Ένα πολύ καλό άρθρο σχετικά με τα γεγονότα που συντελούνται την περίοδο αυτή στις πλατείες. (Γ.Π.)
Του Γιώργου Παγουλάτου*
H πλατεία τα είχε όλα. Οικογενειάρχες και φρικιά, μεσήλικες και πιτσιρικάδες με λάπτοπ και νοικοκυρές με κατσαρόλες. Και φιλάθλους που ήρθαν από το γήπεδο, και αναρχικούς που έχουν ρουφήξει δακρυγόνα, και αριστεριστές που έχουν λιώσει παπούτσια σε διαδηλώσεις, και απολίτικους που έχουν λιώσει τον καναπέ μπροστά στο play station. Και αμεσοδημοκράτες ουτοπιστές και ακροδεξιούς χρυσαυγίτες.
Είχε και ενεργούς, νομοταγείς, αξιοπρεπείς πολίτες που πονάνε βαθιά την τριπλή αποτυχία: η πατρίδα σε κατάρρευση, το βιοτικό επίπεδο σε ελεύθερη πτώση, η πολιτεία ανίκανη να κλείσει μέσα έστω κι έναν διεφθαρμένο πολιτικό. Είχε και νέους, που μάζεψαν πτυχία, γλώσσες και προσόντα, αλλά βρίσκουν πόρτες κλειστές και μένουν ακόμα στο παιδικό τους δωμάτιο. Και οικογενειάρχες που η ζωή τους βυθίστηκε όταν ο διευθυντής τούς ανακοίνωσε ότι απολύονται. Και μαγαζάτορες που κατέβασαν τα ρολά, και επαγγελματίες που θέλουν να κλείσουν τα μάτια και να ξυπνήσουν ξανά στο 2007, με το καινούριο τζιπ, τις διακοπές στη Μύκονο και το κινητό τελευταίας τεχνολογίας. Είχε και καφενόβιους και ταβλαδόρους και αιώνιους μπουρδολόγους των φοιτητικών συνελεύσεων. Και πενηντάρηδες συνταξιούχους των ΔΕΚΟ και του Δημοσίου (άφθονος ελεύθερος χρόνος) που σουλατσάρουν βρίζοντας το Μνημόνιο και τους «προδότες πολιτικούς». Αλλά και ομάδες απειλητικές με χαρακτηριστικά φασίζοντος όχλου, φάτσες παραμορφωμένες από τη μισαλλοδοξία, έτοιμες να λυντσάρουν αδιακρίτως όποιον «αναγνωρίσιμο» βρεθεί μπροστά τους.
Βροντερή η βουή της πλατείας, αλλά όποιος έχει επίγνωση γνωρίζει τα όριά της. Η πλατεία είναι βαρόμετρο (ενίοτε βυθόμετρο) της κοινωνίας, αλλά δεν είναι οδηγός. Η πλατεία δίνει φωνή στην οργή, αλλά η πλατεία δεν έχει πάντα δίκιο. Πριν από τριάντα χρόνια η πλατεία βροντοφώναζε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», προτού οι γενναιόδωρες κοινοτικές ενισχύσεις στείλουν το σύνθημα στα αζήτητα. Δύο δεκαετίες πριν, οι πλατείες βοούσαν από τα συλλαλητήρια του Μακεδονικού, που μας εγκλώβισαν στον εθνικό μαξιμαλισμό και στην πιο αυτιστική διπλωματική ήττα της τελευταίας εικοσαετίας. Δέκα χρόνια πριν, ξανά οι πλατείες γέμισαν με χιλιάδες διαδηλωτές, της αριστεράς, του βαθέως ΠΑΣΟΚ και των συνδικάτων, που υποχρέωσαν άρον-άρον την κυβέρνηση Σημίτη να εγκαταλείψει την ασφαλιστική μεταρρύθμιση για να μη θιγούν τα κεκτημένα των ρετιρέ.
