H Nέα Δημοκρατία κερδίζει έδαφος στις δημοσκοπήσεις. Μάλλον φυσικό. Ο γιατρός που σου κλείνει το μάτι και αφήνει να εννοηθεί ότι ξέρει ένα μυστικό γιατροσόφι, είναι πιο ευχάριστος από το γιατρό που επιμένει να πιεις το μουρουνέλαιο μέχρι την τελευταία σταγόνα. Πολύ περισσότερο από το γιατρό που μέχρι να αποφασίσει ότι πρέπει να πιεις το μουρουνέλαιο, είδε κι έπαθε γιατί στην ιδεολογία του δεν υπάρχει η λέξη «μουρουνέλαιο».
Το ερώτημα είναι τι σκοπεύει να κάνει η Νέα Δημοκρατία με το κουβαδάκι που λέγεται «εξουσία». Εντάξει, ο Σαμαράς θα γίνει πρωθυπουργός, ο Μανώλης υπουργός Εργασίας, η Παπακώστα υπουργός Δικαιοσύνης και ο Καμμένος υπουργός Ναυτιλίας. Και μετά; Ποια πολιτική θα εφαρμόσουν; Τα σίκουελ του Ζαππείου; Αν ακούσουν στις Βρυξέλλες ότι η Ελλάδα σκοπεύει να βγει από την κρίση μειώνοντας τους φόρους αλλά αφήνοντας άθικτο το δημόσιο τομέα, θα πάθουν το εγκεφαλικό που οριακά γλίτωσαν. Αλλά, για να είμαστε σοβαροί, η πολιτική του Ζαππείου δεν μπορεί να σταθεί ούτε καν ως αρχή διαπραγμάτευσης. Προορίζεται αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση. Για τον κάθε πικραμένο του κομματικού ακροατηρίου. Είτε πιστεύει είτε δεν πιστεύει στην ορθότητα των απόψεών του, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας προφανώς γνωρίζει ότι δε θα του δοθεί ευκαιρία να τις δοκιμάσει στην πράξη - εκτός εάν και αυτό το αγνοεί, οπότε βρίσκεται εκτός πραγματικότητος. Σήμερα έχει την πολυτέλεια να παριστάνει τον αδιάλλακτο στους Ευρωπαίους ηγέτες και να κολακεύει τα αντανακλαστικά ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας που ψοφάει για «αντίσταση στους ξένους» και άλλα εκλεκτά παραμύθια. Ετσι κι αλλιώς, το ΠΑΣΟΚ ψηφίζει τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα, όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να παριστάνουν τους αγωνιστές. Αλλά εάν αύριο η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις εκλογές, τα ψέματα τελειώνουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς, τις δόσεις του δανείου τις εγκρίνουν εκείνοι που τις πληρώνουν. Στην περίπτωσή μας, οι κυβερνήσεις των χωρών που μετέχουν στο μηχανισμό στήριξης. Και ασφαλώς δεν είναι διατεθειμένες να στηρίξουν μία χώρα, η κυβέρνηση της οποίας θα συμπεριφέρεται όπως όταν ήταν στην αντιπολίτευση και θα σέρνεται άλλοτε πίσω από ταξιτζήδες και φορτηγατζήδες και άλλοτε πίσω από τις συντεχνίες των ΔΕΚΟ,
Με ενδεχόμενη εξαίρεση τον Γιώργο Παπανδρέου και το «λεφτά υπάρχουν», ίσως κανένας άλλος πρωθυπουργός εν αναμονή δεν έκανε περισσότερα για να υπομονεύσει την πρωθυπουργία του απ' όσο ο Αντώνης Σαμαράς. Μόνο που το πρόβλημα, εκτός από δικό του, θα είναι και της χώρας.
ΠΗΓΗ: ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ 20.07.2011
Το ερώτημα είναι τι σκοπεύει να κάνει η Νέα Δημοκρατία με το κουβαδάκι που λέγεται «εξουσία». Εντάξει, ο Σαμαράς θα γίνει πρωθυπουργός, ο Μανώλης υπουργός Εργασίας, η Παπακώστα υπουργός Δικαιοσύνης και ο Καμμένος υπουργός Ναυτιλίας. Και μετά; Ποια πολιτική θα εφαρμόσουν; Τα σίκουελ του Ζαππείου; Αν ακούσουν στις Βρυξέλλες ότι η Ελλάδα σκοπεύει να βγει από την κρίση μειώνοντας τους φόρους αλλά αφήνοντας άθικτο το δημόσιο τομέα, θα πάθουν το εγκεφαλικό που οριακά γλίτωσαν. Αλλά, για να είμαστε σοβαροί, η πολιτική του Ζαππείου δεν μπορεί να σταθεί ούτε καν ως αρχή διαπραγμάτευσης. Προορίζεται αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση. Για τον κάθε πικραμένο του κομματικού ακροατηρίου. Είτε πιστεύει είτε δεν πιστεύει στην ορθότητα των απόψεών του, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας προφανώς γνωρίζει ότι δε θα του δοθεί ευκαιρία να τις δοκιμάσει στην πράξη - εκτός εάν και αυτό το αγνοεί, οπότε βρίσκεται εκτός πραγματικότητος. Σήμερα έχει την πολυτέλεια να παριστάνει τον αδιάλλακτο στους Ευρωπαίους ηγέτες και να κολακεύει τα αντανακλαστικά ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας που ψοφάει για «αντίσταση στους ξένους» και άλλα εκλεκτά παραμύθια. Ετσι κι αλλιώς, το ΠΑΣΟΚ ψηφίζει τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα, όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να παριστάνουν τους αγωνιστές. Αλλά εάν αύριο η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις εκλογές, τα ψέματα τελειώνουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς, τις δόσεις του δανείου τις εγκρίνουν εκείνοι που τις πληρώνουν. Στην περίπτωσή μας, οι κυβερνήσεις των χωρών που μετέχουν στο μηχανισμό στήριξης. Και ασφαλώς δεν είναι διατεθειμένες να στηρίξουν μία χώρα, η κυβέρνηση της οποίας θα συμπεριφέρεται όπως όταν ήταν στην αντιπολίτευση και θα σέρνεται άλλοτε πίσω από ταξιτζήδες και φορτηγατζήδες και άλλοτε πίσω από τις συντεχνίες των ΔΕΚΟ,
Με ενδεχόμενη εξαίρεση τον Γιώργο Παπανδρέου και το «λεφτά υπάρχουν», ίσως κανένας άλλος πρωθυπουργός εν αναμονή δεν έκανε περισσότερα για να υπομονεύσει την πρωθυπουργία του απ' όσο ο Αντώνης Σαμαράς. Μόνο που το πρόβλημα, εκτός από δικό του, θα είναι και της χώρας.
ΠΗΓΗ: ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ 20.07.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου