισμό στην Ρωσία.
Tο ίδιο κείμενο όπως πριν, απλώς με μία μικρή διόρθωση (συμπλήρωση).
Τα εθνικιστικά και νεοναζιστικά φαινόμενα στην Ρωσία είναι γνωστά. Ένα μεγάλο μέρος των Ρώσων πολιτών διαθέτει εθνικιστικές τάσεις, διότι είναι ακόμα προσηλωμένο στις παλιές δόξες της Σοβιετικής Ένωσης, με τις οποίες οι Ρώσοι και οι Ρωσίδες συνήθιζαν να ζούνε και να καυχιόνται , για τις διάφορες επιτεύξεις του τότε πολιτικού συστήματος, επίσης και για τις επεκτατικές τάσεις της Σοβιετικής
Ένωσης, κατά το χρονικό διάστημα του ψυχρού πολέμου με τα κράτη της Δύσης, πιο συγκεκριμένα οι επίσημες και οι μυστικές αντιπαραθέσεις των κρατών μελών του Σύμφωνου της Βαρσοβίας, με τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ. Μα και σήμερα ακόμα, μετά την εποχή της κυβέρνησης του Πούτιν μόνο ελάχιστα άλλαξε ο ρώσικος λαός επάνω σε αυτό το σημείο. Η νικηφόρα εισβολή του ρώσικου στρατού στην Γεωργία προτού λίγο καιρό, σήμαινε για πολλούς κομμουνιστές και οπαδούς του παλιού πολιτικού συστήματος την επιβεβαίωση ότι η Ρωσία συνεχίζει ακόμα και καλλιεργεί την παλιά της επιρροή και ηγεμονία απέναντι στα γειτονικά της κράτη, έτσι ακριβώς όπως την ασκούσε και παλιά επί του Προέδρου Λεονίντ Μπρέζνιεφ. Οι εθνικιστές της Ρωσίας πιστεύω πως ενοχλούνται πάρα πολύ από τις επιρροές που δέχεται η Ρωσία από την Δύση, επίσης από την αρκετά αποδυναμωμένη οικονομία της και από το γεγονός ότι ο τωρινός Πρόεδρος Μέντβεντεβ έχει συμβιβαστεί πάρα πολύ με τα κράτη της Δύσης και έχει προωθήσει σε μεγάλο βαθμό τις συνεργασίες με τα ανεπτυγμένα κράτη της όπως π.χ. την Γερμανία, σε διάφορους πολιτικούς, οικονομικούς και επιστημονικούς τομείς. Αυτό φυσικά έχει ως αποτέλεσμα να πηγαίνουν πιο πολύ άνθρωποι από το εξωτερικό προς τη Ρωσία, με σκοπό όχι μόνο την απόλαυση σχετικά τις ενδιαφέρουσες τουριστικές δυνατότητες που προσφέρει η Ρωσία, αλλά ιδιαίτερα για να εγκατασταθούν εκεί μόνιμα και να εργαστούν, ακόμα και ως απεσταλμένοι ξένων εταιριών, οι οποίες έχουν την πρόθεση να κάνουν επενδύσεις στην Ρωσία, για να διεκδικήσουν και να κατοχυρώσουν τις εκεί αγορές, παράγοντας πιο φτηνά τα προϊόντα τους και πουλώντας τα έπειτα με πιο μεγάλο κέρδος στις ευρωπαϊκές, αλλά και στις ρώσικες αγορές. Αυτό σημαίνει για τους ντόπιους παραγωγούς της Ρωσίας, ότι δέχονται μεγάλο ανταγωνισμό από το εξωτερικό, τον οποίο δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν έτσι όπως θα επιθυμούσαν οι ίδιοι. Το γεγονός ότι οι Πρόεδροι Πούτιν και Μέντβεντεβ δρομολόγησαν και εφάρμοσαν μία εντελώς διαφορετική οικονομική πολιτική για την Ρωσία, εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια, δημιούργησε διάφορες αντιξοότητες μέσα στην ρώσικη κοινωνία, η οποία ανησυχεί για το μέλλον των πολιτών της, ιδίως για αυτό της νεολαίας της, την οποία οι Ρώσοι πολίτες την βλέπουν να συνεχίζει κατά μεγάλο ποσοστό να παραμένει στο περιθώριο και να εξαρτάται όπως και παλιά μόνον από τις εργασιακές προσφορές των μεγάλων πόλεων και τώρα τελευταία ακόμα και από τις ξένες επιχειρήσεις, τις οποίες εγκατέστησαν τα πολυεθνικά τραστ του εξωτερικού στην Ρωσία, κατόπιν παρεμβάσεων και εντολών του Πούτιν και του Μέντβεντεβ. Θα πρέπει να περάσουν μάλλον ακόμα πολλά χρόνια, κατά τα οποία θα χρειαστεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση της Ρωσίας ποικίλα μέτρα, για να μπορέσει να καταπολεμήσει, ή τουλάχιστον να περιορίσει τον υπάρχον εθνικισμό και ρατσισμό στην Ρωσία.
Δημοσίευση σχολίου