Την επικράτηση της πλατείας πληρώνουμε όλοι σήμερα. Οι διαδηλώσεις του πλήθους δεν φτιάχνουν πάντα διαπραγματευτικά ατού προς το εξωτερικό. Συχνότατα αλυσοδένουν την πολιτική σε μια πτωτική πορεία χαμένων ευκαιριών. Και τώρα, ξανά, η πλατεία βροντοφωνάζει: «δεν χρωστάω, δεν πουλάω, δεν πληρώνω». Σύνθημα αποκαλυπτικό, καθώς συνοψίζει τα δύο κακά που συνέβαλαν καθοριστικά στην κατάντια μας: άρνηση του νόμου και άρνηση της πραγματικότητας.
Και χρωστάμε, και πουλάμε και θα πληρώσουμε, αν αυτό χρειάζεται για να επιβιώσουμε. Αλλά οι εκπρόσωποι οφείλουν να απαντήσουν με γενναιότητα στο ένα και ουσιαστικό μήνυμα της πλατείας: να ηγηθούν με το παράδειγμα. Να ξεκινήσουν τις θυσίες από τον εαυτό τους, να μειώσουν προνόμια και ασυλίες, τους 300 σε 200, να εξυγιάνουν την εκλογική διαδικασία, να φτιάξουν λειτουργικό Σύνταγμα. Δυο πράγματα αξιώνει η πλατεία: γενναία πολιτική ανασύνταξη και ανώδυνη δραπέτευση από την κρίση χρέους. Ηγεσία ευθύνης σε καιρό μάχης σημαίνει οι εκπρόσωποι να βρουν τη δύναμη να ψηφίσουν το πρώτο και να αψηφήσουν το δεύτερο. Ακόμα και αν σημαίνει ότι δεν θα ξαναπιούν αμέριμνοι τσίπουρα στα καφενεία της περιφέρειάς τους.
Κάποιοι λείπουν από την πλατεία. Η σιωπηρή πλειονότητα, οι πρωτοπορίες και οι πολύτιμες εφεδρείες απουσιάζουν. Μοχθούντες, νέοι και επερχόμενοι. Βλέπουν μπροστά, πέρα από τα πρόσκαιρα συντρίμμια, την Ελλάδα να στέκει με ισοτιμία και αξιοπρέπεια στον πυρήνα της Ευρώπης, όχι σαν πονηρός ζήτουλας που αφού έφαγε και ήπιε ψάχνει τρόπο να γλιτώσει τον λογαριασμό. Προσπαθούν να καταλάβουν τι έφταιξε, κάνοντας την αυτοκριτική τους. Υπομένουν στωικά, ύφεση είναι θα περάσει, η ζωή θα συνεχιστεί, θέλουν να είναι έτοιμοι. Ανασυντάσσονται παραγωγικά, εμπλουτίζουν το ανθρώπινο κεφάλαιό τους. Πιτσιρικάδες, κομπιουτεράδες, απόφοιτοι, άνεργοι, δικτυώνονται, ανταλλάσσουν ιδέες, αναζητούν την επόμενη επιχειρηματική καινοτομία. Βουτάνε σε συζητήσεις, ακούν, διαβάζουν, κατεβάζουν. Μερικοί θυμούνται κάποια στρέμματα στο χωριό και επιστρέφουν να καλλιεργήσουν πρότυπες καλλιέργειες. Άλλοι μετατρέπουν αγροτόσπιτα σε υποδειγματικούς ξενώνες, αξιοποιώντας το Διαδίκτυο για να φτάσουν σε επιλεγμένες διεθνείς πελατείες. Και άλλοι, στενάζοντας από τους φόρους και την πιστωτική ασφυξία, παλεύουν να κρατήσουν στη ζωή υγιείς επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας, τρέμοντας στη σκέψη μιας εθνικής χρεοκοπίας που θα σήμαινε ολοκληρωτική καταστροφή. Άλλοι πάλι φτιάχνουν τις βαλίτσες και φεύγουν στο εξωτερικό, με τη σιωπηρή υπόσχεση να επιστρέψουν όταν τα πράγματα καλυτερέψουν. Γιατί θα καλυτερέψουν.
