 |
Δεν έχουν μόνο η Ιταλία και η Ελλάδα πρόβλημα χρέους. Το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γερμανίας είναι επίσης ανησυχητικό δήλωσε ο επικεφαλής της ομάδας του ευρώ, πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Jean-Claude Juncker. Πολύ ωραία όλα αυτά, καλό είναι όμως, στις συναντήσεις σας εκεί στις Βρυξέλες να τα λέτε και λίγο πιο δυνατά, μπας και καταλάβει η Άγγελα, ότι κάτι άλλο πρέπει να θέσετε ως προτεραιότητα στην Ευρώπη. Γιατί οι πολιτικές αυτές από μόνες τους, δε δείχνουν φως στο τούνελ. Το να βάλουμε πάτο στο βαρέλι προφανώς είναι απαραίτητο και σημαντικό, αλλά μη ξεχνάμε, ότι ένα βαρέλι άδειο δεν είναι και χρήσιμο! (Γ.Π.)
|
www.eponima.blogspot.com - Email: eponima@gmail.com - Ιστολόγιο του Γιώργου Παπαδόπουλου
17/11/11
«Ανησυχητικό το γερμανικό χρέος!»
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Σωστή και αυτή η διαπίστωση. Τα χρέη της Γερμανίας έχουν πάρει και αυτά ιδιαίτερα μεγάλες διαστάσεις και προέρχονται από διάφορα αίτια, μεταξύ αυτών μπορούμε να κατατάξουμε ως κύρια αίτια την μεγάλη κρίση του 2008, όπως και την τωρινή κρίση ευρωπαϊκή κρίση, την κρίση στα αραβικά κράτη αλλά και την κρίση της Αμερικής. Ως χώρα μεγάλων εξαγωγών προς όλον τον κόσμο η Γερμανία, αντιλαμβάνεται άμεσα τις αναταραχές των παγκοσμιοποιημένων αγορών. Αυτά τα μηνύματα έρχονται ανά πάσα ώρα και στιγμή από τα χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου, του Παρισιού, της Μόσχας, του Πεκίνου κ.λ.π.. Το χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης μας μεταφέρει αυτές τις ημέρες πολλά χαρακτηριστικά ανεβοκατεβάσματα,ιδίως μέσω του δείκτη του DAX. Στους επενδυτές επικρατεί μεγάλη ανασφάλεια για το αν τους συμφέρει να αγοράσουνε διάφορες μετοχές ή όχι, διότι υπάρχει περίπτωση να χάσουνε σε σύντομο χρονικό διάστημα την αξία τους, λόγω της χρεοκόπησης των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιο συγκεκριμένα των πολιτικών αλλαγών στην Ελλάδα και ιδίως λόγω της κυβερνητικής αλλαγής της Ιταλίας, η οποία έδωσε ένα τέλος στην πολιτική εποχή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Οι συνεχώς αυξανόμενοι τόκοι λόγω της αγοράς των κρατικών τίτλων των προβληματικών κρατών από την Γερμανία, δημιουργούν τους επενδυτές μεγάλο πρόβλημα. Οι γερμανικές εταιρίες, οι οποίες παράγουν προϊόντα υψηλής και σύγχρονης τεχνολογίας, διαγράφουν εν μέρη ιδιαίτερες επιτυχίες,όπως π.χ. η εταιρία infineon η οποία κατασκευάζει μοντέρνα τσιπ, όπως και ανταλλάξιμα στοιχεία υψηλής επιδόσεως για μεγάλους αεροκινητήρες, επίσης σημαντικά συστατικά είδη για καινούργια ηλεκτρικά οχήματα και ειδικά τσιπ για την εξοικονόμηση ρεύματος για τηλεοράσεις, υπολογιστές και για κονσόλες παιχνιδιών. Οι οικονομικοί ενδεικτικοί αριθμοί της εταιρίας αυτής αποδεικνύουν ότι από πέρυσι έως εφέτος κατάφερε να συγκεντρώσει ένα καθαρό κέρδος στο ύψος των 1119 εκατομμυρίων Ευρώ, που σημαίνει μία άνοδος του κέρδους της από 69,5% σε σχέση με πέρυσι. Αποτελεί βέβαια κάποια εξαίρεση, εάν λάβει κανείς την πορεία των περισσοτέρων εταιριών στην Γερμανία. Το πρόβλημα δεν είναι όμως η κάθε αυτού παραγωγικότητα των γερμανικών εταιριών, ούτε και η τοποθέτηση των προϊόντων των στις διεθνείς αγορές, παρά πιο πολύ η πώληση αυτών αλλά και η διατήρηση της πραγματικής των οικονομικής αξίας ως προϊόντα ανεπτυγμένης και υψηλής τεχνολογίας. Η Γερμανία παίζει έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στο πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λόγω της οικονομικής της υπεροχής σε σχέση με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, οφείλει να συνεισφέρει σε ιδιαίτερο βαθμό για την διατήρηση της οικονομικής σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γι αυτό και επιβαρύνεται σε ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό αυτόν τον καιρό. Λόγω της υπάρχουσας κρίσεως της Ιταλίας αναγκάζονται οι αντιπρόσωποι της Κεντρικής Τράπεζας στην Φραγκφούρτη να ρίξουν όλο και πιο πολλά λεφτά στην αγορά, για να καταφέρουν να εξυγιάσουν την ιταλική και ευρωπαϊκή οικονομία. Ο πρόεδρος της γερμανικής εθνικής τράπεζας (Deutsche Bundesbank) κύριος Jens Weidmann, είναι κατά των παρεμβάσεων αυτών, διότι είναι της γνώμης, πως διαφορετικά από την περίπτωση της Ελλάδος η Ιταλία είναι μία πλούσια χώρα και θα είχε άλλες δυνατότητες να διατηρήσει την οικονομική της σταθερότητα, π.χ. με την είσπραξη υψηλότερων φόρων από τους πολίτες της.
