Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δημιούργησε την σύγχρονη, «ηδονιστική» Ιταλία. Σύνθλιψε την πολιτική και την καθημερινότητα, αναμείχθηκε με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το δικαστικό σώμα – παρασύροντας μια διαλυμένη χώρα μαζί του στα τάρταρα. Η κρίση δεν έχει τελειώσει ακόμα. Στο τέλος όμως η δημοκρατία θα μεριμνήσει και θα προβεί στις απαραίτητες παρεμβάσεις για να διατηρηθεί η αξιοπρέπειά της ως χώρα, σχολιάζει στην Süddeutsche Zeitung o Stefan Kornelius. (Γ.Π.)
|
2 σχόλια:
Ο κύριος Σίλβιο Μπερλουσκόνι οδήγησε την χώρα του στα Τάρταρα λόγω προσωπικών διασκεδάσεων;
Βλέποντας να κυκλοφορούν τέτοιου είδους φωτογραφίες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στην δημοσιότητα γενικότερα με τον κύριο Σίλβιο Μπερλουσκόνι περιτριγυρισμένο και αγκαλιασμένο με ελκυστικές και πανέμορφες γυναίκες, αποτυπώνεται έτσι στην μνήμη του κάθε παρατηρητή η εικόνα ενός ανθρώπου ανεύθυνου, καλοπερασάκια, ακόμα και διεφθαρμένου, τον οποίο μόνον κυβερνήτη μίας χώρας δεν θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κανείς, παρά έναν Playboy πλούσιο της ανωτέρας τάξης, έναν αστό δηλαδή τον οποίο καρφί δεν του καίγεται για του απλούς πολίτες της χώρας του, τους πληβείους ας πούμε, ή ας τους ονομάσουμε τους απλούς μεροκαματιάρηδες. Τα φαινόμενα και οι εικόνες απατούν όμως σε εκπληκτικά μεγάλο βαθμό, ότι αφορά τον κύριο Μπερλουσκόνι, αυτό είναι σίγουρο και μπορεί να το διαισθανθεί το κάθε πρόσωπο το οποίο ασχολείται τακτικά με την πολιτική, έστω ας είναι αυτή μόνον τοπικού και περιφερειακού επιπέδου.
Αναλύοντας τον κύριο Μπερλουσκόνι ως πολιτικό και αξιολογώντας τον από το πολιτικό του έργο, οφείλω να πω πως εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο πανέξυπνο, προληπτικό και κινητικό, ιδιαίτερα συνεργάσιμο και επικοινωνιακό και πάνω από όλα με έναν πραγματικό ευρωπαϊστή! Στις επιχειρηματικές ικανότητές του δεν θέλω να αναφερθώ καν σε αυτό το σημείο, εξ άλλου οι επιτυχίες του ως μεγαλοεπιχειρηματίας μιλούν από μόνες τους. Ο κύριος Σ. Μπερλουσκόνι ανοίκει στην κατηγορία των σχετικά ελάχιστων πετυχημένων ανθρώπων, οι οποίοι κατάφεραν να συνδυάσουν την πολιτική εργασία από τα νεανικά τους ακόμα χρόνια με τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο ένας τομέας να αποτελεί την συνέχεια του άλλου.
Εκτός από το χάρισμα το οποίο διαθέτει ο κύριος Μπερλουσκόνι, να γνωρίζει ποιους πολιτικούς ελιγμούς θα πρέπει να κάνει, για να παραμείνει στην πολιτική εξουσία, υπήρξε σε όλο το διάστημα της κυβερνητικής του δραστηριότητας επίσης θερμότατος υποστηρικτής και συνεργάτης της Ευρωπαϊκής πολιτικής σε όλο της το μήκος και σε όλο της το πλάτος. Για αυτό το τελευταίο γεγονός, υπάρχουνε βέβαια σοβαροί λόγοι, τους οποίους πρέπει να λάβουμε αναλόγως υπ όψιν. Η Ιταλία αποτελεί μετά την Γερμανία και την Γαλλία, την τρίτη μεγάλη οικονομική δύναμη μέσα στην Ευρωζώνη, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα γενικότερα. Διαθέτει ανεπτυγμένη βιομηχανία και τα προϊόντα τα οποία παράγονται στην Ιταλία εξαπλώνονται όλο και πιο πολύ στις παγκοσμιοποιημένες αγορές, λόγω της μόνιμα βελτιωμένης ποιότητάς των, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι αρκετές γνωστές ιταλικές επιχειρήσεις συγχωνεύτηκαν με άλλες γνωστές και μεγάλες επιχειρήσεις των άλλων κρατών, ακόμα και πέρα από τον ατλαντικό. Ως παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε εδώ την συγχώνευση της εταιρίας FIAT με την εταιρία CHRYSLER. Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι η Ιταλία έχει λάβει ήδη σταθερή θέση δίπλα στα άλλα μεγάλα κράτη τα οποία ανοίκουν στην οικογένεια των Global-Player και έχει βάλει ξεκάθαρο στόχο να σταθεροποιήσει την θέση της αυτή κι άλλο και να αυξήσει την ικανότητα επιρροής της μέσα στην πανευρωπαϊκή οικονομία, άμα λάχει ακόμα και στην παγκόσμια οικονομία. Μην ξεχνάμε ότι η Ιταλία ανοίκει στις ομάδες των κρατών G7 και G20, δηλαδή των οικονομικά πιο ισχυρών κρατών της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου. Ο κύριος Μπερλουσκόνι λοιπόν είναι αυτός ο οποίος καλλιέργησε και ανέπτυξε περισσότερο τις οικονομικοπολιτικές διασυνδέσεις της Ιταλίας με τα άλλα κράτη στον κόσμο, ανέβασε την επιρροή της Ιταλίας ως Global Player στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και βοήθησε με την πολιτική του στάση γενικότερα να στηριχτεί και να προωθηθεί η μερικές φορές σύνθετη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Δεύτερο μέρος της τοποθέτησής μου για τον κ. Σ. Μπερλουσκόνι