Το μήνυμα του Συντάγματος βρίσκεται πέρα από τις κραυγές και τις μούντζες της πλατείας. Όσοι αντλούν από την πλατεία πρόταση οικονομικής πολιτικής ξεχνούν ότι οι βουλευτές ορκίστηκαν πίστη στο δημόσιο συμφέρον, δηλαδή την αυτονόητη υποχρέωση να αγνοήσουν το πλήθος και να σώσουν τη χώρα από τη χρεοκοπία. Όσοι, όμως, θεωρούν ότι μπορούν να συνεχίσουν να πολιτεύονται σαν τον παλιό καλό καιρό, με ανώδυνες ρετσέτες και κόλπα, επιβεβαιώνοντας μια διεθνή εικόνα χώρας αδιόρθωτης, ανώριμης και αναξιόπιστης, χαϊδεύοντας εκλογικές πελατείες και αρνούμενοι τις εθνικές τους ευθύνες, αυτοί δεν κατάλαβαν τίποτα από το μήνυμα της οργισμένης πλατείας και θα τη βρουν μπροστά τους.
· Ο κ. Γ. Παγουλάτος είναι καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 26.06.2011
17 σχόλια:
.ξέρετε πως σας εκτιμώ, όμως μου θυμίζει ..Γεωργαλά,, λυπάμαι..
Γνωρίζετε, ότι και εγώ σας εκτιμώ και επειδή με ενδιαφέρει η γνώμη σας, ξαναδιάβασα το κείμενο, για να εντοπίσω που βρίσκετε στοιχεία Γεωργαλά. Που δηλαδή αν κατάλαβα καλά δημιουργεί ο αρθρογράφος ψευδή στοιχεία πάνω στα οποία στηρίζει επίσης μια κίβδηλη εκτίμηση;Τέτοιου είδους όμως στοιχεία δεν εντόπισα. Κάτι άλλο βέβαια είναι και καθ΄ όλα σεβαστή η διαφορετική γνώμη.
Επιστρέφοντας το απόγευμα, με χαρά να το συζητήσουμε..
Να είστε καλά. Φεύγω και εγώ.
το κείμενο αναπαράγει τη φωνή της αστικής "σύνεσης" & του μοντέλου της "εκσυγχρονιστικής" "ανάπτυξης" που δοκιμάσαμε κ πληρώνουμε σήμερα....στο τέλος του άρθρου στοιχημάτιζα ότι θα υπήρχε η φράση ζήτω το έθνος αλλά φευ...έχασα...όταν η πλατεία (μ όλες τις αντιφάσεις της) συγκρούεται με τον κάθε κύριο Παγουλάτο (όπως με καθένα της καθημερινής) τότε ο φόβος του (με ή χωρίς εισαγωγικά) μήπως κ ανατραπεί η αστική πολιτική αντίληψη θα μεγαλώνει αναπαράγωντας αστικά παραμύθια δίχως δράκους.....
Καλημέρα Γιώργο. Μερικά ερωτήματα για να καταλάβω: Η πλατεία εκφράζει ένα κοινωνικό Μωσαϊκό; Έχει ενιαία αντίληψη για την οικονομική κρίση και έξοδο από αυτή;ή καλύτερα να ρωτήσω: Έχει άποψη; Έχει μια άλλη λύση άμεσης εφαρμογής πριν η χώρα πτωχεύσει; Συζητήθηκε η διάσταση αυτή ή δεν ενδιαφέρει κανένα. Προσωπικά πιστεύω, ότι σε περίπτωση πτώχευσης τη σημερινή κατάσταση θα την θεωρούμε ως θερινές διακοπές στη Μύκονο. Τόσο καλά. Μπορούμε όμως να τα πούμε αργότερα. Καλημέρα
George Thanos http://www.epohi.gr/portal/politiki/9917-%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%9A%CE%9B%CE%95%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%BB%CE%AF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1,-%CE%B5%CE%BD%CF%8E-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%B1
Γιωργο μου καλημέρα....Το παραπάνω το ανάρτησα για να δεις τι είδους είναι η εθνική σύνεση κ συναίνεση....Αν με τον όρο κοινωνικό μωσαικό εννοείς όλους όσους αναφέρει (εκτός των φασιστών) το άρθρο ΝΑΙ...η χώρα έχει ήδη πτωχεύσει....όταν λέμε ή ευχόμαστε κ μη χειρότερα σαφώς κ δεν κάνουμε πολιτική αλλά δεήσεις....
