…πως τέτοιοι άνθρωποι με
πεζοδρομιακή φρασεολογία όπως η Ρ.Μακρή
βρίσκονται σήμερα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο
και μας εκπροσωπούν…
=><=
Του Μιχάλη Κορδαλή
=><=
Ακούγοντας το χθεσινό
κοινοβουλευτικό “ξεκατίνιασμα” και
την προσβολή δια στόματος Ρ.Μακρή προς
το πρόσωπο του μακαρίτη του Γ.Βούλτεψη
αισθάνομαι -χωρίς να τρέφω την παραμικρή
εκτίμηση στην κόρη του ή το απoλίθωμα
της ΕΡΕ που ονομάζεται ΝΔ – την ανάγκη
να πω δυο λόγια…
Ποιος ήταν λοιπόν ο Γιάννης Βούλτεψης?
Ποιος ήταν λοιπόν ο Γιάννης Βούλτεψης?
Ήταν αυτός που το
1946 συνελήφθη για την αρθρογραφία του
και καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε
ετών με τριετή εκτοπισμό στη Μακρόνησο.
Ήταν αυτός που ως συντάκτης της “Αυγής” επέδειξε ξεχωριστό δημοσιογραφικό ζήλο και κατόρθωσε να ρίξει “φως” στην δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος.
Αυτός ήταν ο Γιάννης Βούλτεψης κ. Ρ. Μακρή.
Ο αγωνιστής που φυλακίστηκε για τις ιδέες και τα πιστεύω του.
Η συγκεκριμένη όμως βέβηλη συμπεριφορά, η αήθης προσβολή της μνήμης ενός νεκρού που δεν είναι και η μόνη στην ουσία αναδεικνύει τον θεσμικό κατήφορο του λαϊκισμού, της αμετροέπειας και της πολιτικής “αλητείας” που επικράτησε την τελευταία 2ετία. Οι φράσεις για “Τσολάκογλου”, για το μέτρο “ελληνικότητας” των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων, τους “πατριώτες” της δραχμής και τους άλλους, τους ”δωσίλογους”, τους εκχωρούντες την εθνική μας ανεξαρτησία στην “επάρατο” Ε.Ε., φράσεις που σίγουρα δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα, περιγράφουν όμως και μάλιστα γλαφυρά την κοινοβουλευτική καθημερινότητα.
Οι πολιτικές ευθύνες είναι συγκεκριμένες για την κατάσταση αυτή.
Ωστόσο αυτό πληρώνουμε όλοι από κοινού τώρα, ανεξαρτήτως ευθυνών ,είναι ο εκτροχιασμός του δημοσίου διαλόγου, ο εκτραχηλισμός, η απρέπεια και ο “ψευτοτσαμπουκάς” των επίδοξων “Κασιδιάρηδων” εντός και κυρίως εκτός Βουλής.
Ωστόσο οι πρωτοφανείς ύβρεις που ακούστηκαν και η άνευ προηγουμένου επιχειρηματολογία της εκπροσώπου των Ανεξάρτητων Ελλήνων γεννούν τρία πραγματικά μεγάλα όσο και αμείλικτα ερωτήματα.
1ον: H μομφή της Ρ. Μακρή αναφερόταν στο “κομμουνιστικό” παρελθόν του Βούλτεψη καθώς μεταπολιτευτικά εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου της ΝΔ. Συνιστά αδίκημα το ότι ήταν αριστερός?
2ον: Είναι δυνατόν το “εθνολαϊκό” και κομμουνιστοφοβικό όπως αποδεικνύεται κόμμα των Αν.Ελ να συνιστά συνεργατικό σχήμα για την περιώνυμη “κυβέρνηση της Αριστεράς” όπως διατείνεται ο ΣΥΡΙΖΑ?
