![]() |
του Κώστα Γ. Μαμέλη |
Εκκρεμές για νάρκισσους (σαν Oda a la Alegria) ή για ταπεινούς (σαν Requiem);
Μέσα στο κόμμα
ΠΑΣΟΚ, στον θρυμματισμένο περίγυρό του, στα ατάκτως ερριμμένα
υπολείμματα του πάλαι ποτέ κραταιού Σοσιαλιστικού Κινήματος, στις
(όποιες) ρομαντικές και ουτοπικές συνειδήσεις απέμειναν να ενδιαφέρονται
και να αγωνιούν για την πολιτική τύχη του χώρου, εξελίσσεται μια
τραγωδία, με «ανοιχτή» και μη δεδομένη την κατάληξή της. Κάτι σαν
ζητούμενη «κάθαρση». Μπροστά σε ολιγάριθμο κοινωνικό ακροατήριο.
Κινήσεις πολιτικού αναστοχασμού,
ρεύματα νέων ιδεών, ουσιαστικές προτάσεις επιβίωσης, αξιόπιστα σχέδια
ανάταξης, η καλή εκδοχή, αλλά ελάχιστη, μικρής αποδοχής, ίσως
«συφοριασμένη σαν των Τρώων».
Από την
άλλη, πλησμονή, υπερπροσφορά, κλαυσίγελος μικρομεσαίου εσμού, στην κακή
εκδοχή των ευάριθμων αυτόκλητων «σωτήρων» του χώρου, που ξεσαλώνουν
στις αντιαισθητικές δημόσιες παρουσίες τους, γεμάτες εγωπάθεια, αλλά
άδειες από ικανότητες και, κυρίως, με αναξιόπιστες και ανιστόρητες
προτάσεις ψευδούς ανασύστασης του ιστορικού σοσιαλιστικού χώρου.