Το κειμενο φιλε γιωργο αποτελει αποτυπωση της κοινης λογικης που στο ονομα της ζαλης των ταξεων εχει καταργηθει εδω και πολυ καιρο. Η αστικη αυτη συνεση που στην ευρωπη αποτελει συνισταμενη των κοινωνικων ταξεων, εδω χαρακτηριζεται ως παραμυθι και οχι μονο απο εσενα. Για ολους εμας που ημασταν εξω απο το πολιτικο παιχνιδι, που ζουμε με την καθημερινη αγωνια της επιβιωσης σε ενα περιβαλλον εχθρικο - βλεπε ελευθερη αγορα που μονο τετοια δεν ειναι - βλεπουμε αυτη την συνεση ως αναγκαια παρα ποτε. Στο ονομα της ταξικης παλης το να αφηνεις τα νησια και κατα συνεπεια τους επαγγελματιες χωρις εσοδα, δεν ξερω ανα αυτο μπορει να χαρακτηριστει ως κινηση αλληλεγγυης.Οποιος επαγγελεται τον παραδεισο στο ονομα του λαου και των λαικων μαζων με "μπροσταρη" την εργατκη ταξη, θα πρεπει να νιωθει αφορητη μοναξια βλεποντας οτι σχεδον κανεις δεν θελει την γη της επαγγελιας. Επειδη ημουν απο την πρωτη μερα στην πλατεια, αυτο που εισεπραξα ειναι η επιθυμια του κοσμου για μια κοινοβουλευτικη δημοκρατια με θεσμους που να λειτουργουν και συμμετοχη του πληθυσμου - βαζω μεσα και τους μεταναστες - στα σημαντικα ζητηματα που μας αφορουν. Φυσικα μπορουμε να ανατρεξουμε σε ιστορικα συμβαντα που αιτιολογουν την ελλειψη θεσμων, ομως αυτο που βλεπω σημερα και ειναι η ελπιδα μου, ειναι η δημιουργια μιας νεας συλλογικοτητας περα απο την μεχρι τωρα λειτουργια του πολιτικου συστηματος που ελπιζω να οδηγησει στην επανασταση του αυτονοητου. Υπ' αυτη την εννοια ευελπιστω στην συνεχιση του διαλογου.
Γιώργο ξαναμπήκα γιατί με ενδιαφέρει η γνώμη σου. Διάβασα το σημείωμα που στηρίζεται στον αν αληθεύουν οι πληροφορίες. Εγώ λέω αληθεύουν. Μη χάνουμε χρόνο. Το σημείωμα αυτό, συνεχίζει να περιγράφει. Δεν απαντά και δεν προτείνει. Για να κατανοήσεις την άποψή μου διάβασε δύο σχόλιά μου σχετικά με τη δήλωση της ΔΑ και τη δημοσκόπιση του Βήματος. Όμως τώρα πράγματι φεύγω. Τα λέμε αργότερα.
Φίλε Νικηφόρε....ποια είναι ή κοινή λογική...???....η λογική του Πάσχου...???...η λογική της πλειοψηφίας...???....η λογική του μεσοπρόθεσμου...???...η λογική της απαγόρευσης των συγκεντρώσεων (κατά καμίνη..??) ...ποια απ όλες...???...η αστική σύνεση δεν είναι αποτέλεσμα κοινής συνισταμένης...είναι θέμα συσχετισμού δύναμης....φαντάζομαι ότι η υπεράσπιση του επαγγελματία στο νησί είναι ίδια με την αγωνία του ναυτικού να μην απολυθεί...(παρόλο που οι 2 αγωνίες στο κειμενό σου λειτουργούν αντιπαραθετικά)...η αφόρητη μοναξιά που νιώθει κανείς σ έναν αγώνα δε σημαίνει κατ΄ανάγκη πως ο αγώνας σου δεν είναι σωστός...μπορεί να φταίει η στρατηγική για παράδειγμα...με αυτή τη λογική των συνετών η ιστορία θα είχε μείνει στη νεολιθική εποχή....επειδή είμαστε κ οι δυο μας στις πλατείες απ την πρώτη στιγμή η διάθεση του κόσμου δεν είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία με τα ίδια υλικά αλλά μια άλλη δημοκρατία...όσο για νεολογισμούς του στυλ επανάσταση του αυτονόητου είναι φανερό ότι ο καθένας μας δίνει διαφορετική ερμηνεία...όλα θα κριθούν στους δρόμους κ στις πλατείες....