3ον: Εκεί στην Κουμουνδούρου δεν αισθάνθηκε κάποιος την παραμικρή ευθιξία ώστε υπερασπιστεί ένα μαχητικό και αγωνιστή στην πράξη πρώην συντάκτη της “Αυγής”?
Τέλος, ένα ακόμη μεγάλο ερώτημα και αυτό απευθύνεται πρωτίστως στον Ελληνικό ΛΑΟ είναι το πως τέτοιοι άνθρωποι με πεζοδρομιακή φρασεολογία όπως η Ρ. Μακρή βρίσκονται σήμερα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και μας εκπροσωπούν…
Τα συμπεράσμα δικά σας…
Ήταν αυτός που ως συντάκτης της “Αυγής” επέδειξε ξεχωριστό δημοσιογραφικό ζήλο και κατόρθωσε να ρίξει “φως” στην δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος.
Αυτός ήταν ο Γιάννης Βούλτεψης κ. Ρ. Μακρή.
Ο αγωνιστής που φυλακίστηκε για τις ιδέες και τα πιστεύω του.
Η συγκεκριμένη όμως βέβηλη συμπεριφορά, η αήθης προσβολή της μνήμης ενός νεκρού που δεν είναι και η μόνη στην ουσία αναδεικνύει τον θεσμικό κατήφορο του λαϊκισμού, της αμετροέπειας και της πολιτικής “αλητείας” που επικράτησε την τελευταία 2ετία. Οι φράσεις για “Τσολάκογλου”, για το μέτρο “ελληνικότητας” των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων, τους “πατριώτες” της δραχμής και τους άλλους, τους ”δωσίλογους”, τους εκχωρούντες την εθνική μας ανεξαρτησία στην “επάρατο” Ε.Ε., φράσεις που σίγουρα δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα, περιγράφουν όμως και μάλιστα γλαφυρά την κοινοβουλευτική καθημερινότητα.
Οι πολιτικές ευθύνες είναι συγκεκριμένες για την κατάσταση αυτή.
Ωστόσο αυτό πληρώνουμε όλοι από κοινού τώρα, ανεξαρτήτως ευθυνών ,είναι ο εκτροχιασμός του δημοσίου διαλόγου, ο εκτραχηλισμός, η απρέπεια και ο “ψευτοτσαμπουκάς” των επίδοξων “Κασιδιάρηδων” εντός και κυρίως εκτός Βουλής.
Ωστόσο οι πρωτοφανείς ύβρεις που ακούστηκαν και η άνευ προηγουμένου επιχειρηματολογία της εκπροσώπου των Ανεξάρτητων Ελλήνων γεννούν τρία πραγματικά μεγάλα όσο και αμείλικτα ερωτήματα.
1ον: H μομφή της Ρ. Μακρή αναφερόταν στο “κομμουνιστικό” παρελθόν του Βούλτεψη καθώς μεταπολιτευτικά εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου της ΝΔ. Συνιστά αδίκημα το ότι ήταν αριστερός?
2ον: Είναι δυνατόν το “εθνολαϊκό” και κομμουνιστοφοβικό όπως αποδεικνύεται κόμμα των Αν.Ελ να συνιστά συνεργατικό σχήμα για την περιώνυμη “κυβέρνηση της Αριστεράς” όπως διατείνεται ο ΣΥΡΙΖΑ?
3ον: Εκεί στην Κουμουνδούρου δεν αισθάνθηκε κάποιος την παραμικρή ευθιξία ώστε υπερασπιστεί ένα μαχητικό και αγωνιστή στην πράξη πρώην συντάκτη της “Αυγής”?
Τέλος, ένα ακόμη μεγάλο ερώτημα και αυτό απευθύνεται πρωτίστως στον Ελληνικό ΛΑΟ είναι το πως τέτοιοι άνθρωποι με πεζοδρομιακή φρασεολογία όπως η Ρ. Μακρή βρίσκονται σήμερα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και μας εκπροσωπούν…
Τα συμπεράσμα δικά σας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου