Του ΚΩΣΤΑ Γ. ΜΑΜΕΛΗ
Πριν καιρό ξανάγραψα εδώ για την «Καρχηδόνα».
Ζήτησα από τους βιαστικούς αναγνώστες, με τη μαυρισμένη ψυχή (απ’ τους καταθλιπτικούς ανθρώπους, τη ζοφερή συγκυρία, τα κλειστά μαγαζιά που πληθαίνουν οσημέραι),να μην προσπεράσουν το κείμενο όπως τους ναρκομανείς επαίτες. Να αναζητήσουν εντός τους (έστω μέσω Google!) τους συνειρμούς για την πατρίδα, πριν μετατραπεί σε «Καρχηδόνα», πριν ακουστεί το διαβόητο Delenda est.
Τότε ήταν ερώτημα. Τώρα διαπίστωση.
Κι επειδή ο καθείς (και καθεμιά) διατηρεί εντός την προσωπική του «Καρχηδόνα», ας αποφασίσει. Οχι με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει, αλλά αν έχει πλοίο, αν έχει οδό.
Αν έχει μέλλον σε μια κοινωνία κλειδαρότρυπας σε τηλεοπτικό μπουντουάρ, με μια ηγέτιδα τάξη του λαϊκισμού, της απόκρυψης, του αρχηγισμού, της μετριοκρατίας.
Αν μπορεί να ελπίζει σε μια κοινωνία της υποκρισίας που χειροκροτεί τη λιγότερη προσπάθεια, της φταίνε ο Αλή Μπαμπάς, οι 40 κλέφτες, οι Γερμανοί που ξανάρχονται, εθισμένη στη μαγκιά της παρανομίας, στα κονέ του Κολωνακίου, στον προσοδοφόρο κρατισμό.
Αν τρέφει όνειρα σε μια κοινωνία που επιλέγει dvd αντί εφημερίδας, ενημερώνεται από τα πρωινάδικα της μονομερούς ευτέλειας, τα εκβιαστικά δελτία των 8 (των εξωθεσμικών συμφερόντων) κι εκστασιάζεται από το συνεντευξιαζόμενο «πονηρό πολιτευτή» της «ξύλινης» γλώσσας.
Αν, τέλος, κοιμάται τον ύπνο του δικαίου σε μια κοινωνία που εξελίσσεται σε συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού, υφέρποντος ρατσισμού, με τα γηρατειά της να πένονται και τα νιάτα της να ασφυκτιούν στην ανεργία.
Ατελεύτητα και πολλαπλά, αν.
Είναι η ώρα οι καθρέφτες της συνείδησης να δείξουν τα χίλια πρόσωπα της πατρίδας, όπως είναι, όπως γεννήθηκε. Γυμνή. Απ' τα κόκαλα βγαλμένη.
Υπήρξαν «Καρχηδόνες» που κατεσκάφησαν βαθιά, ισοπεδώθηκαν συνολικά, έμειναν νεκρές στους αιώνες. Κι ο πολύς Φουκουγιάμα με το περιβόητο «τέλος της ιστορίας» τις οικτίρει.
Στα καρνάγια της ιστορίας, τα σκαριά περιμένουν το νέο τσούρμο να συγκροτηθεί. Γερά μυαλά, γερά χέρια, δυνατά ιστία. Και μετά, το πέλαγος με ανοιχτούς τους ορίζοντες, χωρίς αλαζόνες μάγους, αλλά με κωπηλάτες σιωπηλούς, αφοσιωμένους.
Τώρα, σήμερα, «είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια, γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά»**.
«Καρχηδόνιε» αναγνώστη, πες (στον καθρέφτη σου), τα λιγοστά σου λόγια, πριν η Carthago delenda est. Πριν σβηστεί από το χάρτη. Κρίνε, για να κριθείς.
**Γ. Σεφέρης, Ημερολόγιο καταστρώματος Β, 1944
Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 15 Ιουνίου 2011 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
1 σχόλιο:
Παίζει φυσικά έναν ρόλο, το ποιός παίρνει την απόφαση να ισοπεδώσει μία Καρχηδόνα και για ποιον λόγο. Τίθεται επίσης το ερώτημα σε ποια σχέδια μία Καρχηδόνα να στέκεται ως εμπόδιο. Οι πολίτες οφείλουν να καταλάβουν τα μηνύματα των καιρών και να αντιδράσουν προτού κυλίσει ο καιρός και εισέλθει η κάθε σωτήρια προσπάθεια στον χώρο της κάποτε απαγγελίας, πλέον αργά. Ίσως όμως δεν είναι ακόμα εντελώς αργά. Ίσως οι αξιουματούχοι της Ευρωπαϊκής Κοινότητας να καταστρώνουν τέτοια σχέδια για την Καρχηδόνα μας, τα οποία θα την φέρουν στο σημείο να ξαναζωντανέψει έτσι όπως ο φοίνικας από την στάχτη. Ποιος ξέρει. Οφείλουμε όμως να παρακολουθούμε τις εξελίξεις με ενδιαφέρον και κρίση. Το ότι βαθμολογήθηκε η Ελλάδα και πάλι αρνητικά σχετικά με την οικονομική της πορεία, έχει ίσως να κάνει και με το γεγονός, ότι παρόλο που οι πολιτικοί μας κατόπιν κόπων και βασάνων προσπαθούν για να τηρήσουν μία σταθεροποιητική πορεία της ελληνικής οικονομίας, δηλώνουν δημοσίως ότι η Ελλάδα καταφέρνει και πραγματοποιεί πραγματικούς άθλους και μεγάλα οικονομικά επιτεύγματα κατά το διάστημα της μεγάλης της οικονομικής κρίσης. Βλέπετε οι πολιτικοί μας εταίροι της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αλλά και τα πρακτορεία Rating αξιολογούν κάπως διαφορετικά τα πράγματα στην Ελλάδα. Το οικονομικό πρακτορείο Standard & Poor´s βαθμολόγησε την πιστωτική επιφάνεια της Ελλάδος, αλλά και την λειτουργική ικανότητα των ελληνικών τραπεζών με τον βαθμό "CCC", που σημαίνει ότι το τραπεζικό και το οικονομικό σύστημα της Ελλάδος βρίσκεται πάρα πολύ κοντά στον χείριστο βαθμό "D", ο οποίος συνεπάγεται με τον χαρακτηρισμό της αφερεγγυότητας ενός κράτους. Οφείλουμε λοιπόν πραγματικά να μεριμνήσουμε για το καλό της Ελλάδος και να εισακούσουμε με προσοχή τα μυνήματα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Αφουγκράζοντας με αγωνία τις δηλώσεις του τωρινού πρωθυπουργού περί παραιτήσεως, ελπίζω να μην είναι αυτοί οι πρώτοι θόρυβοι , όπως αναφέρεται στην ποίηση του Καβάφη, για να ισοπεδωθεί μία φορά ακόμα μία Καρχηδόνα.
Δημοσίευση σχολίου