ΦΙΛΕ ΓΙΩΡΓΟ...σαφέστατα υπάρχουν οικονομικές εναλλακτικές προτάσεις....(ΚΑΖΑΚΗΣ-ΛΑΠΑΒΙΣΤΑΣ-ΜΑΡΙΑΣ κλπ) σαφώς κ δε με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο αλλά είναι μια αφετηρία...Σίγουρα δεν "μασάω" σε λογικές μακροπρόθεσμο ή τανκς-μνημόνιο ή πτώχευση...όσοι μάσησαν έχασαν....
Ακουσα και τον Καζακη στην Δραμα που προσπαθουσε να μας πεισει οτι βρισκομαστε στο Αουσβιτς και πρεπει να αποδρασουμε πασα θυσια... Παντου αποστεωμενοι μελλοθανατοι με τις φραπεδιες στο χερι. Ελεος βρε Γιωργο, ελεος
αν ο όρος σ ενόχλησε κ όχι η ουσία τι να πω.....
"Εξαναγκάζομαι" πλέον να αποδεχθώ, αυτό που κανείς μέχρι σήμερα δεν τόλμησε να ισχυριστεί. Από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά. Η Ελλάδα ΠΑΡΑΓΕΙ όσα ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ. Απλά, φαγώνονται σε μίζες, δωροδοκίες ή λόγω αδυναμίας των μηχανισμών, φοροδιαφεύγουν και βέβαια δεν αναδιανέμονται σωστά. Επομένως κακώς δανειζόμαστε. Και αφού τα βγάζουμε πέρα μόνοι μας, και δεν χρειαζόμαστε δανεικά, είναι εφικτή η άποψη, του δεν πληρώνω. Alles OK!!!! Πες το μόνο και στον Θεοδωράκη γιατί αυτός δεν το ξέρει και θα ζητήσει δανεικά από Κίνα και Ρωσία. Γιατί αν δεν έχουμε επάρκεια Γιώργο μου -που δεν έχουμε- τότε είμαστε υποχρεωμένοι να προσφύγουμε σε δανεισμό. Και για να το κάνεις αυτό δεν μπορείς να λες δεν σας πληρώνω!!
o δανεισμός ειναι ίδιον του καπιταλισμού...είναι η φύση του-η ζωή του-η ανάσα του...όλες οι χώρες δανείζονται χρόνια ολόκληρα...αλλά ακόμα κ στα πλαίσια του συστήματος να δανειστώ για να εξοντοθώ ποιο το όφελος...???....όλα τα έχουμε πληρώσει πολλάκις...Κ ΠΑΛΙ ΟΙ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΥΠΟΠΤΟΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ...
Γιώργο για να το κλείσουμε. Δεν θα διαφωνήσω με την πραγματικότητα. Και η αναδιανομή είναι άδικη και τη νύφη την πληρώνουν οι συνήθεις ύποπτοι. Υπάρχει σαφέστατα και άλλου είδους ανάπτυξη, που στηρίζεται στην παραγωγή των "χρήσιμων". Μόνο που η χρησιμότητα αποφασίζεται από κάποια Κεντρική Επιτροπή με τα γνωστά αποτελέσματα ... και ο νοών νοείτο. Από αρχαιοτάτων χρόνων το ΜΕΤΡΟ ήταν το ζητούμενο. Αν σήμερα βρίσκεται στα αζήτητα ας μη χάσουμε τουλάχιστον την επαφή μας με την κοινή λογική. Που ξέρεις ίσως μας βοηθήσει να το βρούμε.
Δημοσίευση σχολίου