Ήταν εξ αρχής στενός συνεργάτης του κύριου Σαρκοζί, της κυρίας Μέρκελ, του κυρίου Ζον Κλοντ Τριζέ, όπως και του Ντομινίγκ Στράους Κάν, τον οποίο τον αντικατέστησε η κυρία Κριστίνε Λα- γκάρντ. Ο κοσμοπολίτης κύριος Σίλβιο Μπερλουσκόνι λοιπόν πρόκειται να αποχωρήσει από τον πολιτικό θρόνο του Πρωθυπουργού λόγω της εσωτερικής οικονομικής κρίσεως που επικρατεί στην Ιταλία, λόγω του μεγάλου χρέους της, το οποίο ο Μπερλουσκόνι με την προσηλωμένη στο εξωτερικό πολιτική του δεν κατάφερε να περιορίσει και να καταφέρει να επιφέρει πάλι την οικονομική ανάκαμψη στην εθνική οικονομία της Ιταλίας. Τα συμπτώματα της οικονομικής κρίσεως στην Ιταλία είναι από ότι φαίνεται ακριβώς τα ίδια όπως και στη Ελλάδα, μα ακόμα και οι πολιτικές συνέπειες θα είναι όμοιες με αυτές της Ελλάδος! Λόγω της σύνθετης πανευρωπαϊκής κρίσεως, αλλά λόγω και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσεως που επικρατεί εδώ και μερικά χρόνια, δεν κατάφερε η ιταλική κυβέρνηση του κυρίου Σ. Μπερλουσκόνι να διατηρήσει και αυτή την οικονομική της ακεραιότητα και αναγκάστηκε να κάνει χρήση της προσφοράς των Ευρωπαϊκών δανείων σε ύψος περίπου των 120 δισεκατομμυρίων ως προς στιγμής, για να μπορέσει να σταθεροποιήσει και πάλι την ιταλική οικονομία. Εφόσον δεν κατάφερε η έως τούδε ισχύουσα πολιτική της ιταλικής κυβέρνησης να καταπολεμήσει τη κρίση, ορίστηκε απαραίτητο να αντικατασταθεί λόγω της σίγουρης παραίτησης του κύριου Μπερλουσκόνι από μία καινούργια κυβέρνηση. Αυτές τις ώρες πρόκειται να ψηφιστεί ο νέος νόμος για την οικονομική σταθεροποίηση της Ιταλίας, τον οποίο οφείλει να εκλέξει ακόμα η βουλή. Ο κύριος Μπερλουσκόνι θα αποχωρήσει επίσημα μάλλον έπειτα από την εκλογή του νόμου αυτού, ο οποίος επεξεργάστηκε επί της δικής του πρωθυπουργικής θητείας. Ως διάδοχος του κυρίου Μπερλουσκόνι προωθήται ο κύριος Μάριο Μόντι, ο οποίος είναι ένας διεθνώς ιδιαίτερα αναγνωρισμένος και πεπειραμένος πολιτικός. Υπάρχει αρκετή εμπιστοσύνη στο άτομο του κυρίου Μόντι να ενώσει το έθνος και να δημιουργήσει μία μεγάλη πολιτική ενότητα στην Ιταλία, με την οποία θα μπορέσει να εφαρμόσει την αναγκαία πολιτική εξοικονόμησης και λιτότητας για το κράτος. Ο κύριος Μόντι θα έχει την υποστήριξη όλων των μεγάλων πολιτικών κομμάτων της Ιταλίας. Για τα διάφορα υπουργικά αξιώματα της νέας ιταλικής κυβέρνησης προωθούνται επίσης άλλα ήδη γνωστά και αναγνωρισμένα πολιτικά πρόσωπα της Ιταλίας, όπως οι κύριοι Gianni Letta (πολύ στενός συνεργάτης του κύριου Σ. Μπερλουσκόνι), Guiliano Amato, Fabricio Sacomanni, Vittorio Grilli και Lorenzo Bini Smaghi. Οφείλουμε να περιμένουμε λίγο ακόμα για τις προβλεπόμενες πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία. Όσο για τον κύριο Σ. Μπερλουσκόνι, είμαι σίγουρος ότι λόγω των πολλών και διαφόρων διασυνδέσεων που θα κατέχει, η επιρροή του στα πολιτικά κεκτημένα της Ιταλίας θα παραμένει ακατάλυτη και διαρκής, παρ όλες τις διάφορες διαμαρτυρίες, οι οποίες ακούγονται για το άτομό του από κάποιους απογοητευμένους πολίτες της Ιταλίας. Ο κύριος Σ. Μπερλουσκόνι αντιπροσωπεύει ως άτομο μία ευρωπαϊκή και προοδευτική Ιταλία, αλλά και μία από την μία πλευρά ενωτική και από την άλλη ανοιχτή και αγωνιστική Ευρωπαϊκή Ένωση. Του ευχόμαστε για το μέλλον να διατηρήσει τις ικανότητές του και να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του και στην συνέχεια για το καλό της Ιταλίας, αλλά και για το καλό της Ενωμένης Ευρώπης. Buona poi.
Δημοσίευση σχολίου