Δεύτερο μέρος της τοποθέτησής μου σχετικά με το οικονομικό χρέος της Γερμανίας.
Ο κύριος Weidmann είναι κατά επέκτασιν της γνώμης, ότι γενικά δεν θα έπρεπε να υποστηρίζονται τα νότια κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης οικονομικά με αυτόν τον τρόπο, διότι δεν είναι μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα εποικοδομητικός όπως θα έπρεπε, εξ άλλου έχει το μειονέκτημα ότι καλομαθαίνουνε τα κράτη της Νότιας Ευρώπης με αυτήν την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και θέτουν τέλος σε κάθε είδος εθνικής προσπάθειας, να σταθεροποιήσουν την εθνική των οικονομία. Η γερμανική εθνική τράπεζα είναι ως προς το παρόν η μόνη εθνική τράπεζα η οποία διατήρησε την ανεξαρτησία της και την ακεραιότητά της όλα αυτά τα χρόνια, από την ίδρυσή της στις 26.07.1957 έως σήμερα, παρόλο που οι πιέσεις από τους ευρωπαϊκούς εταίρους και από την Αμερική είναι όλο και πιο ξεκάθαρες και έντονες προς τον κύριο Weidmann, να απελευθερώσει επί τέλους την Εθνική Τράπεζα της Γερμανίας από τις παλιές δεσμεύσεις και να κοιτάξει να απελευθερώσει κάποια κεφάλαια για να μπορέσει να καλυφθεί έτσι το έλλειμμα της γερμανικής και της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ο κύριος Weidmann είναι όμως ανένδοτος και είναι μέγιστος υποστηρικτής των αρχικών και βασικών στόχων της Γερμανικής Εθνικής Τράπεζας (Deutsche Bundesbank), οι οποίοι είναι η διατήρηση μίας σταθερής εθνικής οικονομίας, η διατήρηση των χαμηλών τιμών των προϊόντων και η καταπολέμηση του πληθωρισμού. Ο κύριος Weidmann αντιστέκεται στις μεγάλες πιέσεις της Ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσεως, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να καταπατιούνται βασικές συμφωνίες και κανονισμοί που αποτελούσαν άγια κειμήλια στους οικονομικούς και πολιτικούς διαχειρισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών της. Περίπου 27% του διαθέσιμου κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προέρχεται από την Deutsche Bundesbank, γιαυτό και δεσμεύει ο κάθε τραπεζικός διαχειρισμός της ΕΚΤ και την Γερμανική Εθνική Τράπεζα, για να μην μεταχειριστώ εδώ την λέξη - επιβαρύνει-. Ο κύριος πρόεδρος δεν θα ήθελε στην χείριστη των περιπτώσεων να επιβαρύνει τον γερμανικό λαό ακόμα περισσότερο, δηλαδή με το να πληρώσει το οικονομικό έλλειμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την τσέπη του. Αυτή η στάση του τον τιμά βέβαια ιδιαιτέρως. Από την άλλη πάλι όμως, μάλλον δεν θα είναι αρκετή ώστε να μπορέσει να καλυφθεί έτσι το οικονομικό έλλειμμα της Γερμανίας. Κι εδώ η λύση βρίσκεται κάπου στην μέση, δηλαδή θα παίξει πιστεύω ιδιαίτερο ρόλο στην καταπολέμηση της κρίσεως η σωστή προσέγγιση και η στενή συνεργασία των ευρωπαϊκών τραπεζών αναμεταξύ των, όπως και η πάρα πέρα επέκταση και ενίσχυση της εμπορικής και οικονομικής συναλλαγής και συνεργασίας της Γερμανίας, όπως και της Ευρώπης γενικότερα, με τα άλλα κράτη του κόσμου.
Δημοσίευση σχολίου